نوبت ماست راه مقدس شهدا را ادامه دهیم

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «حسین زارع‌زاده» که یادگار اصغر و ربابه است در بیست و چهارم خردادماه 1348، در کرج به دنیا آمد. او تحصیلات خود را تا سوم راهنمایی ادامه داد و از طریق بسیج به جبهه اعزام شد. او نوزدهم دی ماه 1365، در شلمچه به شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزار شهدای چهارصد دستگاه کرج به خاک سپرده شد.

آنچه در ادامه می خوانید متن وصیت نامه شهید «زارع‌زاده» است.

«إِنَّ اللَّـهَ اشْـتَرَی مِـنَ الْمُؤْمِنِیـنَ أَنْفُسَـهُمْ وَ أَمْوَالَهُـمْ بِـأَنَّ لَهُـمُ الْجَنَّـةَ یقَاتِلُـونَ فِـی سَـبِیلِ اللَّـهِ فَیقْتُلُونَ وَ یقْتَلُـونَ وَعْـدًا عَلَیـهِ حَقّـاً») البتـه کـه خـدا از مؤمنـان، جان‌هـا و مال‌هایشـان را خریـداری می‌کنـد و در برابـر، بهشـت بریـن بـه ایشـان می‌بخشـد. ایـن مؤمنیـن در راه خـدا پیـکار می‌کننـد، می‌کشـند و کشـته می‌شـوند کـه ایـن وعـده حـق اسـت بـر خـدا.
 سـورۀ توبـه، ۱۱۱ (بــا ســلام و درود گــرم و خالصانــه بــه پیشــگاه اعظــم حضــرت بقیةاللّــه الاعظــم - روحــی و ارواحنـا لـه الفـدا - و نایـب برحـق و بزرگـوارش، درهمکوبنـدۀ کاخ‌هـای ظلـم و سـتم، ایـن یـاور محرومـان و امیـد مسـتضعفان، حضـرت امـام خمینـی - مدظلّـه العالـی - و بـا سـلام و درود بیکـران بـه تمامـی بسـیجیان، ایـن طلای ـهداران نهضـت حسـینی و یار یکننـدگان رهبـری خمینـی، و تمامـی شـهدای از صـدر اسـلام تاکنـون، از عاشـورای حسـینی تـا انقـلاب خمینـی؛ ایـن پیشـتازان عرصـۀ پیـکار و رهـروان خونیـن حسـین.
خدایـا تـو را شـکر می‌کنـم کـه توانسـتم در جبهه‌هـای حـق علیـه باطـل بـا سـپاه پیروزمندانـۀ محمـد (ص) باشـم و از جهادگـران در راه تـو باشـم و توانسـتم راهـی را کـه سـالار شـهیدان آقـا ابـا عبداللّـه الحسـین رفـت، مـن هـم بـروم.

بارالهـا! معبـودا! تـو را شـکر می‌کنـم کـه در ایـن بُرهـه از زمـان توانسـتم از مکتـب سـرخ حسـینی دفـاع نمایـم و رهبـرم خمینـی را تنهـا نگذاشـتم و تـو را شـکر می‌گویـم کـه ایـن لیاقـت را بـه مـن دادی تـا در روز قیامـت در حضـور شـهدا روسـفید باشـم.
پـروردگارا! تـو را شـکر می‌کنـم کـه بـا این همـه کوله‌بـار گناهـم توانسـتم در راه تـو جهـاد کنـم و از کوله‌بـار گناهـی کـه بـر پشـت داشـتم، سبک‌تر کنـم.
بارالهـا! از تـو می‌خواهـم هم‌اکنـون کـه آغـاز بـه نوشـتن کرده‌ام، تمـام و کمـال و هرآنچـه کـه هسـت، بنویسـم و تمـام چیزهایـی کـه می‌نویسـم، از روی عقـل باشـد نـه احسـاس، و ایـن وصیت‌نامـه یعنـی آخریـن یـادگاری از مسـافر دنیـا کربـلا یعنـی خداحافظـی بـا اهـل دنیـا؛ یعنـی آخریـن وداع بـا عالمیـان؛ یعنـی نزدیک شـدن بـه برداشـت محصـول؛ و مـن وصیـت می‌نویسـم کـه حسـاب و کتابـم را بـا اهـل دنیـا تسـویه کنـم.
در اینجــا چنــد کلامــی بــا شــما ســخن آغــاز می‌کنــم. لحظــات آخــر کــه قلــم بــه دســت گرفته‌ام، شـاید آخریـن قلمـی باشـد کـه ورق سـیاه می‌کنـد، باقـی و سـخنانی را کـه از سـال‌ها پیـش در دلـم جـا مانـده بـود، بـه میـان می‌آورم.

 خدمـت خانـوادۀ عزیـزم سـلام گرمـی عـرض می‌کنـم. امیـدوارم کـه سـلام گـرم مـرا از صمیـم قلـب پذیـرا باشـید، و امیـدوارم کـه در زیـر سـایۀ آقـا امـام زمـان، مهـدی موعـود، موفـق و مؤیـد باشـید و خداونـد شـما را جـزء صابـران درگاهـش قـرار دهـد.

 خانـوادۀ عزیـزم مـن باتوجه بـه موقعیـت حسـاس انقـلاب و با توجه بـه رهنمودهـای امـام امـت ،بــه جهــاد مقــدس در راه خــدا پرداختــم. خــدا را شــکر می‌کنــم و اگــر ایــن لیاقــت را داشــتم و شــهید شــدم، از شــما می خواهــم کــه در مــرگ مــن گریــه نکنیــد و جامــۀ ســیاه مپوشــید و اگـر خواسـتید گریـه کنیـد، بـه یـاد مظلومیـت آقـا ابـا عبداللّـه الحسـین گریـه کنیـد؛ چراکـه کشته شـدن در راه خـدا افتخـار ماسـت کـه مـولای متقیـان، علـی (ع) هـم از خداونـد طلـب چنیـن مرگــی را می‌کردنــد.

