سیری در حیات و کلام طیبه مسئول تدارکات گردان محمد رسول الله

نوید شاهد البرز؛ شهيد پاسدار «غلام‌حسين دهقان طزرجانی» دربیست و هفتم شهریور ماه  سال 1342، در مراغه متولد شد و پس از گذراندن دوره كودكي وارد دبستان شد و پس از گذراندن دوره دبستان و راهنمايي، دبيرستان را هم با موفقیت طی نمود  و مدرک دیپلم را کسب کرد.

همزمان با اوج‌گيري انقلاب اسلامي به سيل خروشان انقلاب پيوست و فعاليت‌هاي متفرقه‌اي انجام مي‌داد و پس از پيروزي انقلاب اسلامي با تشكيل سپاه پاسداران در سن هفده سالگي به عضويت رسمي سپاه درآمد و بعد به مراغه اعزام شد تا در آنجا خدمت كند و سپس بعد از پايان مأموريتش به كرج مراجعه نمود و در واحد مبارزه با مواد مخدر مشغول به خدمت شد.

طي مأموريت‌هاي مختلف به موفقيتهاي شاياني رسيد و ايشان در سال 1360، ازدواج نمود كه حاصل آن يك فرزند پسر مي‌باشد كه بعد از شهادت پدر ديده به جهان گشود. او هميشه در آتش اشتياق كمك به انقلاب و رفتن به جبهه مي‌سوخت ليكن به خاطر ناراحتي قلبي كه داشتند پيوسته تقاضاي ايشان از جانب مسؤولين با مخالفت مواجه مي‌شد تا اينكه سرانجام شهيد در تاريخ دهم فروردین ماه 1361، به دنبال اصرارهاي مكرر ايشان موافقت مسؤولين امر را جلب نمود و به عنوان مسئول تدارکات گردان محمد رسول الله به جبهه خونين‌شهر عازم شد و پس از شركت در عمليات پيروزمند بيت‌المقدس در تاريخ شانزدهم اردیبهشت 1361، بر اثر اصابت تركش به سرش در دارخوئین خرمشهر به درجه رفيع شهادت نائل گرديد و به لقاءا... پيوست. تربت پاک شهید در گلزار شهدای چهارصد دستگاه نمادی از ایثار و پایداری در راه وطن می باشد.

همسر شهيد مي‌گويد:

شهيد هميشه ضمن صحبت‌هاي خود اظهار خشنودي مي‌كرد كه روزي همراه با خانواده خويش بتوانند در خرمشهر آزاده شده از چنگان دشمن بعثي، زندگي كند و سرانجام نقطه به شهادت رسيدن او در همان خرمشهر گلگون بود.

شهید غلامحسین دهقان طزرجانی در وصیت نامه مدبرانه خود چنین آورده است:

به نام الله و به نام ایزد یکتا که آفرید مرا تا امانت دار او باشم ولی حیف که تا حال که این وصیت نامه را می نویسم از عهده این امر بر نیامدم حال که این وصیت نامه را می نویسم در فکر این هستم که ایا سعادت می شود که به جبهه بروم و با دیگر برادران و خواهرانم بر علیه کفر جهانی بجنگم و دینم را ادا کنم.

بار الها! تو را شکر می کنم که به من نعمتهای فراوان اعطا نمودی گناهی مرتکب شدم خود دانستم و تو و دیگر هیچ کس و تو هستی که در روز قیامت به حسابم رسیدگی می کنی. باری ان شاء الله که سعادتی حاصل شد و شهید شدم. در مجلسی که برایم می گیرند؛ برادر رفیع نژاد اشعار روح بزرگ مومن را بخواند. پدرم در مدح حضرت مهدی اشعار بخواند و پدر مسعود آخوندی برای حاضرین سخنرانی نماید و در آخر دعا به جان امام عزیز نمایید. در طول این مدت هیچ یک از فامیلها لباس سیاه نپوشند چون مطمئنم که در پیش خدای خود رو سفیدم.

پدرم از همه بخواهید که به او تسلیت نگویند بلکه تبریک بگویند مادرم نیز به خواهران و مادران دیگر خوش آمد گویی شب چهلم و شب سالگرد برایم نگیرید اگر قرض داشتم هزینه اش را به قرض هایم امید و گرنه آن پول را به کسی دهد که احتیاج دارد. مخصوصا" برادر و یا خواهرهای حزب الهی که می خواهد ازدواج کند اگر بچه ام پسر بود اسمش را به یاد مسعود آخوندی؛ مسعود بگذارید و اگر دختر بود اسمش را ملیحه و یا مریم بگذارید و جوری تربیت کنید که رهرو پدرش و انقلاب اسلامی باشد.

نمی بخشم کسی را که در سر قبرم گریه کند پدرم و پدر مسعود آخوندی مرا در قبر بگذارند و مادرم به روی من گلاب و خواهران و دیگر فامیلها هم به روی من نقل و شیرینی بریزند .

اگر از نظر شرعی اشکال نداشت همان لباس خونی را برایم در کفن بگذارید ...

چند کلمه عرض با برادران سپاهی دارم :

در سر هر نماز دعا به جان رهبر وطول عمرش نمایند و از خدا بخواهید تا اسلام را از دست ناکسین، مارتین، سارقین در امان نگه دارد از دست منافقین در هر لباس و یا مقامی هستند در امان دارید و در حلول کسانی که سعادت شهید شدن نسیبشان شده پیرو رهبر باشد و اوامر او را با جان و دل بپذیرید و دیگر عرضی ندارم. موفقیت و کامیابی همه شما و حلول بر رهبر گرامی را از خدای متعال خواهانم انشاءالله .

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی رانگهدار

از عمر ما بردار و بر عمر او بیفزای

والسلام «دهقان طزرجانی» ششم فروردین ماه 1361

منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری