شهادت من مسئولیت شما را زیادتر می‌کند

به گزارش نوید شاهد البرز؛ «شهید نجف اللهیاری» که نام پدرش علی محمد پانزدهم شهریور ماه 1347، در روستاي اسمرود از توابع شهرستان خلخال به دنيا آمد. پدرش علي محمد (فوت 1363) و مادرش ناردانه نام داشت. تا پايان دوره ابتدايي درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. بيست و پنجم دي 1366، در ماووت عراق بااصابت تركش به شكم، شهيد شد. پیکر وي را در زادگاهش به خاك سپردند.

آنچه در ادامه می خوانید متن وصیت نامه و پیام شاخص شهید نجف اللهیاری است.

بسم الله الرحمن الرحيم
*و مَن يُقاتلُ في سَبيلِ الله اوْ يَغلِب فَسوفَ نوليهُ اجراً عَظيمْ.*

"و هر كس در راه خدا جهاد كند و كشته شود و يا پيروز گردد به زودي پاداش عظيمي به او عطا خواهيم كرد."

با درود فراوان بر منجي عالم بشريت و نائب برحقش امام خميني و با سلام بر شهيدان گلگون كفن ايران وصيت نامه ام را به اين متن آغاز مي كنم. خداوندا، من موجودي ضعيف بودم كه امانت داده بودي و راضي شدي اين امانت را پس بگري. خدايا، گناهان من را ببخش كه چنان لياقت ندارم كه با تو راز و نياز كنم زيرا كه بنده روسياه تو هستم. مادرم، در سوگ من اصلاً ناراحت نباش و چنان صبور باش كه دشمنان سوءاستفاده نكنند. می‌دانم كه چندان از شهادت من ناراحت خواهي شد، چون اكنون نوزده سال دارم و برايم زحمت كشيدي و ما من را به زحمت نگه داشتي و در كنار نگهداري سختي و بي خوابي كشيدي. هر موقع كه من را به ياد انداختي، علي اكبر و تمامي شهيدان را به ياد بياور و در سوگ من لباس سياه مپوش. اگر كه جنازه من به وطن نيامد اصلاً ناراحت مباش. هر شب جمعه به كنار قبر شهيدان برو و من را هم ياد كن و نماز يوميه ات را هر روز بخوان.
برادرم! اگر شهيد شدم اسلحه من را روي زمين مگذار و سنگرم را خالي نكن. با برادرانت و خواهرانت چنان مهربان باش تا خدا با تو مهربان باشد. مسجد را خالی مگذار. هم‌قطاران و همكاران من اگر من شهيد شوم مسئوليت تك تك شما زيادتر مي شود. شما بايد به پايگاه برويد. مادر جان! من كه پدر ندارم پس تو بايد از بچه ها نگهداری كنی و با آنها خوش رفتاری كن و از بچه ها برايم حلاليت بخواه.
                                    والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته.
 
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
 
 
پيام شهيد: اگر كه جنازه من به وطن نيامد اصلاً ناراحت مباش.
شاهد قرآنی: وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ .(آل عمران / 169)
هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده‌‏اند مرده مپندار بلكه زنده ‏اند كه نزد پروردگارشان روزى داده مى‏‌شوند.
 

انتهای پیام/