گذری بر مجاهدتهای شهید ارتشی «علی شجاعی»
نوید شاهد البرز؛ شهید ارتشی علی شجاعی در سال 1330، در خانوادهای از اقشار متوسط جامعه در شهرک نظرآباد متولد شد. پدرش به شغل خیاطی اشتغال داشت و با این درآمد، خانواده امرار معاش میکردند. وی درسن 6 سالگی در دبستانی درشهر نظرآباد مشغول بهتحصیل شد. او دوره ابتدایی را با موفقیت سپری کرد و در سال اول راهنمایی تحصیل کرد ولی هنگام تحصیل در حالیکه 12سال بیشتر نداشت، پدرش دار دنیا را وداع گفت و او تحت تکفل برادران خود درآمد. وی تحصیلات متوسطه خود را در دبیرستان دهخدا در شهر کرج ادامه داد و پس از دو سال در کارخانجات ریسندگی و بافندگی مقدم در شهر نظرآباد مشغول بهکار شد و پس از چند سال در نیروی هوایی کشور استخدام و به این ترتیب وارد ارتش شد.
با طی مراحل ارتقای ارتشی به درجه استوار یکم نائل شد و در این مدت ماموریتی پنج ساله به جزیره کیش به همراه خانواده داشت و پنج سال دیگر از پادگان حمیدیه دزفول و شش سال در تهران و یک سال در جزیره خارک و پس از آن در آبادان به این مرز و بوم خدمت کرد و در این نقل و انتقالات و پستی و بلندی زندگی، هیچگاه از چارچوب ایمان و متانت خارج نشد. او احترام و ارزش بسیاری برای مادرش قائل بود و او را بهنهایت احترام نگهداری و پرستاری میکرد و برای خانواده نیز حقوق بهسزایی قائل بود و نهایت تلاش خود را برای رفاه حال آنان میکرد.
وی در سالهای اوجگیری قیام خونین مردم ایران، از درجهدارانی بود که مردم را حمایت میکرد و با توجه به نفوذ زیادی که در ارتش داشت نقش بسیار قابل توجهی در پیروزی انقلاب اسلامی داشت. همواره مطالعاتی در زمینه وسایل جنگی از جمله هواپیما و موشک داشت و همچنین پس از انقلاب نیز همیشه در امور خیر و سازندگی کشورمان تلاش بسیار میکرد. وی در پاسداری از ارزشهای ملی و دینی و همچنین دستاوردهای انقلاب سهم عمدهای داشت.
در دوران جنگ تحمیلی نیز با کمال میل از هر ماموریتی که به او محول میشد همگی را بهطیبخاطر پذیرفته و بهجان و دل انجام میداد. از جمله در مناطق عملیاتی دهلران و ایلام، مهران، جزیره خارک، آبدانان و اهواز در هر یک چندبار حضور فعال داشته و نقش اساسی در تک و پاتکهای نیروی اسلام ایفا میکرد که سرانجام در منطقه آبدنان خوزستان مسئول توپ در آن پایگاه بود و درهمینموقعیت، درحین انجام وظیفه، در حملات هوایی توسط جنگندههای هوایی دشمن بهپایگاه مذکور درحال پاسخدادن بهگزارش بیسیم در بمباران محل در هشتم تیرماه 1365، بهشهادت رسید. تربت پاکش در گلزار شهدای بهشت زهرای نظرآباد نمادی از ایثار و استقامت در راه وطن است.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری