یادداشتی در وصف شهید بسیجی «سید روح‌الله عجمیان»
«مینا صدیقیان» در یادداشتی برای شهید «عجمیان» نوشت: «برای تو و آرمان‌های روزگارم خوشحال و برای برخی ناراحتم که قدر نعمتِ غیرت شما را نمی‌دانند.»

به گزارش نوید شاهد البرز؛ «مینا صدیقیان» به مناسبت شهادت بسیجی سیدروح الله عجمیان در یادداشتی آورده است: دلم می‌خواست وقتی عکس‌های حضورت در معراج شهدا به دستم رسید، تصویرت را ویرایش و منتشر کنم اما وقتی معصومیت چهره‌ات را دیدم چنان محو آرامشت شدم که دلم نیامد آن را به هم بزنم.

یادداشت| بعضی قدر نعمت غیرت شما را نمی‌دانند

دلم می‌خواست ساعت‌ها به تماشای صورت بی‌گناهت بنشینم و در این لحظات از نامردی روزگار برایت بگویم اما دیدم زخم‌های صورت رنگ پریده‌ات گواه همه ناجوانمردی‌هاست؛ نمی دانم ردپای این همه ظلم، توسط کدام نامرد بر صورتت نشست.

نمی دانم چه کسی اولین بار خبر پرکشیدنت را به مادرت داد و این شیرزن در اولین لحظات چه بر دل و روحش گذشت، اما می دانم که او یک مادر است و تاب دیدن صورت زخمی، سرد و بی روح پسرش را ندارد؛ این را از تماشای تصاویر بی‌قراری‌هایش متوجه شدم.

شاید ماه‌ها در دلش تو را در لباس دامادی تصور کرده و برای خودش هلهله کرده بود، شاید تصورش این بود که پسر خوش قد و بالایش آن شب خسته از نامردمی‌ها به خانه باز می گردد و از مادر می خواهد شانه های خسته اش را نوازش کند.

نمی‌دانم آن لحظاتی که زیر مشت‌ها و لگدهای نامردان به ظاهر مرد، جان می دادی، آن لحظه که پیراهنت را از تنت خارج و تن بی جانت را آماج حملات وحشیانه قرار داده بودند، مادرت چه حالی داشت؟ فقط می دانم که او یک مادر است و تاب شنیدنش را هم ندارد.

نمی دانم مادرت به فضای مجازی چقدر دسترسی دارد و آیا می تواند اوج نامردی را در آن ببیند؟ آیا می بیند که اجیرشدگان استکبار جهانی چگونه بر پیکر بی جان جوانانی می تازند که برای تامین امنیت خواهران و برادران خود، بدون سلاح پای در عرصه گذاشته‌اند؟

فقط می دانم تو با صورتی زخمی اما با آرامش کامل و آسوده از نامردی روزگار، میان پارچه های سبز و گل‌های زرد آرمیده‌ای. برادر بسیجی ام، با همین صورت زخمی به سوی خداوند پرواز کن و گلایه این نامردان را به او بکن؛ بگو که چگونه با انواع سلاح های سرد به جانت افتادند و بدنت را زیر مشت‌ها و لگدهایشان کبود کردند.

برای تو و آرمان‌های روزگارم خوشحال و برای برخی ناراحتم که قدر نعمتِ غیرت شما را نمی‌دانند؛ همان هایی که نمی‌دانند کومله کیست، داعش کیست، معنای تروریست چیست، همان هایی که تو را جیره خور خواندند و کنار پیکر پاکت هلهله کردند و نوای شادی سر دادند.

خودت آن لحظه به یاد چه افتادی؟ کدام واقعه تاریخ برایت زنده شد؟ وقتی اولین قطره خونت بر زمین ریخت لبخند کدام معصوم را دیدی که دیگر روحت در قفس تن نگنجید و پرواز کرد؟ قطعا انتقام خون به ناحق ریخته تو نه تنها آرزوی مادرت، بلکه آرزوی همه مادران البرزنشین است که سه شبانه روز از قصه پر غصه تو خواب به چشمانشان حرام شده و تاب دیدن تصاویر لحظه پرکشیدنت را ندارند.

ما منتظر انتقام خون آرمان ها و روح الله ها می مانیم ...

انتهای پیام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده