ما با این همه ادّعایی که می‌کنیم چه داریم و با چه روشی می‌خواهیم راه حسین(ع) را انتخاب نموده و جزو شاگردان او باشیم آیا می‌توانیم همانند حُرّ به لشکر آموزگار خویش بپیوندیم؟ آیا چنین لیاقتی را داریم؟
شهید مهدی حیدری در وصیتنامه خود می‌نویسد: صحنه را خالى نگذاريد نماز جمعه و دعا و مراسم شهدا را هر چه پرشكوهتر به جا آوريد وحدت كلمه را حفظ نماييد تا دشمن خود را نابود سازيد.
شهید آیت‌اله حسینی در وصیتنامه خود می‌گوید: زندگى از نگاه مومنان مخلص تعقيب مرگ است. آنها زندگى دنيا را به سر بردن در قفس مى دانند كه به اميد گشوده شدن درب آن زنده اند، پس شما بياييد و درب زندانها را بشكنيد و هميشه با يارى به رزمندگان پوزه دشمنان را به خاك بماليد.
شهید اباذر فیروزی در وصیتنامه خود می‌نویسد: خوشحالم به اينكه در زندگى حتى سر سوزنى از راه نامشروع روزى طلب نكرده، حتى اگر باعث از بين رفتن تمام اعضاى خانواده مى شد.
شما امت حزب اله به زیارت بانوی پهلو شکسته بروید. و پیام من به خانواده های شهدا این است که وقتی بر سر مزار عزیزانشان می‌روند هرگز گریه نکنند. و مثل زینب صبور باشند.
شهید صادق حدادیان ابهری در وصیتنامه خود می‌گوید: در پايگاههاى مقاومت فعالانه شركت كنيد و مساجد را هيچ وقت خالى نگذاريد. مخصوصا نماز جمعه ها را كاملا پر كنيد.
شهيد «طهماسب محمدی» خرداد سال 1353 به دنیا آمد. پس از گذراندن دوران تحصیلی به خدمت نیروی انتظامی درآمد. او سال 1380 ازدواج کرد و یک سال بعد آسمانی شد. متن کامل زندگی این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.