از سنگر تولید تا دفاع از وطن
نوید شاهد البرز؛ شهيد «عباس
ساكي» در روز چهارم تير سال1328، در روستايي از توابع شهرستان بروجرد در خانوادهاي
مذهبي به دنيا آمد. از همان اوان زندگي پدر خود را از دست داد و مادرش سرپرستي او
و ديگر فرزندان را به عهده گرفت. وي دوران كودكي خود را تحت تربيت مادرش سپري
ساخت. از همان دوران كودكي آثار نجابت و پاكي فراوان در او مشهود بود به طوريكه
نه تنها مورد علاقة مادر بلكه مورد علاقة همة دوستان بود. زمان ميگذشت و سن او به
هفت سالگي رسيد. وي با اينكه شوق فراواني به درس خواندن داشت به علت فقر مادي
حاكم بر خانواده به مدرسه نرفت و جهت ياري به خانواده به كار و تلاش پرداخت تا
بتواند كمك خرجي براي خانواده باشد. او به راستي دريافته بود كه تنها در ساية كار
و تلاش است كه ميتواند به خانوادهاش آنچنان كه شايسته است كمك و ياري كند.
وی درسال 1348، ازدواج كرد و ثمره اين ازدواج شش فرزند است. او دو سال بعد از
ازدواج، مادر فداكار و دلسوز خود را نيز از دست داد، بعد از آن وي از زادگاهش به
تهران آمد و به كارگري پرداخت. وي بيپيرايه زندگي ميكرد و ساده و وارسته صحبت ميكرد،
تبسم و شادي هميشه و در بحرانيترين مشكلات زندگي بر صورتش نقش ميبست. هميشه اينگونه
است انسانهايي كه مظلومانه ميزيند و مظلومانه شهيد ميشوند و به دور از همة
ادعاها با شهادت خويش حضور پيدا ميكنند و از خون خويش كلمه ميسازند.
در سال1357
و در زمان اوجگيري مبارزات عليه رژيم طاغوت وي فعالانه در راهپيمائيها شركت ميجست
و به امام امت همواره عشق ميورزيد و تقيد ويژهاي به اداي فرائض داشت و اخلاق
پسنديده او زبانزد همگي بود و در سنگر كارخانه و در توليدي وظيفه خود را خالصانه
انجام ميداد. با شروع جنگ تحميلي و تجاوز عراق به كشور اسلاميمان اين شهيد به
تلاش خود در سنگر توليد بيشتر افزود ليكن هواي جبهه از سرش بيرون نميرفت و قلب
پاكش شوق ديدار پروردگارش را داشت و سرانجام در روز بیست و سوم فروردين ماه سال1367،
همراه با سپاهيان حضرت سيدالشهداء عازم جبهه شد و در تاريخ بيست و سوم ارديبهشت
سال 1367، در عمليات عليبن ابيطالب در منطقة ماووت عراق بال معراج ملكوت گستراند
و شربت پاك و گواراي پيمان الهي را نوشيد و به آروزيش رسيد. تربت پاکش در گلزار
شهدای «دورود» در لرستان نمادی از ایثار و
استقامت در راه وطن است.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری