کلیپ وصیت نامه شهید بهنام هاشم زاده

درمسلخ عشق جز نكو را نكشند روبه صفتان زشت خو را نكشند

گرعاشق صادقى زمردان نهراس مردار بود هرآنـكه او را نكشند

سخنم با اين شعر زيبا كه تا عمق جانم تاثیر كرده است آغاز مى كنم و مى دانم هم اینك که اين نامه را بازكرده و مى خوانيد من ديگر در بين شما نيستم. امّا شوق ديدار حسين بن على ( ع ) سرور شهيدان عالم چنان در من است كه نديدن گل رخسار همه ی شما را با همه ی سختي هايش تحمّل مى كنم. دليل نوشتن اين نامه دو مورد بود كه هر دو را به اختصار مى نويسم.

نخست آنكه اگر مى خواهيد خون من و ساير فرزندان برومند اين مرز و بوم بيهوده بخاك نريخته باشد، آرمانى را كه من در راه آن كشته و شهيد شدم پاسدارى كنيد و اين جز در اسلام راستين به رهبرى امام خمينى، اين فرزند خلف حسين(ع) نهفته نيست. دست امام خمينى و يارانش را بگيريد و تا جان دركالبد داريد او را تنها نگذاريد. درغيراينصورت فردا در برابر خدا وخلق خدا مسئوليد.

دوم آنكه اگر من شهيد شدم براى من مراسم آنچنانى نگيريد وآنرا ساده و بى تكلّف برگزار كنيد. و به تو اى مادرعزیزم مى گويم چون كوه استوار باش و در خود بیتابى نشان نده. تو اى پدرگرامی ام مى دانم چون سنگ صبورى و به من افتخار مى كنى. تا آنجا كه می دانم به كسى به جز پدر و مادرم بدهى ندارم و مقاديرى نيز طلبكار هستم كه شرح آنرا از مسعود نورى بخواهيد. در پايان من هميشه در زندگی مديون آقاى نورى و خاله ام هستم، تشكّرات قلبى مرا بپذيرید. از كلّيه ی كسانى كه در زندگى من به نحوى بوده اند، هر كس هست حلاليّت بطلبيد، به خصوص خانواده ی حسينى نيا و آقا رضا حسينى نيا. ديگر سخنى ندارم. خدا ياور و پشتيبان همه ی شما باشد.