فرازی بر زندگی شهید«رحیم قاسمپور»

نویدشاهد البرز:

شهيد «رحيم قاسمپور» در سال 1323، در يكي از روستاهاي «آذربايجان شرقي» ديده به جهان گشود . پس از گذراندن دوران كودكي و تحصيلات دوران ابتدايي به تهران آمدند و به كار مشغول شد و در كنار كار كردن به تحصيل خود نيز ادامه دادند و در همين زمان خانواده آنها نيز با پافشاري به تهران آمدند تا به اين ترتيب پيش هم باشند و شهيد در اين زمان به شغل پر زحمت كارگري اشتغال داشت و پس از آن به همراه شريكي بنگاهي دائر كردند.

وی در سن 25 سالگي با دختر يكي از آشنايان وصلت نمود و ثمره اين ازدواج دختري بود كه پس از تولد او به يكي از شهرهاي شمال عازم شدند. دختر ديگري نيز به دنيا آوردند و پس از چند مدت پدرش را از دست داد و سرپرستي خانواده پدري نيز به ايشان محول شد .

در اواخر سال 1356، وي به تهران عزيمت كرد و با شروع انقلاب اسلامي وي علاوه بر شركت در تظاهرات و همراهي با مردم به سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ملحق شد و کارمند وزارت سپا شد و قبل از آن نيروي مأمور انتظامات در راهپيماييها به نگهباني در مساجد و خيابانها مي پرداخت به طوري كه در همين زمان وي به علت كمك به زخميها و مصدومين يك هفته بدون خبر از خانه غيبت كرد تا عاقبت وي را پس از 7 روز وي را در يكي از بيمارستان هاي تهران يافتند كه در حال كمك به مصدومين بود.

بیشتر روزهای زندگیش را در راه خدمت به وطنش و انقلاب می گذراند و گویی که خود را وقف انقلاب و امامش کرده بود. در اين زمان فرزند پسري نيز به خانواده اضافه شد و بعد از آن دو فرزند ديگر نيز به دنيا آمدند و پدر خانواده بر اثر كاري كه داشت بايد به مأموريت مي رفت و نمی توانست زیاد در کنار آنها بماند بنابراین به این منظور  به ناحيه هاي مختلف مرزي ايران رفت و همچنان خدمتگزار رهبر و جامعه اسلامي بود و اين كه در نيم روز هفتم دي ماه سال 1365 ، در پادگان سلطنت آباد بر اثر انفجار يك موشك توسط منافقين كور دل و برخورد موج انفجار به درجه رفيع شهادت نائل شد و در جوار امامزاده محمد کرج به خاک سپرده شد.

پيام شهيد :" اين مصيبتها و سختيها زودگذر و تمام شدني است ولي به پاداش اين جانفشانيها و فداكاريها به نعمت هاي بي پايان خداوند خواهيد رسيد ."

بسيار به اعتقادات ديني خود پايبند بود خصوصاْ به مسئله حجاب و صله ارحام و رابطه ايشان با مجالس ديني بسيار بود و در امر اجراي واجبات بسيار تلاش مي كرد.

سفارشات شهید در وصیت نامه:

شهید گرانقدر در وصیت نامه خود به تحصيل فرزندان بسيار تأكيد داشتند و سفارش کرده که فرزندانش افرادی سربلند و نمونه در جامعه باشند و سفارشش به همه افراد این بود که قدر اين خون هاي گران قدر را بدانند و كاري نكنند كه اهداف آنها كه به خاطر آن جان شيرين خود را فدا كردند، پايمال شود و می گفت: نام شهيدان را هميشه زنده نگه داريد .

منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری