تنها آرزوی یک شهید
فرازی از وصیت نامه شهید « بهرام طاهرمرادی»:
« يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ كَفَرُواْ وَقَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُواْ فِي الأَرْضِ أَوْ كَانُواْ غُزًّى لَّوْ كَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَمَا قُتِلُواْ لِيَجْعَلَ اللّهُ ذَلِكَ حَسْرَةً فِي قُلُوبِهِمْ وَاللّهُ يُحْيِـي وَيُمِيتُ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ»
اى كسانيكه ايمان آورده ايد ! شما همانند افراد بى دين نباشيد كه وقتى برادرانشان به مسافرتى مى روند و يا در جنگى شركت مى كنند (و در جنگ و يا سفر كشته مى شوند و يا مى ميرند) مى گويند : اگر آنها نزدما بودند نمى مردند و يا كشته نمى شدند( شما اينگونه سخن نگوييد ) تا خدا اين حسرت را بر دل آنها گذارد.
با
سلام بر يگانه منجى بشريت و نايب بر حقش خمينى بت شكن ، اين مرد مبارز، اميد
محرومين و مستضعفين جهان و سلام بر تمامى شهيدان جنگ تحميلى كه با خون خودشان درخت
اسلام را آبيارى كردند و سلام بر حسين (ع ) كه با هفتاد و دو تن از يارانش اين
اسلام عزيز را با خونشان زنده كردند. آرى، پدر و مادر عزيزم شهادت آرزوى من است ومن
جز شهادت چيز ديگرى را درعالم هستى نمى دانم.
مادر جان! من تنها چيزى كه به عنوان وصيت از شما مى خواهم اين است كه قدر اين امام بزرگمان را بدانيد و نكند لحظه‌اى غافل شويد و خداى ناكرده اين پير جماران را رنجانده و يا تنها بگذاريد و از شما مى خواهم مثل مردم كوفه عمل نكنيد.
بله ، اين پير جماران ما را از فساد و ظلم و ريا و خود پرستى نجات داد. قدر اين پير را بدانيد و من از شما مى خواهم كه نكند بگوئيد بله پسرم كشته شد. خير آنها شهادت را آگاهانه مقدمه كار خود قراردادند و ديگر وصيتى به محصلين عزيز دارم چون بنده خودم محصل بودم و آن اين است؛ اى عزيزان امام عزيز مى فرمايد : اميد من شما محصلين هستيد و نكند در تحصيل خودخداى نكرده كوتاهى كنيد و از شما مى خواهم در اين نماز جمعه ها و مخصوصا نماز جماعت و دعاهاى كميل، دعاى توسل و غيره حتما شركت كنيد و از امام عزيزتان حضرت على (ع ) سرمشق بگيريد كه در روزهاى جمعه كه در نخلستانها و يا سرش را درچاه مى برد و با خداى خودش با آن عظمت گريه مى كرد و از حال مي رفت .
از برادران عزيزم مى خواهم كه بعد از شهادت بنده راه شهداى عزيز را ادامه دهند، كه ما هر چه داريم از همين شهداست . بلى پدر جان! اگر خداوند تعالى اين شهادت را كه نصيب هر كس نمى‌شود ، اگر توفيقى كرد بنده را در هر كجا توانستيد به خاك بسپاريد و مادر جان! از تو مى خواهم كه زينب وار (س ) رفتار كنيد و خود زينب زمانه باشيد . ان شاء ا...
ديگر بيشتر از اين وقت گرانبهايتان را نمى گيرم و همگى شما را به خداوند تبارك و تعالى مى سپارم. از همگى خانواده عزيزم مى خواهم كه بنده را ببخشند و همچنين دوستان و آشنايان .
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
