طلب حلالیت شهید نیکبخت از همسر خود

به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید مهدی نیک بخت فرزند حسین در سال 1339 در زابل چشم به جهان گشود. وی در تاریخ بیست و سوم مرداد ماه 1361، ساعت 4:10 که مصادف است با 22 رمضان در حمله رمضان در حمل کوشک شلمچه به درجه عظیم شهادت نائل آمد.

سخنی از دوست و همرزم شهید مهدی نیک بخت که وصیت نامه این شهید را بازگو و روایت کرده است؛

اینجانب غلامعلی خیاطی دوست و همسنگر شهید مهدی نیکبخت به خوبی به وظیفه شرعیم نسبت به وصیت های شهید یاد شده آگاهم و مطالب فوق شفاهاً با تأکید زیاد توسط شهید نامبرده سفارش شده که به صورت وصیت نامه تنظیم وبه بازماندگانش تحویل نمایم و تمام مطالب قید شده عیناً مطالبی است که شهید در طی دوران مأموریت به من بازگو نموده است و مکرر می گفت که چون وصیت نامه ننوشتم سفارشاتم را فراموش نکنید.

در زمانی که لحظه ها ارزش داشت و لحظه، لحظه چهره شهادت در چشمان همه همرزمان پدیدار می شد من و بهترین دوستم آقای مهدی نیکبخت در پشت خاکریز در منطقه جنگی کرشک شلمچه که مشغول نبرد با متجاوزین بعثی عراق بودیم در تاریکی شب که به وسیله گلوله های منور تبدیل به روز روشن شده بود. در زمانی که دسته دسته از همرزمانمان یا به شهادت رسیده بودند یا به علت زخمی شدن زمین گیر شده بودند و ناله ها به آسمان می رفت صحبت هایی به عنوان وصیت به یکدیگر رد و بدل می کردیم که اگر افتخار شهادت نصیب هر یک از ما دو نفر بشود نفر بعدی صحبت های شفاهی را به صورت عمل درآورده و وصیتمان را به بازماندگان برساند!

با یکدیگر گفته بودیم تا من و امثال من به جبهه ها نرویم و به پیام امام لبیک نگوییم نه تنها از ایران و ایرانی اثری نمی ماند بلکه در دنیا از اسلام واقعی اثری نخواهد ماند و من با اطلاع کامل از جنگ به طور داوطلب اعزام به جبهه را یک فریضه واجب می دانستم و به این واجب باید عمل کنم.

در ادامه وصیت نامه این شهید والامقام را می خوانید؛

بسم الله الرحمن الرحیم

من شهادت را در جبهه یک افتخار می دانم برای خود و خانواده ام و از خداوند برای بازماندگانم طلب صبر و استقامت می نمایم.

پدر و مادرعزیزم به خوبی از تحمل زحمات و مشقاتی که برای من  کرده اید واقفم در صورت نصیب شدن شهادت از شما استقامت و بردباری و دعا به رهبر و امام عزیز را خواستارم.

در دوران زندگی محدود متأهلی، همسرم اگر نتوانستم برایت آن چنان که آرزویت بوده باشم از شما طلب بخشش و در صورت شهادت سلامتی و صبر را از درگاه احدیت خواستارم.

دردوران زندگی هر وسیله ای که در خانه ام موجود است با زحمت همسرم تهیه شده  و همه چیز متعلق به اوست و در صورت عدم نیاز و به طور دلخواه می تواند هر چه را صلاح بداند و مورد احتیاج پدرم باشد به او واگذار نماید.

در مورد وضع حقوقیم، اگر از ارتش جمهوری اسلامی مستمری به بازماندگانم تعلق بگیرد درست نصف مبلغ دریافتی جهت همسرم و نصف دیگر متعلق به پدر و مادرم می باشد و در صورت امکان مبلغی از کل حقوق دریافتی مستمری را در امور خیریه به انجام برسانید.

در صورت نصیب شدن شهادت همسرم مجاز است پس از طی مدت عده وفات (چهار ماه و ده روز) به دلخواه ازدواج نماید و در این مورد تأکید شده است.

همان طوری که همسرم می داند من هیچ طلبی و بدهی به کسی ندارم جز مبلغ دو هزار تومان که بابت اخذ سند موتور به ستواندوم رهوار بدهکارم که آن را برابر مقررات پس از اخذ سند پرداخت نمایید.

همسرم می داند که من در بانک پولی پس انداز ندارم غیر از حقوق و مزایایی که در حین انجام مأموریتم به حسابم واریز شده است به همین علت موتور سیکلتم را بفروشید و پول آن را صرف خرج مجالس موسمی نمایید.