من این راه سرخ را آگاهانه انتخاب کردم

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید علی رضا آخوندي، چهارم آذر 1349، درروستاي وردآورد از توابع شهرستان تهران به دنيا آمد. پدرش محمدتقي و مادرش بتول نام داشت. تا دوم راهنمايي درس خواند. كارگر كارخانه بود. از سوي بسيج در جبهه حضور يافت. چهاردهم مرداد 1366 ، در سردشت توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در بهشت سالم زادگاهش واقع است.

متن وصیت نامه و پیام شاخص شهیدعلی رضا آخوندي را بخوانید.

بسم الله الرحمن الرحيم
*الله لا الله الا هو الحی القیوم لا تاخذه سنة*

سپاس خدای را که هستی بخش موجودات و آفریننده ارض ولی ست همانا که دانش بی‌همتاست و در اداره نظم جهان برایش شریکی نیست همان که پیامبران را برای هدایت بشر و راهنمایی آنان به صراط مستقیم فرستاد تا انسان‌ها را از ظلمت و گمراهی به سوی نور هدایت کننده و شکر مخصوص خدایی است که نعمت بی کرانش بر هستی گسترده و در آخرت نیز از  انسان‌ها به خاطر نعمت‌هایش سوال می کند و به وحدانیتش گواهی می‌دهم و شهادت می دهم که پیامبرانش بر حق بوده و جانشینان پیامبر اسلام که ادامه دهنده راه بشریت انبیاء هستند، حجت خدا بر روی زمین بوده اند و با یقین کامل منتظر ظهور دوازدهمین امام از سلاله پیامبر اکرم یعنی حضرت مهدی (عج) می باشم.

مسئولیت در قبال خون شهدا
اکنون که در کشور امام زمان انقلابی صورت گرفته و هدف این انقلاب زنده کردن مکتب اسلام و مبارزه با تباهی و فساد روی زمین است. انقلابی که در مسیر حرکت خود هر چه ظلم و جور است نابود کرده و تصمیم به برقراری عدالت در زمین دارد. وظیفه هر مسلمانی است که به یاری این انقلاب الهی بر خیزد زیرا بی تفاوتی در برابر انقلاب یعنی بی اعتنایی به دین خدا و سنت پیامبر اسلام بنده نیز با توجه به احساس مسئولیتی که در قبال خون شهدا بر دوشم احساس می کردم تصمیم گرفتم فردی از افراد این کاروان الهی باشم زیرا اکنون اسلام احتیاج به یاری دارد و باید کسانی که این مکتب را برنامه زندگی خویش قرار داده‌اند در راه این مکتب فدا کاری کنند زیرا تا خون نباشد درخت انقلاب بارور نمی شود. وقتی به هدف آفرینشم می نگرم، می بینم که خداوند انسان را اشرف مخلوقات قرار داده در قیامت نیز در قبال مقامی که به انسان داده از او بازخواستی سخت انجام می دهد.

من این راه سرخ را آگاهانه انتخاب کردم تا در قیامت نزد امام حسین (ع) شرمنده نشوم به جبهه آمدم تا با جهادم در نبرد بر علیه کفر با مجاهدان الهی شریک بشوم و با سختی کشیدن در جنگ جان دهد اما در آن صحرا و قتلگاه به جای دلداری اهل بیت امام حسین (ع) را کتک می زدند و کسی نبود که خواهر امام حسین (ع) را دلداری دهد. از پدر و مادرم به خاطر زحماتی که برای پرورشم کشیده اند سپاسگزارم و هیچ‌گاه رنج‌های آنها را که برای بزرگ کردنم کشیده ام، فراموش نمی کنم و از آنها طلب حلالیت می نمایم از برادر و خواهرانم که در طول زندگیم برایم زحمت کشیده اند و هر یک بار راهنمائی‌هایشان مرا یاری نموده اند قدردانی می نمایم.

