لبریز داغ ها
سرشار از کبودی و لبریز داغ ها! / هم صحبت قدیمی این کوچه باغ ها! / بعد از تو شانه های ستبر درخت شد
سرشار از کبودی و لبریز داغ ها!
هم صحبت قدیمی این کوچه باغ ها!
بعد از تو شانه های ستبر درخت شد
ماوای بال های سیاه کلاغ ها
آری! هنوز بعد تو تکرار می شوند
این سایه های تیره دور از چراغ ها
ما را به سمت «بازترین پنجره» ببر!
ای عابر قدیمی این کوچه باغ ها!...
سروده: علیرضا حکمتی- نور، مازندران
منبع: کتاب زخم سیب (مجموعه اشعار برگزیده پانزدهمین کنگره سراسری شعر دفاع مقدس)، حسین اسرافیلی، نشر صریر