تنها یاریگرتان خدا باشد
نویدشاهدالبرز؛ شهید «محمد محمد پور» در سال،1340 در یکی از روستاهای شهرستان «هشترود» زمانی که قحطی و خشکسالی در آن منطقه عارض شده بود، چشم به جهان گشود. دوران کودکی و نوجوانی خود را که همراه با از کار افتادگی پدرش بود توام با سختی و مشقت فراوان در کنار خانواده ایثارگرش سپری نمود و در همان دوران کلیه امور مربوط به خانه و کشاورزی را بر دوش می کشید و جهت مرتفع شدن مشکلات مادی خانواده با دستمزد اندک به کار در خارج از منزل همت می گماشت.
وی به علت کمی در آمد توانست به تحصیلات خویش تا چهارم نهضت سواد آموزی ادامه دهد و در اوایل جوانی جهت اداره مخارج خانواده به تهران مهاجرت نمود و در کارخانه آجرسازی مشغول به کار شد. او پس از مدتی تشکیل خانواده می دهد که ثمره آن چهار فرزند است.
وی
استعداد سرشار در فراگیری علم و قرائت قرآن کریم این کتاب انسان ساز الهی داشت و
دوران تحصیلات ابتدایی را با رتبه خوب گذراند. وی به انقلاب و دستاوردهای آن معتقد
بود و در مراحل آن از جمله بسیج محله فعالیت داشت و سعی در تشویق و ترغیب نمودن دیگران
به فرهنگ و آرمان انقلاب اسلامی می کرد. او در رفتار و کردار فردی صبور و نسبت به
بستگان مهربان بود و همیشه در فکر کمک به دیگران بود و در تمام امور زندگی به خدای
تعالی توکل می کرد و از او یاری می خواست از یاد خدا غافل نمی شد و سعادت و
خوشبختی را در قرب به خداوند و شقاوت و بدبختی را در دوری از خدا می دانست. پس از
چندی او در «کارخانه زامیاد» استخدام شد و ضمن لبیک به ندای رهبر کبیر انقلاب امام
خمینی به جهت نصرت یاران پاک سید الشهدا به جبهه اعزام و در «عملیات مهران» شرکت
نمود و دگر بار با عشق به قرب الهی از طریق پشتیبانی و مهندسی جنگ جهادسازندگی
استان تهران به منطقه اعزام و در ستاد کربلا مشغول به کار گردید که در تاریخ دوازدهم
شهریور ماه 1365، در اثر بمباران هواپیماهای بعثی صهیونیستی صدام مجروح و از ناحیه
کمر و نخاع آسیب می بیند و در تاریخ چهارم مهرماه 1365، در بیمارستان به درجه رفیع
شهادت رسید. تربت پاکش در چهارصد دستگاه کرج نمادی از ایثار و استقامت در راه وطن است.
به نقل از خانواده شهید است که؛
«محمد» همیشه به خانواده خود می گفت: بعد از من ناراحت نباشید و برای من سیاه نپوشید. از نظر مخارج فرزندان من هم نگران نباشید خدای متعال ارحم الراحمین است. همه چیز را از پروردگار عالمیان بخواهید از دیگران چیزی نخواهید. تنها یاریگرتان خدا باشد.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
