شهیدی که در ادوات ضدزرهی تخصص کامل داشت

  به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «حبیب بدوی» در فروردین ماه سال ۱۳۴۹ در اهواز به دنیا آمد. فرزند سوم خانواده بود و دو برادر بزرگتر  از خودش داشت. دوران کودکی و نوجوانی را در اهواز و از همان ابتدای دوران نوجوانی اهل جهاد کشاورزی بود. در ۱۴ سالگی وارد عملیات های دفاع مقدس شد و در جبهه های متعددی حضور داشت. حاج حبیب در ادوات ضد زره تخصص کامل داشت. 
اولین اعضای تشکیل دهنده تیپ ضدزره 201 ۲۰۱ ائمه (ع) بود. تا سال ۱۳۷۰ مشغول حفاظت از مرزهای میهنش بود و چند باری هم مجروح شد. پس از پایان زمان جنگ، زمانی که بحث درجات در سپاه مطرح شد از سپاه استعفا داد. به دنبال درجه و ترفیع نبود، می گفت: «برای این مرحله نیامده بودم.»
دنبال امورات زندگی‌اش رفت و به کسب و کار پرداخت، شغل پدرش را در پیش گرفت. پدرش از معماران سنتی سرشناس اهواز بود. 
سال ۱۳۸۰ به کرج آمد و شغلش را در کرج ادامه داد. دنیا به او روی خوش نشان داده بود و در کسب و کارش رونق خوبی بود، اما ساده زیستی اصل اول زندگی حاج حبیب بود. مردم داری از ویژگی‌های شاخص او بود.
اطرافیان چهره ای خندان و خوشرو از او به یاد دارند. سخاوتمندی و گره گشایی و زبانزد است. در سال‌های زندگی کارهای فرهنگی و سیاسی انجام داد. سال ۱۳۸۴ در محله کوی جواهری اهواز زمینی خرید و مسجدی بنا کرد. پس از آغاز جنگ در سوریه دو بار شوق جهاد در او زنده شد. تمام تلاشش به رفتن بود. سرانجام سال ۹۴ به سوریه اعزام شد و در کنار سعید سیاح طاهری که فرمانده او در دوران دفاع مقدس بود به مبارزه پرداخت چون به زبان عربی تسلط کامل داشت. او به خوبی در عملیات‌های برون مرزی فعالیت می‌کرد. 

از ایران اقلام فرهنگی تهیه می‌کرد و به سوریه می‌برد. بعد از شهادت «سعید سیاح طاهری» خیلی دگرگون شد طوری که تمام فعالیت‌های اقتصادی‌اش را کنار گذاشت.
حاج حبیب آبان ماه سال ۹۵ در نوبت چهارم اعزامش در یکی از عملیات‌های آزادسازی شهر حلب به شدت مجروح شد. پس از گذراندن دوران نقاهت در اسفند ماه همان سال برای بار پنجم به سوریه اعزام شد. صبح روز شنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۶ در حال پاکسازی و آزادسازی بوکمال سوریه بود که با اصابت ترکش خمپاره به آرزوی شیرین خود رسید. 
پیشتر برادرش عبدالزهرا بدوی هم در عملیات مرصاد به فیض شهادت نائل آمد. مزار شهید حبیب بدوی در گلزار شهدای اهواز قطعه دو ردیف ۱۹ است.

انتهای پیام/