لزوم جهاد در راه خدا و شهادت طلبی در کلام شهید
نوید
شاهد البرز؛ شهید « حسین فدایی تیرانی» فرزند «شیرمحمد» و « معصومه» 1339، در شهر
کرج چشم به جهان گشود. وی تحصیلات خود را تا ششم ابتدایی ادامه داد و در لباس مقدس
سربازی به مناطق جنگی اعزام شد و در حفظ کیان و میهن خویش مردانه و دلاورانه رشادت
هایی بر صفحه زرین دفاع مقدس حک نمود و در پایان حیات زمینی پر برکت خود در دوم
اردیبهشت ماه 1361، در منطقه دارالخوین در حالیکه خدمه تانک بود به درجه رفیع
شهادت نایل آمد و دیار باقی شتافت و اما نامش و یادش در دلها ماند و نمادی از
رشادتهای بی دریغش در جوار «امامزاده محمد» در کرج میعادگاه عارفان و عاشقان سینه
سوخته می باشد.
اینک متن وصیت نامه شهید را که مزین شده است به دو آیه شریفه از سوره حج می آوریم گویی شهید بنا داشته است که با گواه قرار دادن این دو آیه شریفه از سوره حج بر ارزش جهاد و از بین نرفتن اجر این مجاهدت های در راه حق تاکید کند.
بسم الله الرحمن الرحیم
«أُذِنَ لِلَّذينَ يُقاتَلونَ بِأَنَّهُم ظُلِموا
ۚ وَإِنَّ اللَّهَ عَلىٰ نَصرِهِم لَقَديرٌ » «سوره
مبارکه الحج آیه ۳۹«
يعني اي مسلمانان حالا كه كافران به جنگ شما آمده اند پس با آنها بجنگيد اين درست دستور دفاع است. چرا اين اجازه داده شد براي اينكه مظلوم بايد از خودش دفاع كند بعد هم وعده ياري مي دهد.
«الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ
دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا
دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ
وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنْصُرَنَّ
اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ » ﴿۴۰﴾
و ما به اين مردمي كه به جرم گفتن پروردگار ما خدا است از شهر و ديارشان به ناحق بيرون كردند و جرمي نداشتند؛ اجازه جهاد مي دهيم پس اينكه يك عده مي گويند: دين هميشه بايد طرفدار صلح باشد و با جنگ مخالف باشد چون جنگ مطلقا «بد» است و اشتباه است، قرآن هم مي فرمايد "والصلح خير" صلح خير است ولي آنجا كه طرف مقابل حاضر به همزيستي شرافتمندانه نيست و مي خواهد انسانيت را پايمال نموده، ظلم و ستمكاري را حاكم سازد و ما تسليم بشويم ذلت را متحمل شده ايم و بي شرافتي را به شكل ديگري پذيرفتيم.
من سرباز وظيفه كه در جبهه حق عليه مزدوران بعثي عراق در ستيز هستم و جانم فداي اسلام مي شود و در راه الله به شهادت مي رسم و من مقداري پول در بانك قرض الحسنه دارم كه براي ياري دادن به مستضعفين بين فقرا تقسيم كنيد و جسدم را اگر به دست شما رسيد در بهشت زهرا به خاك بسپاريد و بر قبرم گل لاله يادگار شهيدان بكاريد و يك عكس بزرگ همراه با پرچم با آرم جمهوري اسلامي قرار دهيد تا بعد از من معرف راه من باشد.
مادر جان! در جشن شهادت من گريه نكن بلكه خوشحال باش چون شهادت آرمان ماست و از مرگ و شهادت هراسي نداريم پس مادر جان تو بايد مثل همه مادران قهرمان و شهيدپرور بعد از من نونهال باشي و همچون كوه در مقابل دشمنان استوار.
والسلام عليكم و رحمة ا... و بركاته
خداحافظ تو مادر هفتم شهریور 1360 
منبع: پرونده فرهنگی
شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
