دانایی و آگاهی
به گزارش نوید شاهد البرز، شهید «علی‌رضا خلیلی‌ابانه» در سال 1344 هجری شمسی در خیابان غیاثی تهران متولد شد و از اوائل كودكی پرتلاش بود و همیشه در پی كارهای سخت و دشوار بود و مایل بود تا مسئولیت‌ها را به او محول نمایند و در سال 1356 و در شروع انقلاب ملت ایران و آگاهی طبقه مستضعف و به پاخاستن برعلیه ظلم طاغوتیان، او برای آگاهی بیشتر، بیشترین وقتش را در مساجد تهران می‌گذارند و شب‌ها با چند نفر از دوستانش برای نوشتن اعلامیه‌های دیواری در خارج از خانه به سر می‌برد و تا سال 1357، پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) مبارزاتش ادامه داشت.
وی پس از آن مدتی در كمیته اسلام آباد كرج البته به دلیل كمی سن با ضمانت پدر و مادرش و سپس در سازمان فدائیان اسلام عضویت پیدا كرده و در آنجا با وجود كمی سن خواهان اعزام به غرب كشور بود و همیشه از اینكه گروهی ضدانقلاب در كردستان دست به آشوب زده و او و امثال او می‌خواهند و می‌توانند به آنجا بروند ولی نمی‌فرستند عذاب می‌برد و پس از تلاش بسیار در اواخر سال 1358، هجری شمسی به غرب كشور اعزام شد.
او مدتی در قصر شیرین و سپس در مهاباد بود و در مدت شش ماه كه آنجا بود فقط دومرتبه به كرج آمد و برای آخرین مرتبه كه آمد ساعت شش صبح بود كه هنگام ورود به خانه خطاب به پدر و مادرش می‌گوید كه بلند شوید! آمده‌ام شماها را ببینم و بروم و با اینكه از طرف خانواده اصرار زیادی می‌شود و شهید زیربار نمی‌رود و می‌گوید كه امروز روز مهمی است و باید حتما بروم و پس از خداحافظی می‌رود و بالاخره ساعت 4 بعداز ظهر روز چهاردهم شهریورماه 1359، در مریوان همراه با چند نفر از برادران سپاه هدف خمپاره مزدوران آمریكای جنایتكار قرار می‌گیرند و به درجه رفیع شهادت نائل می‌شود و به آرزوی خودش می‌رسد.
انتهای پیام/
