شهیدی که اذن جهاد از امام خامنه ای گرفت

نوید شاهد البرز: اگر اذن دهند سعيم اين است که از لاله هاي خونين بگويم،‏ تا شايد نگاهمان کنند و دستي بر آرند و ما را از اين منجلاب دنيا بيرون کشند....

تو خود گفتی هرکه عاشق من باشد,عاشقش خواهم شدو هر که را عاشق باشم شهیدش خواهم کردوخون بهای شهادتش را خواهم پرداخت.

خدایا! من عاشق توام!

خدایا! اللهم الرزقنا توفیق الشهاده فی سبیلک(خداونداشهادت درراه خودت راروزیم گردان).

شهید "سید ابوالفضل(صالح) طبایی" در سال 1343 در شهر تهران در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشود، دوران تحصیلی را تا سوم راهنمایی در شهر تهران با موفقیت به پایان رسانید.

سید ابوالفضل 14 سال داشت که پایه های شکوهمند انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی شکل گرفت که شهید همراه پدرش و دوستان همکلاسیش در راهپیمایی ها شرکت کرد.

بعد از پیروزی انقلاب سید ابوالفضل به نگهبانی در مسجد محل مشغول بود.وی عضو بسیج محل بود تا اینکه جنگ تحمیلی شروع شد. سید ابوالفضل خیلی دوست داشت به جبهه برود ولی به دلیل کمی سن خانواده رضایت نمی دادند. در یکی از جمعه ها که به نماز جمعه رفته بود به هر طریقی بود خود را به اقای خامنه ای رسانده و گفته که می خواهم به جبهه بروم ولی خانواده راضی نیستند و یک نامه از آقای خامنه ای گرفته بود و بدین وسیله رضایت خانواده را جلب کرد و در سازمان جنگ های نامنظم چمران شرکت کرد.

سید ابوالفضل هم درس خواند و هم مبارزه علیه کفر کرد تا اینکه در زمستان سال59 در تپه های قوچان سلطان به محاصره عراقی ها در آمد. بعد از 3 روز خود را داخل گله گوسفندان کرد و از محاصره فرار کرد وبه فرمانده تیپ "محمد رسول اله" رساند که تعدادی از رزمندگان در محاصره عراقی ها هستند.

شهید سید ابوالفضل به مدت 3 سال به طور پراکنده در جبهه های جنوب و غرب به مبارزه علیه کفر مشغول بود.

در سال آخر دبیرستان بود که به جبهه جنوب منتقل شد و در عملیات والفجر مقدماتی در منطقه عملیاتی فکه بر اثر اصابت ترکش به فیض شهادت نائل گشت و پیکر پاکش بعد از 9 سال رجعت داده شد و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد و روح پاکش راهی آسمانها شده، اوج گرفت و در دل کهکشانها ناپدید شد و بالهای خونینش سایبان چشمان همه ما شد.

نقل از مادر شهید:

روزی که می خواست برای آخرین بار عازم جبهه شود، مادردو جور غذا درست کرده بودم.

سید ابوالفضل به من گفت: چرا دو جور غذا درست کردی؟ گفتم، می خواهم تقویت شی چون به جبهه میری. گفت: مادر در جبهه غذای ما بسیار خوب است. سید ابوالفضل هرگز از سختی گله وشکایت نداشت.

یک روز که عازم جبهه بود، مادرش بیمار بود. همه خانواده گفتند: ابوالفضل فعلا به جبهه نرو، مادر بیمار است و در جواب می گوید: می خواهم بروم، شفاعت مادر را در جبهه ها از خانم فاطمه الزهرا بگیرم.

فرازی از وصیت نامه شهید:

بسم اله الـــــــــر رحمـــن الـــــر حـيــم

"من طلبى وجدنى ومن وجدنى عرفنى ومن عرفنى احبنى ومن احبنى عشقنى ومن عشقنى عشقته ومن عشقته قتلته ومن قتلته فعلى ديته ومن على ديته فا نا ديته" "هر كس در جستجوى من بر آيد، مرا مى يابد و هر كس كه مرا يافت، مرا مي شناسد وهر كس كه مرا شناخت، دوستم مي دارد و هر كس مرا دوست داشت در دوستى به پايگاه عشق و ايثار قدم مي گذارد و چون او در پرستش به من عشق ورزيد. من هم در رحمت به او عشق مي ورزم و عاشق كوى من سر انجام كشته در راه من خواهد شد و آنكس كه به تير محبت من به قتل برسد، خونبهاى او بر عهده من است وآن كه را كه خونبهاى او به عهده من باشد من خونبهاى او هستم ."

با سلام بر مهدى (عج) و نايب بر حقش امام خمينى و با درود بر شهيدان راه حق و حقيقت چند كلمه وصيتى دارم، با امت حزب الله و خانواده و دوستانم. اولا مي خواستم، بگويم؛ كه اى امت تا شما هستيد، پاسدار خون شهيدان باشيد؛ زيرا اين شهيدان بر گردن تمام شما حق دارند؛ زيرا اگر خون آنها نبود آزادى به اين آسانى به چنگ نمى‌آمد و اينكه پيام خون شهيدان اينست كه اطاعت از امام امت زيرا كه امام نايب امام زمان (عج) است و همينطور امامى كه قلبتان با او باشد و با خونتان از او دفاع كنيد و همچنين دعا كنيد كه تا انقلاب مهدى خدا او را نگه دارد واى حسين جانم اكنون بر خيز و ببين كه چگونه پيروان مرامت با نامت و كوشا براى رسيدن به حرمت در راه آن مقصودى كه تو و ياران با وفايت براى آن به خاك و خون افتاديد. جانبازى و فداكارى و كربلاهايى چون كربلاى تو بر پا مي كنند و چون على اكبرها و قاسمها و ... را پرورش مي دهند و اين امت حسينى ما به مكتبش عشق مى ورزد و در تمامى احوالات وحالات علیه دشمن اسلام استوارمقاومت می کند.