شهیدی که در نامه‌هایش بر نماز تاکید می‌کرد
به گزارش نوید شاهد البرز؛ «شهیدمحسن ايوبی»، فرزند علی‌حسين و عصمت، در سال 1347 در تهران متولد شد. او پس از گذراندن دوران كودكی وارد مدرسه شد و تحصيلات خود را تا مقطع سيكل در تهران و سپس در كرج ادامه داد.
با تشكيل بسيج محله، عضو اين نهاد فعال شد و فعاليت‌های خود را ابتدا در مسجد آغاز كرد.
با شروع جنگ تحميلی، علي‌رغم اينكه سن كمی داشت توانست با اصرار خويش والدينش را راضی كرده و از طرف بسيج عازم جبهه‌های حق عليه باطل شود.
وي به مدت 5 سال به عنوان رزمنده در جبهه‌ها حضور داشت و بارها مجروح شد.
هم‌‌رزمش، فرشيد حاجی مهدی، گفته است: «روز اولی كه ما را به اردوگاه كوثر در نزديكی شهر اهواز بردند، هوا خيلی گرم بود و منطقه به طور کامل رمل و ماسه بود. با محسن برخورد كردم كه شخصی شوخ و خوش‌رو بودند، اما تازه واردها را زياد تحويل نمی‌گرفتند. ما تصميم گرفتيم با ايشان شوخی كنيم و به اين صورت باب دوستی را باز كنيم. براي اين كار ظرف ميوه‌ای تهيه كرديم و جلوی در چادر قرار داديم و رو به روی آن يك گودال يک متری درست كرديم و روی آن را با پلاستيك و ماسه پوشانيدم و برادر محسن ايوبی را به صرف ميوه دعوت كرديم و ايشان غافل از گودال با وضع خنده‌آوری به درون آن افتاد و جالب اينكه اولين كسی كه زد زير خنده خود ايشان بود».
وی در نامه‌هايش همه را به خواندن نماز اول وقت و شركت در نماز جماعت و پيروی از ولايت فقيه دعوت می‌كرد و تأكيد فراوانی به خواندن نماز شب داشت.
محسن ايوبی سرانجام پس از رشادت‌های فراوان در تاريخ چهارم تیرماه 1366 در عمليات نصر4 در منطقه سردشت مورد اصابت تركش‌های دشمن قرار گرفت و به شهادت رسيد.
پيكر مطهرش را در آرامگاه چهارصد دستگاه كرج به خاك سپردند.
انتهای پیام/
