خدایا، ما را به منزلت انسانیت برسان!

به گزارش نوید شاهد البرز: «علی پیران» جهادگر فعال در حوزه فرهنگی و تبلیغاتی در حوزه ایثار و شهادت است. او در یادداشتی نوشت: باید یاد بگیریم آدم های به موقعی باشیم. آدم‌هایی که سروقت مقابل احساس ها و رفتارها عکس‌العمل نشان می‌دهند؛ به موقع محبت می کنند و به موقع گله و شکایت.

باید یاد بگیریم که در مقابل ترس، ناکامی، دلهره، خشم و دلخوری سکوت نکنیم و قایم کردن احساسمان یا مثلا در خود ریختن را دور بریزیم.

اگر خودمان را مثل زمین ببینیم یک زلزله قوی می تواند همه چیز را نابود کند اما پس لرزه های خفیفش خیلی هم برای آن مفید است پس از واکنش هاش نباید بترسیم.

من از حال نامساعد مردم ناراحتم، از وضع زندگی و امرار معاش خیلی از خانواده‌ها ناراحتم.

وقتی می‌بینم یک پیرزن برای اینکه بسته ارزاق از خیریه خادم الشهداء بگیرد از آخر حسن آباد یا ابراهیم آباد می‌آید مشکین دشت، حسینیه خادم الشهداء، ناراحتم.

وقتی می‌بینم بچه هایی که با مادرهایشان میان برای تحویل اجناس و البسه و لابه لای لباس های کهنه دنبال یه لباس قشنگ برای خودش می‌گردد، ناراحتم.

وقتی می‌بینم خانواده ای در همین شهر خودمان واسه‌ی اجاره خانه شان ماندن و مادر خانواده مجبوراست خانه های مردم را تمیز کند، ناراحتم.

وقتی می بینم خیلی ها انقدر دارند که کمک کنند ولی انگار نه انگار و برایشان مهم نیست هم‌نوعشان از گرسنگی ذره ذره جون می دهد، ناراحتم

وقتی می‌بینم پدر خانواده ای جلوی زن و بچه اش از نداری و شرمندگی‌اش دم می‌زند، ناراحتم.

وقتی می‌بینم باید یک عده ای را به دلیل کمبود منابع مالی در سطح ۲ و ۳ قرار بدهیم، ناراحتم. 

از خودم ناراحتم که فقط توانستم مُسَکِنی باشم برای خانواده‌‎های نیازمند، چون دستم نمی‌رسد که درمانشان کنم

هروقت هم آمدم جمله ای بنویسم توسط عده‌ای مورد هجمه قرار گرفتم و گفتند نباید این حرف ها گفته بشود.
چرا،
چون واسه شهرمان خوب نیست.

همین احساس های سرکوب شده، همین حرف‌هایی که به موقع گفته نشدند در ما تبدیل به عقده شده اند.
 
کِی قراره به درجه انسانیت برسیم
کِی قراره هم نوع خودمان رو دریابیم
کِی قراره دستی روی سر ایتام بکشیم
کِی قراره خودمان را پیدا کنیم
کِی؟!...

این یادداشت را نوشتم و آن را تشبیه می‌کنم به زلزله و از پس لرزه های خفیفش استقبال می‌کنم

خدایا،
هرچی دارم را تو دادی به من و هرکاری کردم را تو میسر کردی
خدایا،
همه‌ی استعدادهای من، همه‌ی قدرت‌های من، همه‌ی وجود من زاده اراده تـو هست.

 من که از خودم چیزی ندارم 
من که خودم کاری نکردم که دنبال پاداشی باشم

خدایا، به حق مهربونی هایت
مارا به مقام و منزلت انسانیت برسان
آمین

انتهای پیام/