ملّت سلحشور ايران! به حرف‌هاى منافقين گوش ندهید
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید ترور «احد فروغی»، شانزدهم اسفند1331، در شهرســتان كرج به دنيا آمد. پدرش ايوب و مادرش ليلا نام داشت. تا پايان دوره ابتدايی درس خواند. آهنگری می‌كرد. ازدواج كرد و صاحب دو پسر و دو دختر شد. بسيجی بود. بيســت و يكم شــهريور 1360، در گلشهر زادگاهش مورد سوءقصد نيروهای ســازمان مجاهدين خلق (منافقين) قرار گرفت و با اصابت گلوله به شــهادت رســيد. مزار وی در امامزاده محمد(ع) همان شهرستان قرار دارد.
متن وصیت نامه شهید «احد فروغی» را بخوانید.
بسم الله الرحمن الرحيم
اول به نام خدا، دوم سلامتى امام امّت، پدر بزرگوارم! بنده مى‌خواهم به جبهه بروم براى جنگ با كفّار. مى‌خواستم امسال به مكّه‌ی معظّمه عازم شوم و خانه‌ی خدا را زيارت كنم ولى حالا كه اين جنگ پيش آمده است، به جنگ مى‌روم تا پيروزمندانه به كربلا روم و امام حسين (ع) را زيارت كنم سپس به مكّه مشرّف شوم. پدر جان! اگر من شهيد شدم، پيرو خطّ امام باشيد و مسجدها را خالى نگذاريد. از بچّه‌هاى من مواظبت نماييد، جهت تحصيل بچّه‌هايم كوشا باشيد تا اينكه باسواد شوند و بتوانند در راه قرآن و خطّ امام امّت باشند. پدرجان! براى من گريه نكنيد. چون من در راه قرآن شهيد مى‌شوم. مادرجان! براى من افتخار كن چونكه فاطمه زهرا (س) * لا يستوى اصحاب النار و اصحاب الجنه ، اصحاب الجنه هم الفائزون * ( حشر/20 )
هرگز اهل جهنّم و اهل بهشت با هم يكسان نيستند اهل بهشت به حقيقت سعادتمندان عالم‌ند از آنجایي كه مرگ حق است و هر انسان بايد اين راه را بپيمايد پس چه بهتر كه انسان مرگ را در راه خدا يعنى با شهادت آغوش بگيرد. حالا كه من تصميم گرفتم به جهاد در راه خدا روم و به فرياد هل من ناصر ينصرنى امام حسين (ع) پاسخ دهم چند خطّى را به‌عنوان وصيّت نامه براى شما عزيزان مى‌نويسم. خواهران عزيزم! زينب‌وار با ناملايمات دست و پنجه نرم كنيد و زينب‌گونه باشيد از مادرم می‌خواهم كه زحماتى را كه براى من كشيده است بداند راه دورى نرفته است و مرا حلال كند و بدانيد كه شايد شفيع همه شما شوم. ملّت سلحشور ايران! به حرف هاى منافقين گوش ندهید و تحت تأثير اين بلندگوهاى تبليغاتى گروهك‌ها قرار نگيرید. والسّلام عليكم و رحمه الله و بركاته. سرباز امام زمان ( عج ) احد فروغى. نوزدهم شهریور ماه 1360
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد: از مادرم می‌خواهم كه بداند زحماتى كه براى من كشيده است، راه دورى نرفته است و مرا حلال كند و همه بدانيد كه شايد شفيع همه‌ی شما شوم.
شاهد قرآنی: کارشناس قرآن: با توجّه به مستندات و نصّ صريح قرآن کريم می توان به اين نتيجه رسيد که شفاعت دو قسم است، يكى تكوينى، و يكى تشريعى و قانونى، شفاعت تكوينى كه معلوم است از تمامى اسباب موجود(کونی و مکانی) سر مىزند، و همه‌ی اسباب نزد خدا شفيع هستند، چون ميان خدا و مسبّب خود واسطهاند، و امّا شفاعت تشريعى و مربوط به احكام، (كه معلوم است اگر واقع شود، در دایره ی تكليف و مجازات واقع مي شود) نيز دو قسم است.
قسم اوّل شفاعت تشريعی، شفاعتى است كه در دنيا اثر بگذارد، و باعث آمرزش خدا، و يا قرب به درگاه او گردد، كه شفيع و واسطه ميان خدا و بنده در اين قسم شفاعت چند گروهند:
توبه از گناه (زمر/53)، ايمان به رسول خدا (ص) (حديد/28)، عمل صالح (مائده/9 و 35)، قرآن کريم (مائده/16)، ملائکه (مؤمن/7 و شوری/5)، مؤمنين که براى خود، و براى برادران ايمانى خود، استغفار مىكنند ( بقره/286)، هر چيزی که با عمل صالح ارتباط داشته باشد. مانند مسجدها، و اماكن شريف و متبرك، و ايّام شريفه، و انبياء، و رسولان خدا (نساء/64) كه براى امّت خود طلب مغفرت مىكنند.
قسم دوم شفاعت تشريعی، شفيعى است كه در روز قيامت شفاعت مىكند و مربوط به تخفيف مجازات می‌شود:
انبياء (ع) از جمله عيسى بن مريم (ع) (زخرف/86)، قرآن کريم (انبياء/28)، ملائکه (نجم/26 و طه/110) گروه ديگر از شفيعان در قيامت شهدا هستند، چون اين گروه نيز مؤمنند و به حق شهادت می دهند، براى اينكه خداى تعالى خبر داده، كه مؤمنين نيز در روز قيامت ملحق به شهداء مي شوند، و فرموده: (وَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ، أُولئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ، وَ الشُّهَداءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ. ( حديد/19) پس هر شهيدى شفيعى است، كه مالك شهادت است.
شاهد حديثی: عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : ثَلَاثَةٌ يَشْفَعُونَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَيُشَفَّعُونَ، الْأَنْبِيَاءُ ثُمَّ الْعُلَمَاءُ ثُمَّ الشُّهَدَاءُ. (الفصول المهمة في أصول الأئمة (تكملة الوسائل)، ج1، ص358)
پيامبر(ص) فرمود: سه گروه در روز قيامت شفاعت مىكنند، انبيا و علماء و شهدا. [شهيد در روز قيامت هو شاهد است و هم مشهود و علاوه بر اينکه خود شفاعت تکوينی و تشريعی می شود؛ می تواند شفيع تشريعی شود و يگران را شفاعت كند.]
انتهای پیام/