  پـدر عزیـزم، اگـر نتوانسـتم در طـول زندگـی‌ام زحمـات زیـاد شـما را جبـران کنـم و شـما را اذیــت و آزاری کــرده‌ام، واقعــاً مــرا ببخشــید و حــلال نماییــد.

  بـرادران و خواهـران گرامی‌ام، می دانـم کـه مـن بـرای شـما بـرادر خوبـی نبـوده‌ام و همـواره شـما را اذیـت می‌کـرده‌ام، از شـما واقعـاً     می‌خواهـم مـرا ببخشـید و حـلال نماییـد، و از خداونـد متعـال می‌خواهـم کـه بـه شـما اجـری و صبـری عظیـم عنایـت بفرمایـد و نیـز شـما مصـداق ایـن آیـۀ شـریفۀ «إنّ اللّـه یحِـبُّ الصَّابِریـن» باشـید کـه  به درسـتی کـه خداونـد صابـران را دوسـت دارد و از شـما می‌خواهـم کـه راه شـهدا را ادامـه دهیـد کـه شـهدای عزیـز اسـلام بـه مسـئولیت شـرعی و انسـانی خـود عمـل کرده‌انـد و بـا نثـار خونشـان انقـلاب اسـلامی را بـه پیـروزی رسانده‌اند و حـال نوبـت ماسـت کـه راه مقـدس آنهـا را ادامـه دهیـم و بـه مسـئولیتی کـه هریـک از آنهـا بـر گـردن مـا گذارده‌انـد، عمـل کنیـم و نگذاریـم خونشـان پایمـال شـود و  آنهـم نـه بـا شـعار، بلکـه بـا عمـل و نثـار جـان و مـال خویـش. و ایـن را هـم بگویـم کـه مـا بـرای اینکـه پایه‌هـای اصلـی جمهـوری اسـلامی عزیـز را کـه سـرآغاز حکومـت جهانـی حضـرت مهدی (عـج) اسـت، محکـم نماییـم و جوابگـوی خون‌هـای شـهدا باشـیم، بایـد از مـال و جـان خویـش بگذریـم و مبـادا بـه مادیـات دنیایـی دل ببندیـم! و بایـد بـا منکـرات مبـارزه کنیـم و بایـد راه تمامـی شـهدای عزیـز را ادامـه دهیـم.

 و از شـما خواهرانـم می‌خواهـم کـه همچـون زینـب کبـری(س) هماننـد کوهـی اسـتوار صبـر نماییـد و فرزندانتـان را بـرای اسـلام تربیـت کنیـد و اسـلام را کـه دیـن جهانـی اسـت، در همـۀ مقاطـع یـاری نماییـد و همیشـه بـه یـاد داشـته باشـید کـه «اَلأِسـلامُ یعْلُـو وَ لا یعلـی عَلیـهِ»؛ اسـلام برتـر از هرچیـز و  هیچ چیـز برتـر از اسـلام نیسـت و نگذاریـد کـه خون‌هـای شـهدا پایمـال شـود.

چند کلامی با رزمندگان و سربازان آقا امام زمان:

ای پاسـداران و بسـیجیان، اکنـون ملـت ایـران سـر دوراهـی عـزت یـا ذلـت قـرار گرفتـه اسـت، پـس اگـر خواهـان عـزت خویـش و ذلـت سـتمگران و جنایتـکاران هسـتید، دیگـر وقـت تنـگ اسـت و اگـر جنگـی بـود، کار جنـگ را یکسـره کنیـد و بیش ازایـن، فرصـت بـه دشـمن ندهیـد کـه سـخت ضربـه خورده‌انـد و نفس هـای آخـر را میَ کشـند، کـه خداونـد نیـز شـما را یـاری می‌کنـد و می‌فرمایـد: «إِن تَنصُـرُوا اللَّـهَ ینصُرکـم وَ یثَبِّـت أقدامَکـم» شـما کـه امـروز پرچـم «لا الـه الا اللّـه »را در دسـت گرفته‌ایـد و جان برکـف، در جبهه‌هـای نبـرد حـق علیـه باطـل از اسـلام و قـرآن دفـاع  می‌کنیـد. بدانیـد کـه اگـر خـدا را مدنظـر خـود قـرار دهیـد، کـه داده‌ایـد، خداونـد بـا نصـرت غیبـی خـود شـما را پیـروز خواهـد کـرد و به دسـت شـما انتقامـی سـخت از آنهـا خواهـد گرفـت و شـما بـرای انجـام وظیفـۀ شـرعی و پاسـخ بـه نـدای نایـب امـام زمان (عـج) بجنگیـد تـا هـم پیـروز شـوید و هـم بالاتریـن پـاداش اخـروی را کسـب نماییـد. کـه امیرالمؤمنـان می‌فرماید.

«اِنّ الجهـاد بـابٌ مِـن ابـواب الجنـة فتحـه اللّـه لخاصـة اولیائـه»⁴ به درسـتی کـه جهـاد دری اسـت از درهـای بهشـت کـه فقـط بـه روی بنـدگان خـاص خـدا بـاز می‌شـود. پـس بیاییـم مـا هـم جـزء بنـدگان خـاص خـدا شـویم تـا درهـای لطـف خـدا بـه رویمـان گشـوده شـود.

خواهران‌و‌برادران‌عزیزم،‌بندۀ‌حقیر‌حسین‌زارع‌زاده
65/9/3‌

انتهای پیام/