خانواده شهدا را خیلی احترام بگذارید
به گزارش نوید شاهد البرز؛شهید جاویدالاثرعلی ابوالحسنی، دهم تير 1348، در شهرستان كرج به دنيا آمد. پدرش حسن، در اداره كار مي‌کرد و مادرش مدينه نام داشت. تا پايان دوره ابتدايي درس خواند. نقاش بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. بيست و يکم تير 1367، در زبيدات عراق به شهادت رسيد. تاکنون اثری از پیکرش به دست نیامده است.
آنچه در ادامه می‌خوانید متن وصیت‌نامه شهیدابوالحسنی است.
بسم الله الرحمن الرحیم
شهادت می‌دهم که در زمان غیبت آخرین امام معصوم (ع) اکنون حضرت امام خمینی حفظه الله تعالی مقام ولایت فقیه را عهده دار می‌باشد.
خداوندا! می خواهم با تو سخنی بگویم و آخرین حرف‌های خود را با یاد تو آغاز کنم. می‌خواهم وصیّت بنویسم بلکه اعتراف‌نامه ای تشکیل دهم شاید که معرفت تو را بیابم. خدایا! هیچ بودم همه ام کردی، محو بودم آشکارم کردی، نیست بودم، هستم کردی، خلقم کردی، انسانم کردی، تنهایم نگذاشتی، پدرو مادرم را چنان صبردادی که شب و روزشان را به پای من گذاشتند. در دامن خانواده‌ای قرار دادی که ایمان به تو داشتند و سعیشان بر این بود و هست که امانت‌شان را نیز به صراط تو هدایت نمایند. در پهنای مملکتی مرا آفریدی که سالیان سال بود و هست که پرورش دهنده‌ی اولیاءالله است. درکارها رشد را به رویم بازکردی و مرا از هر سوی گناه رفتن برحذر می‌ذاشتی امّا ای وای بر من به تدریج داشتم برای خود قلبی می‌ساختم بدون ادراک هیچ معرفتی، گوش می ساختم ناشنوایی از هر حقیقتی، و چشمی ساختم خالی از هرگونه بصیرتی و در آن حال تذکّر متذکّران مرا سود می بخشید.
نه اندرز نصیحت ناصحانِ اندرزگویان مرا فایده ای می‌داد نه پندِ پندگویان ولی باز لطف تو بود که مرا نگه‌داشت و کم‌کم به دنبال چاره ام انداختی و راه توبه‌ات رابرمن هویدا ساختی. توبه کردم، امّا فغان از ضعف اراده!، خیلی زود با دیدن ظواهر دنیا توبه‌ام را شکستم باز به خودم آمدم و باز توبه را فراموش کردم. آری، از توبه نیز برای خود زبانی ساختم. هستی‌ام داشت به نیستی می گرایید.
بارالها! تو خود عالِمی و من هم اعتراف می کنم که ضعف نفس داشتم. اعتراف می کنم که شاید از حرف شیطان پیروی کردم و تبعیّت از نفس امّاره داشتم، امّا به ذات مقدّست قسم، نمی‌خواستم ذرّه ای در برابرت خودی نشان دهم. مولای من! به توپناه می برم به فضل و رحمت تو. پس در این گفتارها از تو می‌خواهم دیگر ادامه‌ی حیات برای من نتیجه‌اش ذرّه ای حرکت رو به نقص است، زنده‌ام مگذار واگر قرار است بمیرم آنچنان مرا بمیران که مرگم کفّاره ای بر زندگی پُر از معصیتم باشد. الهی دوست دارم تمیز به نزد تو بیایم تنها راه پاک شدنی که برایم مانده است، شهادت است، پس شهیدم کن. خدایا! درست است که لیاقت ندارم ولی خواستن از کریم عیب نیست پس از تو می‌خواهم بهشتت را، لقائت را، جنّتت را، وجه خود را به من هم نشان ده آمین یا رب العالمین.
مادر عزیز و دلبندم! خداوند شما را با حضرت صدّیقه‌ی کبری و فاطمه‌ی زهرا (س) محشور نماید که خوب حقّ مادریتان را اَدا کردید. من هم به توبه‌ی خود در پیشگاه خداوند احد شهادت خواهم داد که ذرّه‌ای در حق من حقیر کوتاهی ننمودند و هنگامی‌که وظیفه ایجاب می‌کرد بر سینه‌ی مهر عظیم مادری زدید، همچنین شما پدر گرامی‌ام که با ایثار و از خودگذشتگی و پا به قربانگاه فرستادن فرزندانتان دِین خود را به مکتب اسلام اَدا کردید.
می‌دانم که برای شما و برای هرپدر و مادری سخت است داغ جوان، امّا به خدا قسم اگر دردناک‌ترین حالات شهادت را خداوند نصیبم کند که إن‌شاءالله می کند باز هم از آن بیم دارم که نتوانم چشم برچشم فرزند سیّد شهیدان بیندازم. إن‌شاءالله که شما در قیامت با روی سفید خدمت آقا امام حسین (ع) و خانم زینب کبری (س) شرفیاب شوید. می‌دانم که خیلی اذیّتتان کردم امّا عاجزانه تقاضا دارم که عفوم نمایید و برایم دعا کنید. همچنین از برادران بزرگوارم نیز می‌خواهم که آزار و اذیّت ها وکم لطفی های حقیر را مورد عفو قرار دهید. از کلیّه‌ی اقوام و آشنایان التماس دعا دارم و ملتمسانه حلالیّت می طلبم. درهر زمان پشتیبان ولایت فقیه باشید. خانواده‌های شهدا را خیلی احترام بگذارید. همچنین بسیجی‌ها را که شهدای آینده از میان آن ها یافت میشود را احترام کنید. از خدا بخواهید توفیق علم و عمل به وظیفه را نصیبشان کند. حقیر را خیلی دعا کنید که واقعا محتاجم و از ته قلب حلالم کنید.
والسّلام علیکم ورحمه الله وبرکاته سوم اسفند 1366
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد: درهر زمان پشتیبان ولایت فقیه باشید.
شاهد قرآنی: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَ أُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا.(نساء / 59)
اى كسانى كه ايمان آوردهايد خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را [نيز] اطاعت كنيد پس هر گاه در امرى [دينى] اختلاف نظر يافتيد اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد آن را به [كتاب] خدا و [سنّت] پيامبر [او] عرضه بداريد اين بهتر و نيكفرجامتر است.
انتهای پیام/
