پیکر پسرم از جبهه زودتر از نامه‌اش به من رسید!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید «گنجعلی غیاثوندمحمدخانی»، دوم مهر ماه سال ۱۳۴۳، در شهر تهران به دنیا آمد، پدرش شیرعلی، کارگری می‌کرد و مادرش زرین‌تاج نام داشت و دانش‌آموز دوم متوسطه بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، هشتم اردیبهشت سال ۱۳۶۱، در دارخوین بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای شهر قزوین واقع است.
پیکر پسرم از جبهه زودتر از نامه‌اش به من رسید!
پدر شهید گنجعلی غیاثوندمحمدخانی روایت می‌کند: پسرم مرتب از جبهه برایمان نامه می‌نوشت و از ما می‌خواست که با خانواده‌های شهدا همدردی کنیم و آنها را تنها نگذاریم. یک روز، به اتاق «علی» رفتم. قرآنش را برداشتم و شروع به ورق زدن کردم، که چشمم به وصیت‌نامه‌اش افتاد.
وصیت‌نامه‌اش را که خواندم، آرام و قرارم را از دست دادم. بلافاصله شال و کلاه کردم و راهی جبهه شدم تا ببینمش. هر کجا می‌رفتم، می‌گفتند: «همین دو ساعت پیش این جا بود!» من برای دیدن او از «اندیمشک» به «سوسنگرد» و از آن جا به «کرخه»، «اهواز» و «آبادان» رفتم.
صبح بود، که به فرمانداری «آبادان» رفتم تا نامه‌ای برای رفتن به مناطق جنگی و دیدن پسرم بگیرم؛ اما اجازه ندادند و گفتند: «شما آموزش ندیده‌اید و نمی‌توانید به منطقه‌ی جنگی بروید.» من هم در «آبادان» نامه‌ای برای پسرم نوشتم و به دوستانش دادم تا به «گنجعلی» بدهند و خودم با ناامیدی کامل به «قزوین» برگشتم.
دو روز از برگشتنم نگذشته بود، که جنازه پسرم را به «قزوین» آوردند و دُرست دو روز بعد هم نامه پسرم رسید، که نوشته بود: «پدر جان! من راضی به زحمت شما نبودم که به «آبادان» برای دیدن من بیایید. من نامه شما را خواندم و می‌دانم که این آخرین دیدار من با خانواده‌ام می‌باشد. بعد از رفتن شما، من نمی‌توانم زحمتی را که برای من کشیده‌ای جبران کنم. امیدوارم در آن دنیا جبران کنم!