خدا را برکارهایتان ناظر بدانید

خانواده ام باید افتخار کنند که فرزندشان به راهی قدم نهاد که پایان این را به خدا ختم می شود و در روز قیامت به خاطر دادن فرزندشان در راه خدا رو سفید خواهند بود. در پایان از خانواده و تمامی دوستان و آشنایان طلب حلالیت می کنم و از آنها می خواهم که با تمام وجود پشتیبان اسلام و انقلاب مخصوصا" روحانیت عزیز در راس آنها امام امت باشند و دائما" خدا را بر کارهایشان ناظر بگیرند و به احکام اسلامی به نحو احسن عمل نمایند تا بدین وسیله ادامه دهنده راه شهدا باشند.

مبادا! لحظه ای از یاری اسلام دست برداریم که خشم خدا را بر افروخته و باعث سرافکندگی در روز آخرت خواهد بود.
خدایا، یاریم کن تا جهادم در راه تو شهادتم به خاطر رضای تو باشد. پروردگارا، هر چه زودتر امدادهای غیبی است را به کمک رزمندگان اسلام بفرست تا راه بسته شده کربلای حسین بروی عاشقان حرمش بگشایند و قدرت اسلام را به تمامی مردم دنیا نشان می دهند. 

شهادت آرزوی مردان خداست
میدان نبرد در راه رضای خدا دینم را نسبت به شهدا ادا کنم گر چه راهی را که انتخاب نموده ام امکان دارد به شهادتم بیانجامد اما من درس شهادت را از کلاس کربلای حسین آموخته ام و اگر قرار است روزی از این جهان بروم چه مرگی بالاتر از شهادت که آرزوی شما مردان خدا است زیرا با دادن جانم با خدایم معامله ای بزرگ انجام می‌دهد که در این معامله خریدار جانم خداست همانکه اگر از کسی راضی شود سعادت دنیا و آخرت نصیبش می شود.
مگر نه اینکه حضرت علی (ع) و امام حسین و اهل بیتش در این راه خون سرخشان ریخته شد تا دین اسلام جاودان بماند من نیز که دم از طرفداری اهل بیت می زنم باید همشان را که همان عمل به احکام اسلام است انجام دهم که اکنون مهمترین کار راه خدا شرکت در میدان نبرد می باشد. پدر و مادرم در سوگ من بی قراری نکنید و اگر خواستید برایم گریه کنید و به یاد طفل شیر خوار با عبدالله و علی اکبرش گریه کنید چون کی هست که شما را دلداری دهد.
و پایان وصیت‌نامه ام حدیثی را از علی (ع) می آورم تا با آن وصیت‌نامه ام متاثر شود.

قال علی (ع):  به‌راستی که جهاد دری است از درهای بهشت که خداوند آنرا بروی بندگان خاصش بگشاید.
شهدا شمع محفل بشریتند شهید مطهری / پروانه ام و عادت من سوختن است / تا خوب نسوزم دلم آرام نگیرد / خام بودم پخته شدم سوختم / تا روش عاشقی آموختم / یاران همه سوی مرگ رفتند / بشتاب که ماز ره نمانیم / ای خون حماسه در رگ دین / بر خیز نماز خون بخوانیم. بیست و یکم آذر ماه 1365  
در پایان من دوست دارم که اگر لیاقت شهادت را پیدا کنم سر از بدنم طوری باشد چنین که سر نداشته باشم. چون حسین (ع) که سر در بدن نداشت و دست در بدن نداشته باشم چون حضرت عباس دست نداشت سوم اینکه از همه مهمتر پهلوی شکسته شده و بازوی ورم کرده از این جهان بروم.
 
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
 
 
پيام شهيد : اگر لیاقت شهادت را پیدا کنم سر از بدنم طوری باشد
 
شاهد قرآنی : وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ .(آل عمران / 169)
هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده‏اند مرده مپندار بلكه زنده‏اند كه نزد پروردگارشان روزى داده مى‏شوند.

منبع: پرونده فرهنگي شهدا، اداره اسناد انتشارات، هنري