شهیدی که نماز اول وقتش را ترک نمی‌کرد
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «ابوالفضل قدمی»، فرزند رضوان و صغری در يكم فروردين ماه سال 1339 در اشتهارد كرج به دنيا آمد. قبل از رفتن به مدرسه جهت فرا گرفتن قرآن و احكام دينی به مكتب رفت. در هفت سالگی به مدرسه رفت. او علاوه بر درس خواندن در كارهای كشاورزی به پدرش نيز كمك می‌كرد.
استادی در خیاطی
پس از اتمام پنجم ابتدايی ترك تحصيل کرد و به شغل خياطی پرداخت. در شانزده سالگی يك استاد خياط بود. فرايض دينی را به خوبی انجام می‌داد. نماز اول وقت او ترك نمی‌شد. در نماز جمعه شركت می‌كرد. به ديگران توصيه می‌كرد كه نماز را سر وقت بخوانند.
با پدر و مادرش مهربان بود. در مجالس مذهبی شركت می کرد. در زمان اوجگيری انقلاب در اكثر راهپيمايی‌ها و تظاهرات شركت می‌كرد و عليه شاه فعاليت می‌کرد. پس از پيروزی انقلاب اسلامی به خدمت سربازی رفت.
سه ماه از خدمتش مانده بود كه جنگ تحميلی شروع شد. بعد از پايان سربازی، به مدت چهل روز از طريق بسيج عازم جبهه شد. با تشكيل سپاه پاسداران عضو رسمی سپاه كرج شد. بعد از سه ماه آموزش‌های لازم در سپاه، برای نگهبانی از مجلس شورای اسلامی معرفی شد و حدود يك سال در آنجا خدمت کرد.
او با خانم آمنه اينانلو ازدواج كرد و دارای يك فرزند دختر است. فردی صبور و مهربان و با گذشت و ايثارگر بود. در منطقه رزمنده بود.
ابوالفضل قدمی در بیست و هشتم آبان ماه 1362، در جبهه پنجوين در عمليات والفجر4 زخمي شد و بعد از سي و پنج روز بستری شدن در بيمارستان امام خمينی تهران به شهادت رسيد. پيكر پاكش بعد از تشييع در گلزار شهدای اشتهارد به خاك سپرده شد.
وصیت نامه
شهيد در وصيت‌نامه‌اش نوشته است: «پدر عزيزم، بدان راهي را كه انتخاب كرده‌ام آگاهانه و به انتخااب خود و برای هدف مقدس؛ يعنی اسلام عزيز بوده است و اميدوارم كه ان‌شاءالله رضای خدا در همين باشد. اگر من سعادت شهيد شدن در راه اسلام را داشتم به مرگ من مفتخر باشيد و هيچ ناراحتی و نگرانی و حزن به خود راه ندهيد و صبر نماييد.
اي مادرم، مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه‌های جنگ حق عليه باطل جلوگيری كنيد كه فردا در محضر خدا نمي‌توانيد جواب حضرت زينب(س) را بدهيد كه تحمل هفتاد و دو شهيد را نمود. اي مادرم، هر وقت خواستی براي فرزندت اشك بريزی به ياد روز عاشورا باش و برای سالار شهيدان اشك بريز. نماز را اول وقت بخوانيد كه نماز ستون دين است.»
انتهای پیام/
