در سالروز شهادت شهید« محمود امان آبادی»
یادم می آید؛ روزی که برای آخرین بار او را دیدم که به مرخصی آمده همواره به مادرش نیکی وخوبی می کرد و همیشه می خواست به مادرش چیزی بگوئید...
طلب عفو در آخرین دیدار از محضر مادر


نوید شاهد البرز:

سرباز شهید «محمود امان آبادی» دربیستم فروردین ماه 1350، در شهر «ولد آباد» از توابع شهرستان کرج دیده به جهان گشود. شهید امان آبادی بعد از دوران کودکی را در مدرسه تقوی در همان محل شدند و تا کلاس چهارم ابتدایی در همان مدرسه در محله 22 بهمن تحصیل نمودند.

پس به علت وضع نامناسب زندگی و احساس مسئولیت زیاد به کار «تعمیر و صافکاری خودروها» مشغول شدند به علت مشغله کاری زیاد فرصت پیدا نکرد و به فعالیتها وکارهای فنی و هنری دیگر روی بیاورد. ایشان متعهد به عقاید اسلامی و نماز بودند هنگامی که انقلاب اسلامی به پیروزی رسید 7ساله بود و در همان سنین کودکی مخالفتهای خود را نسبت به رژیم شاهنشاهی اعلام می کرد. بعد از انقلاب برای کمک به جبهه ها تلاش زیادی می کرد و خانواده را برای این کار تشویق می کرد.

در تاریخ هیجدهم اردیبهشت 1362، در حالیکه نوزده سالگی را پشت سر می گذاشت لباس مقدس سربازی را به تن نمود و به وظیفه خود زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران لبیک گفت.

شهید به مدت هشت ماه خدمت کردند و در تاریخ پنجم دیماه 1369،در ساعت چهار وپانزده دقیقه بعد از ظهر روز چهارشنبه در میدان تیر شهدا امیری برف آباد بر اثر انفجار مین به درجه رفیع شهادت نائل گردید و پیکر پاکش در گلزار شهدا در جوار امامزاده عبد الله آرمیده است.

خاطره ای کوتاه به نقل از خانواده:

یادم می آید؛ روزی که برای آخرین بار او را دیدم که به مرخصی آمده همواره به مادرش نیکی وخوبی می کرد و همیشه می خواست به مادرش چیزی بگوئید تا این که وقت رفتن به مادر رو کرد وبا ارامی گفت :این آخرین دیدار من با شما خواهد بود واز شما مادر می خواهم که از من راضی باشی و مرا ببخش .


منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده