شهید دوازده ساله به آنچه می‌خواست، رسید

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید ایرج استادحسين، بيست و نهم مرداد1345، در شهرستان تهران به دنيا آمد. پدرش عباس، کارگری مي‌کرد و مادرش ايران نام داشت. دانش‌آموز دوم راهنمايي بود. پانزدهم آبان 1357، در تهران هنگام شركت در تظاهرات عليه رژيم شاهنشاهي با اصابت گلوله به شهادت رسيد. پیکر وي را در بهشت‌زهراي زادگاهش به خاك سپردند.

آنچه در ادامه می‌خوانید روایتی از شهید انقلاب "ایرج استادحسین" است.

«فرزندم، ایرج از زمان بچگی به‎دور از چشم دیگران در تظاهرات‌ شرکت می‌کرد.  دوستی داشت که بیشتر با او به تظاهرات می‌رفت.  اعلامیه حضرت امام خمینی (ره) را در همه جا پخش می‌کرد. یک‌روز در مدرسه متوجه این کار پسرم می‌شوند و مرا در جریان گذاشتند. هیچ چیزی نمی‌توانست جلوی این کارهای او را بگیرد.
 او پسری متدین و نمازخوان بود و به احکام آشنا بود و آداب را درست انجام می‌داد. روزی که شهید شد ما خبر نداشتیم به تظاهرات رفته‌است.  بعد از اینکه شب نیامد ما پرس‌و‌جو کردیم، متوجه شدیم که پسرم همراه دوستش؛ محمد صالحی به تظاهرات رفته‌است و هر دو شهید شدند.
محل شهادتشان در میدان ژآله سابق به طرف خیابان شهباز بود. ایرج 3 گلوله خورده بود که در آن زمان هزارو 530 تومان از ما بابت 3 گلوله‌­ دریافت کردند.
در کل ایرج بیشتر در تظاهرات‎ها و فعالیت‌های مذهبی شرکت داشت. او صدای حضرت امام (ره) را ضبط کرده بود و همیشه گوش می‌داد. به دوستانش هم این نوار را می‌داد تا آنها هم گوش دهند. پسرم به خانواده­اش خیلی خیلی احترام می‌گذاشت و هرچه از خوبی‌هایش تعریف کنیم باز کم است.
یک‌روز در مدرسه روی میز می­‌کوبد و می‌گوید: «"مرگ بر شاه و درود بر خمینی" که مدیر مدرسه می‌­آید و  او را حسابی کتک‌می‌زند. چند بار هم از مدرسه اخراجش کردند که من رفتم و خواهش کردم تا اینکه دوباره او را به مدرسه راه دادند. پسرم خیلی سختی کشید و آخر هم به آنچه که می‌خواست رسید.»
 
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری