همیشه خدا را شاهد کارهای خود قرار دهید
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید عیسی شجاعی، دوم مرداد 1344، درشهر طالقان از توابع شهرستان ساوجبلاغ ديده به جهان گشود. پدرش رضا، كارگر ايران خودرو بود و مادرش نرجس نام داشت. تا پايان دوره راهنمایی درس خواند. از سوی بسيج در جبهه حضور يافت. بيست و دوم فروردين 1362، در فكه توسط نيروهای عراقی به شهادت رسيد. اثری از پیكرش به دست نيامده بود تا اینکه به تازگی در عملیات کشف و تفحص پیکر این شهید گرانقدر شناسایی شده است.
آنچه در ادامه می‌خوانید متن وصیت‌نامه این شهید تازه تفحص شده است.
بسم الله الرحمن الرحيم
«من طلبنى وجدنى ومن وجدنى عرفنى و من عرفنى احبنى و من احبنى عشقنى و من عشقنى عشقته و من عشقته قتلته و من قتلته فعلى ديته ومن على ديته فانا ديت.»
آن‌كس كه مرا طلب كند مى‌يابد آن‌كس كه يافت مرا مى‌شناسد و آن‌كس كه مرا شناخت دوستم مى‌دارد. آن‌كس كه دوستم داشت به من عشق مى‌ورزد. آن كس كه به من عشق بورزد من به او عشق مى‌ورزم. آن‌كس كه من به او عشق بورزم، مى‌كشم او را و آن‌كس كه من بكشم خون‌بهايش بر من واجب است و آن‌كس كه خون‌بهايش برمن واجب است پس من خودم خون‌بهايش هستم.
خدمت امام زمان(عج) و نايب برحقش سلام عرض مى نمايم و با سلام و درود فراوان به زينبيان دوران كه با روانه كردن حسينيان به ميدان‌هاى نبرد حق عليه باطل دين خود را به اسلام ادا مى‌نمايند و سلام گرم من به امت شهيدپرور حزب الله، خدمت پدر و مادر عزيزم اميدوارم كه از اين بنده حقير خود راضى باشيد تا خداوند از ما راضى باشد.
پدر جان، از اينكه فرزندى لايق براى شما نبودم و شما را اذيت مى‌کردم از شما خيلى سپاسگزارم. بارى اينكه در دامان پدرى مذهبى و مهربان تربيت شدم. مادرجان نمى‌دانم چطور از زحمات بى‌پايان شما سپاسگزارى كنم، قلم كه عاجز است اميدوارم كه خداوند قبول كند و مادر عزيزم را به صبر و بردبارى سفارش مى‌نمايم و از او مى‌خواهم كه برادران و خواهرانم را در راه حسين(ع) و زينب(س) حركت دهد و مادر عزيزم را در صبر مصداق اين آيه مباركه قرآن مى‌دانم: «من المومنين رجال صدقوا ما معاهدوا الله عليه فمنهم من قضى نحبدو منهم ينتظر و ما بدلوا تبديلا.»
مى‌فرمايد: برخى از آن مومنان بزرگ مردانى هستند كه به عهد و پيمانى كه با خدا بستند كاملا وفا كردند پس برخى بر آن عهد ايستادگى كردند تا به راه خدا شهيد شدند. پيام من به ملت شهيدپرور و امت حزب الله اين است كه اول هميشه خدارا شاهد كارهاى خود قرار دهيد و ديگر يارى به امام را فراموش نكنيد واقعا اگر در حال حاضر اسلام و امام را يارى نكنيد كى و كجا بايد اينكار را انجام دهيم و غيره كه شما بيشتر آگاهيد.
......از مادرم مى‌خواهم كه از تمام دوستان نزديك و دور طلب حلاليت نمايد. بیست و سوم فروردین ماه 1362
انتهای پیام/
