فانوس‌‌ها از او خاطره دارند

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «روح‌الله خلج» که نام پدرش مرحوم سیف‌الله بود در ۱۳۳۱ در رشته‌ها چشم به جهان گشود و چهارم مهرماه ۱۳۵۹ به شهادت رسید. وی در پایگاه نوژه همدان همدان با بمباران هواپیمایی دشمن به شهادت رسید. مزار معطرش در قبرستان محله قاضیان اشتهارد است.
آنچه در ادامه می خوانید روایتی از زندگی و خاطرات این شهید گرانقدر است.

روح‌الله، پسرک باهوش و درسخوان، سرش به کتاب بود و عشق مدرسه داشت. او تا سوم راهنمایی در زادگاهش درس خواند. سپس به تهران رفت، در نیروی هوایی ارتش، ثبت نام کرد و درجه دار شد. او در کنار آموزش‌های نظامی به تحصیل ادامه داد تا دیپلم گرفت از درجه‌داری به همافری رسید.

خانواده روح الله مستضعف بود و او در زمانه تنگ‌دستی، با عشق و عطش درسخوان تا به مراتب بالا رسید؛ آن چنان که پدرش بعد از شهادت او به یک فانوس قدیمی که در خانه‌اش آویزان بود، اشاره می‌کرد و می‌گفت: "همین فانوس که در گوشه اتاق آویزان است، یادآور روزهای پر خاطره از تلاش بسیار روح‌الله در تحصیل است. بسیاری از شب‌ها تا صبح در کنار این فانوس می نشست و درس می خواند." روح‌الله خلج را از تهران به پایگاه هوایی نوژه در شهر همدان انتقال دادند. در همین ایام ازدواج کرد و همسرش را به منطقه مسکونی آن پایگاه برد.
 
شهادت در بمباران پایگاه هوایی نوژه

 بعد از به ثمر نشستن نهال انقلاب، دشمن بسیج به تحریف و پشتوانه اربابان خود به کشورمان حمله کرد. روح الله به عنوان عضوی از نیروی هوایی ارتش که همیشه پشتیبان انقلاب و نظام بود در مقابله با دشمنان، در آماده باش کامل قرار گرفت. به خاطر حملات پی در پی دشمن به پایگاه، روح الله مجبور شد همسر باردارش را به اشتهارد ببرد؛ اما خود بی درنگ برای انجام وظیفه به پایگاه نوژه بازگشت. هواپیماهای عراقی هنوز هم به حریم پایگاه تجاوز می‌کردند و با آتش پدافند قوی نیروهای ایرانی روبه‌رو می‌شدند. درست ۱۵ روز بعد از خداحافظی با همسر، روح‌الله همراه جمعی از هم‌رزمان دلیرش، بر اثر بمباران هواپیماهای دشمن به شهادت رسید.
 
پدر بیمار و دردمند او که در انتظارش بود، گفت: "پسرم به من وعده دیدار داده بود و در انتظارش بودم؛ اما یک روز صبح ماشینی به در منزل ما آمد و مرا برای دیدار پیکر به خون نشسته پسرم، به غسال‌خانه اشتهارد برد. من با دیدن او طاقت از دست دادم."
مردم اشتهارد برای شهید روح الله خلج، تشییع باشکوه گرفتند و یاد و نامش را ارج نهادند. ۱۵ روز بعد از شهادتش، خدا پسری به او عطا کرد که اسمش را "روح الله" گذاشتند. روح‌الله تنها یادگار آن شهید دلاور است.

منبع: مسافران بهشتی