شهیدی که در ساده‌پوشی نمونه و الگو بود
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید سیدابراهیم حسینی، در سال 1340 در یكی از روستاهای سنقر به نام گل‌تپه در خانواده‌ای متعهد، مسلمان و مذهبی چشم به جهان گشود. هنوز 6 سال بیشتر از عمرش نگذشته بود كه از داشتن نعمت پدر محروم شد و با درد و رنج بی‌پدری گذران کرد و سرپرستی او و مادرش بعد از مرگ پدر به عهده برادر بزرگش قرار گرفت. او در هفت سالگی به دبستان راه یافت و دوران ابتدایی را با موفقیت تمام پشت سر گذاشت، به طوری كه همه سال شاگرد اول بود و پس از پایان دوره ابتدایی برای تأمین بخشی از مخارج و هزینه زندگی خانواده به كار كشاورزی مشغول شد.
فعالیت‌های انقلابی
او همچنان مشغول كسب روزی و رزق حلال بود كه آهسته آهسته زمزمه‌های انقلاب شكوهمند اسلامی به گوش می‌رسید. در این هنگام او جز اولین كسانی بود كه با فریادهای شجاعانه خودشان مردم روستا را ترغیب به شورش و قیام علیه ظلم و ستم طاغوت می‌كردند و در رسوایی رژیم و مهره‌های رژیم نقش عمده‌ای داشت و مصمم و استوار بر تلاش خود ادامه می‌داد تا اینكه انقلاب اسلامی به پیروزی رسید.
پس از آن او برای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی در سنگرهای مختلف شركت، خدمت و فداكاری می‌کرد و در بسیج مردمی محل عضو شد. با گروهک‌ها سخت در مبارزه و ستیز بود و با وجود اینكه بارها مورد حمله و تهدید قرار گرفت اما هرگز از فعالیت بر علیه آنها دست برنداشت و در فروردین سال 60 جهت انجام خدمت سربازی اعزام و پس از گذراندن دوره آموزشی در جبهه‌های مریوان، سنندج، نوسود با ضدانقلابیون جنگید و همچنین در عملیات فتح‌المبین شركت كرد و پس از رزمی بی‌امان از ناحیه سر مجروح شد و به مدت 6 ماه در حالت اغماء و بی‌هوشی به سر برد.
وی سرانجام در تاریخ ششم آذر ماه 1361 در بیمارستان خانواده تهران جان به جان آفرین تسلیم کرد و او به درجه رفیع شهادت رسید.
خانواده شهید می‌گویند: «او بسیار مؤمن و معتقد بود. همیشه سعی می‌کرد كه در كلیه امور مذهبی شركت كند و در عزاداری آقا اباعبدا...الحسین جد بزرگوارش شركت نماید.»
این خانواده در مورد فعالیت های فرهنگی و اجتماعی نیز می‌گویند: «در زمان انقلاب او جزء اولین كسانی بود كه با فریادهای شجاعانه خودش مردم روستا را تشویق به شورش و قیام علیه ظلم و ستم طاغوت می‌كرد و در رسوایی رژیم و مهره‌های رژیم نقش عمده‌ای داشت به طوری كه بارها از طرف طرفداران رژیم بر علیه او گزارشات مكرر تهیه و به مقامات بالا ارسال شد ولی او مصمم و استوار بر تلاش خود ادامه داد.»
آنها همچنین در خصوص شخصیت او بیان می‌کنند: «او دارای اخلاقی نمونه و شایسته بود و همیشه به مادر خویش احترام می‌گذاشت و ایثارگری باروحیه بود.»
خانواده شهید می‌گویند: «او در بسیج مردمی محل با ساده‌پوشی خود نمونه و الگویی برای دوستان بود. او در انتخابات بسیار فعال بود و دستورها و فرامین امام خمینی(ره) برایش اهمیت فراوانی داشت و همیشه با مهربانی و خوشرویی به دوستانش توصیه می‌كرد كه امام را هرگز فراموش نكنید.»
انتهای پیام/
