نگاهی به زندگی تخریب‌چی گردان سیدالشهدا
دوشنبه, ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۸ ساعت ۱۰:۳۱
نوید شاهد البرز؛ شهيد حسین شاكري‌نيا در خانواده‌اي متوسط و مذهبي دريكي از محلات جنوبي شهر كرج در شهرك شهيد مدرس ديده به جهان گشود و تحصيلات ابتدایی را تا سال دوم راهنمايي را در همان شهرك ادامه داد و چون نوجواني پرشور بود و به سني رسيده بود كه مي‌توانست خويشتن را بشناسد و در جهت پيروزي انقلاب اسلامي و ميهن عزيزش تصميم بگيرد.
بنابراين جهت اعزام به جبهه‌هاي حق عليه باطل اشتياق فراواني را از خود نشان مي‌داد و در اين راه بارها به خانواده اصرار و پافشاري مي‌كرد كه شما بيائيد و در سپاه بگوئيد كه مرا براي رفتن به جبهه اعزام كنند، اما بارها تمام راه‌ها را امتحان نمود و هرباركه موفق نمي‌شد با چشماني اشك‌بار به منزل بازمي‌گشت و خانواده‌اش چون مي‌ديدند در اين راه بسیار پافشاري مي‌كنند، قبول كردند.
او دوره آموزشي را در پادگان شهيد همت كرج گذراند و رشته تخريب را با موفقيت به پايان رساند. بعد از آن براي اولين‌بار اعزام شد و در اولين اعزام در گردان تخريب لشكر10 سيدالشهدا با ديگر هم‌رزمان بود و دومين اعزام با برادر جانبازش در گروه تعاون لشكر10 سيدالشهدا در ماووت عراق اعزام شد و پس از آماده‌نمودن سنگر براي بازگشت با ديگر هم‌رزمان به پشت خطوط جبهه رفته بودند كه با اصابت گلوله خمپاره به داخل ماشين، او و تعدادي از رزمنده‌های ديگر شربت شهادت را در بیست و سوم اردیبهشت ماه 1367، نوشيدند. تربت پاکش در بی‌بی سکینه کرج نمادی از ایثار و استقامت در راه وطن است.
به نقل از مادر شهيد: حسين فرزندي بسيار مؤدب و خوش‌برخورد و در بين همه فاميل ازنظر خوش‌رویي و صله رحم زبان‌زد بود و درهنگام نماز و راز و نياز با خداوند متعال بي‌نهايت خود را مجذوب لطف خداوند مي‌دانست و براي ساير افراد خانواده الگوي خوبي بود.
بنابراين جهت اعزام به جبهه‌هاي حق عليه باطل اشتياق فراواني را از خود نشان مي‌داد و در اين راه بارها به خانواده اصرار و پافشاري مي‌كرد كه شما بيائيد و در سپاه بگوئيد كه مرا براي رفتن به جبهه اعزام كنند، اما بارها تمام راه‌ها را امتحان نمود و هرباركه موفق نمي‌شد با چشماني اشك‌بار به منزل بازمي‌گشت و خانواده‌اش چون مي‌ديدند در اين راه بسیار پافشاري مي‌كنند، قبول كردند.
او دوره آموزشي را در پادگان شهيد همت كرج گذراند و رشته تخريب را با موفقيت به پايان رساند. بعد از آن براي اولين‌بار اعزام شد و در اولين اعزام در گردان تخريب لشكر10 سيدالشهدا با ديگر هم‌رزمان بود و دومين اعزام با برادر جانبازش در گروه تعاون لشكر10 سيدالشهدا در ماووت عراق اعزام شد و پس از آماده‌نمودن سنگر براي بازگشت با ديگر هم‌رزمان به پشت خطوط جبهه رفته بودند كه با اصابت گلوله خمپاره به داخل ماشين، او و تعدادي از رزمنده‌های ديگر شربت شهادت را در بیست و سوم اردیبهشت ماه 1367، نوشيدند. تربت پاکش در بی‌بی سکینه کرج نمادی از ایثار و استقامت در راه وطن است.
به نقل از مادر شهيد: حسين فرزندي بسيار مؤدب و خوش‌برخورد و در بين همه فاميل ازنظر خوش‌رویي و صله رحم زبان‌زد بود و درهنگام نماز و راز و نياز با خداوند متعال بي‌نهايت خود را مجذوب لطف خداوند مي‌دانست و براي ساير افراد خانواده الگوي خوبي بود.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
نظر شما
