خاطره‌‌ای از شهید «جمشید کمال‌پور»
دوشنبه, ۰۶ آذر ۱۴۰۲ ساعت ۱۲:۱۳
همسر شهید تعریف می‌کند: «دلم همیشه شورش را می‌زد، هر وقت از خانه بیرون می‌رفت تا وقتی که برمی‌گشت دلم هزار راه می‌رفت، انگار دل‌شوره و اضطراب جزئی از من شده بود...»

به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید «جمشید کمال‌پور» يكم دی ماه 1326، در روستای بيخ‌كهنو تابعه شهرستان جاسک ديده به جهان گشود. پدرش پيرداد، كشاورزی می‌كرد و مادرش خانم جان نام داشت. خواندن و نوشتن نمی‏‏‌دانست. او نيز كشاورز بود. ازدواج كرد و صاحب هفت پسر و دو دختر شد. ششم آذر ماه 1375، در روستای گركوه جاسک توسط اشرار بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزارش در همان روستا واقع است.

تا

شهید مبارزه با اشرار

شغل همسرم دامداری بود. مرد زحمتکش و سخت‌کوشی بود. آن روزها توی بشاگرد زندگی می‌کردیم. همسرم فرمانده بسیج بود، همیشه مورد تهدید اشرار قرار می‌گرفت، چند بار هم به جانش سوء قصد کردند ولی موفق نشدند او را به شهادت برسانند.

دلم همیشه شورش را می‌زد، هر وقت از خانه بیرون می‌رفت تا وقتی که برمی‌گشت دلم هزار راه می‌رفت، انگار دل‌شوره و اضطراب جزئی از من شده بود. هروقت هم به او می‌گفتم می‌خندید و می‌گفت«اگر الله یار است هیچ غمی نیست، اگر دشمن هزار است هیچ غمی نیست»

شب قبل از حادثه اضطراب بیش از حد داشتم. نیمه‌های شب صدای شلیک گلوله از دور دست‌ها می‌آمد. آن شب یک لحظه هم خواب به چشمم نیامد، وقتی به همسرم نگاه می‌کردم که با چه آرامشی نشسته و خیره بچه‌هایش را می‌نگرد دلم قرص می‌شد. سپیده صبح که زد دلم آرام گرفت، گفتم شب و سیاهی تمام شد ولی صدای شلیک پی در پی گلوله از اطراف خانه‌مان سکوت را در هم شکست، خیلی ترسیده بودم.

(به نقل از همسر شهید)

 

انتهای متن/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده