تقـوا، تقـوا، تقـوا را پیشـۀ خـود سـازید!
شهید «نادر سعادتمندمنشاوی» از شهدای دفاع مقدس است. او در وصیت‌نامه‌اش نوشته است:«وصیـت ایـن حقیـر کـه اولیـای خـدا بـر آن سـفارش کرده‌انـد ایـن اسـت بـه تمامـی دوسـتان، همفکـران، بـرادران و خواهـران و خویشـاوندان و خانـوادۀ محتـرم کـه تقـوا، تقـوا، تقـوا را پیشـۀ خـود سـازید و تـا آخریـن لحظـه سـعی کنیـد کـه خـدا را فرامـوش نکنیـد.» به گزارش نوید شاهد البرز، شهید نادر سعادتمندمنشاوی، نهم آذر 1339، در شهرســتان تهران به دنيا آمد. پدرش عبدالحسين، در اداره بيمه كار می‌كرد و مادرش كبرا نام داشــت. تا پايان ســطح اتمام كفايتيــن در حوزه علميه درس خواند. ســال 1358 ازدواج كرد و صاحب يك پســر و دو دختر شــد. از سوی بســيج در جبهه حضور يافت. هفدهم بهمن 1366، در سردشــت توســط نيروهای عراقی با اصابت تركش به شهادت رسید.
در ادامه متن وصیت‌نامه شهید «نادر سعادتمندمنشاوی» را بخوانید.
«تقـوا را پیشـۀ خـود سـازید و تـا آخریـن لحظـه سـعی کنیـد کـه خـدا را فرامـوش نکنیـد و از انجـام معاصـی خداونـد قهـار، نفـس خـود را برحـذر بدارید. بدانیـد آنچـه را امـروز انجـام میدهیـد، همـه را فـردا در محکمـۀ الهـی، در پیشـگاه قـادر متعـال، حـیّ و حاضـر خواهیـد دیـد. بـا اتـکال بـر خداونــد متعـال و یاری گرفتــن از او، دیوهــای شــهوانی و نفسـانی را از خانــۀ دل بیـرون کنیـد و رذایـل اخلاقـی را از صفحـۀ روح و دل و جـان خـود بشـویید و سـعی کنیـد کـه خـود را بـه فضایـل حسـنۀ حقّـۀ شـرعیه، اخلاقیـۀ محمـدی(ص) آراسـته نماییـد.
سـعی کنیـد همـواره از ولایـت فقیـه جـدا نشـوید و در تمـام جریانـات پیـرو و دنبالـه رو و حامـی ایـن ولایـت، یعنـی ولایـت فقیـه باشـید کـه ایـن تنهـا صـراط مسـتقیم در ایـن زمـان اسـت.
بــرادران جــوان حزب اللّهــی، مســجد را ســنگر بداننــد و بــا شــرکت خــود در نمــاز جماعــت، مراسـم سـخنرانی بسـیج مسـتضعفین منطقـه تحـت پوشـش مسـجد را از هرگونـه آلودگـی روحـی، اخلاقـی، امنیتـی، سیاسـی حفاظـت کننـد و بـا شناسـایی عناصـر دلبسـته بـه دنیـای مضـر و ناخالـص و فرصت‌طلـب و سـودجو و ریـاکار ظاهرسـاز، آنهـا را از جمـع خدایـی خـود دور کننـد تـا جمـع الهـی و خدایـی داشـته باشـند.
«حَقٌّ وَ الْوَعْدَ وَ الْوَعِیدَ بِهِمَا حَقٌّ»
و امـا بعـد از شهادت دادن بـر یگانگـی و وحدانیـت خداونـد یکتـا و قـادر متعـال و رسـالت حضــرت ختمــی مرتبــت، محمدبن عبداللّــه (ص) و وصایــت بلافصــل امیرالمومنیــن (ع) و اولاد معصومیــن آن بزرگــوار - علیهم‌الســلام - وصیــت می‌کنــم ایــن بنــدۀ عاصــی الحقیــر، الذلیــل ،الضعیـف، محتـاج رحمـت پـروردگار، نـادر سـعادتمند منشـاوی، قـرار می دهـد بـرادر کوچـک خـود، آقـا ناصـر را، وصـیّ خویشـتن تـا همـۀ مسـائل و جریانـات را بعـد از این جانـب آن طـور کـه صـلاح اسـت و شـرع مقدسـه حکـم می‌کنـد، انجـام دهید.
امـا اول وصیـت ایـن حقیـر کـه اولیـای خـدا بـر آن سـفارش کرده‌انـد ایـن اسـت بـه تمامـی دوسـتان، همفکـران، بـرادران و خواهـران و خویشـاوندان و خانـوادۀ محتـرم کـه تقـوا، تقـوا، تقـوا را پیشـۀ خـود سـازید و تـا آخریـن لحظـه سـعی کنیـد کـه خـدا را فرامـوش نکنیـد و از انجـام معاصـی خداونـد قهـار، نفـس خـود را برحـذر بداریـد. و بدانیـد آنچـه را امـروز انجـام میدهیـد، همـه را فـردا در محکمـۀ الهـی، در پیشـگاه قـادر متعـال، حـیّ و حاضـر خواهیـد دیـد. «فَمَـن یَعمَـل مِثقَـالَ ذَرَّه خَیـرَاً یَـرَه وَ مَـن یَعمَـل مِثقَـالَ ذَرّه شَـرّاً یَـرَه»
بـا اتـکال بـر خداونـد متعـال و یاریگرفتـن از او، دیوهـای شـهوانی و نفسـانی را از خانـۀ دل بیـرون کنیـد و رذایـل اخلاقـی را از صفحـۀ روح و دل و جـان خـود بشـویید و سـعی کنیـد کـه خـود را بـه فضایـل حسـنۀ حقّـۀ شـرعیه، اخلاقیـۀ محمـدی)ص( آراسـته نماییـد کـه ایْـن دنیـا محـل گـذر و آمادهشـدن و ساختهشـدن بـرای ملاقـات رب العالمیـن می باشـد؛ «یَـا أَیُّهَـا الِنْسَـانُ إِنَّـکَ کَادِحٌ إِلَـیٰ رَبِّـکَ کَدْحًـا فَمُلَاقِیـهِ»
دوم: همــه می داننــد و می دانیــم کــه ایــن تحــول عظیــم کــه در ایــن قــرن در دنیــا رخ داده اســت، یعنــی پیــروزی انقــلاب اســلامی در ایــران و تشــکیل حکومــت جمهــوری اسـلامی و بقیـۀ تحـولات بزرگـی کـه در ایـن مملکـت به دنبـال ایـن تحـول آمـده اسـت ،همــه مرهــون رهبری هــای پیامبرگونــۀ حضــرت روح اللّــه، امــام خمینــی - روحــی لــه الفــدا - می باشــد. پــس همــگان بایــد قــدر ایــن نعمــتََ را بداننــد و خداونــد را بــر ایــن نعمـت عظمـا شـکرگزاری نماینـد کـه: «لَئِـنْ شَـکَرْتُمْ لأزِیدَنَّکُـمْ وَلَئِـنْ کَفَرْتُـمْ إِنَّ عَذَابِـی لَشَــدِیدٌ» کــه آنکــه در تمــام جریانــات و پیچ خمهــای روزگار در راه مبــارزۀ 21ســاله همــواره ملــت را رهبـری کـرد و کیـد شـیاطین را رسـوا نمـود، امـام بـود و ولایـت فقیـه؛ پـس ایـن ریسـمان الهـی را بشناسـید و سـعی کنیـد همـواره از ولایـت فقیـه جـدا نشـوید و در تمـام جریانـات پیـرو و دنبال ـهرو و حامـی ایـن ولایـت، یعنـی ولایـت فقیـه باشـید کـه ایـن تنهـا صـراط مسـتقیم در ایـن زمـان اسـت. و میدانیـم مسـلماً اگـر ملـت و امـت قهرمـان ایـران قـدر ایـن ودیعـه را بداننـد و از آن بهنحـو احسـن اطاعـت کننـد، یقینـاً ایـن حرکـت مقـدس را بـه امـام زمـان - سـلام اللّـه علیـه - تحویـل خواهنـد داد و خـود را بـه سـرمنزل مقصـود خواهنـد رسـاند.
بارالهـا! پـروردگارا! تـو را بـه حـق تمامـی اولیائـت و بـزرگان درگاهـت قسـم می دهـم ایـن حامـی اسـلام و مسـلمین و مسـتضعفین را، یعنـی حضـرت امـام خمینـی را، در پنـاه خـود از جمیـع بلیـات سـماوی و ارضـی محفـوظ و مصـون بـدار و عمـر مبارکـش را بـا سـلامتی کامـل تـا انقـلاب حضـرت مهدی)عـج( طولانـی بگـردان! الهـی آمیـن!
و امـا مـادر بزرگـوار و مهربـان و زحمتکـش، مـادری کـه در تمـام دوران عمـر خـود مـزۀ تلـخ محرومیـت را کشـیدی و بـا زحمتهـای ش ـبانهروزی خـود لقمه نانـی فراهـم آوردی و فرزندانـت را پـرورش دادی، تـو کـه همـواره بـرای مـن یـک الگـو بـوده ای و از تـو آموختـم اسـتقامت و پایـداری و ازخودگذشـتگی و مردانگـی را، یقینـاً می دانـم در ایـن مسـئله، یعنـی شـهادت فرزنـدت، هماننـد زینـب)س( اسـتقامت خواهـی کـرد و از اینکـه خداونـد منـت بـر تـو نهـاده و قربانـی از تـو قبـول کـرده اسـت، او را شـکرگزار خواهـی بـود. پـس صبـر کـن و ایمـان خـود را قـوی کـن کـه دنیـا می گـذرد و دار آخـرت اسـت کـه باقـی و همیشـگی میباشـد و مـن شـرمنده از اینکـه نتوانس ـتهام در مقابـل آنهمـه زحمـات کـه شـما و پـدرم بـرای مـا کش ـیدهاید قدمـی مثبـت بـردارم. انشـاءاللّه ایـن فرزنـد نالایـق را حـلال خواهـی کـرد و از خداونـد متعـال خواسـتار ایـن هسـتم کـه خیـر دنیـا وآخـرت را بـر شـما ارزانـی بـدارد و اگـر خواسـتی بـرای ایـن حقیـر گریـه و عـزاداری کنـی، گریـه کـن کـه گریـه بـر شـهید نهضـت را زنـده نگـه مـی دارد و آنگاه کـه اشـک ها ریخـت، دل هـا میشــکند و خونهــا بــه جــوش می آیــد
و خــون مــا می ریــزد و شمشــیرها را میشــکند؛ ولــی طـوری گریـه کـن کـه دشـمن را رسـوا نمایـی و منافـق را دربه در کنـی! مبـادا بـا شـیون و گریـه خـود را حفـظ کنیـد و بـا شـرکت وسـیع و فعـال خـود در نمـاز جماعـت، مسـجد سیدالشـهدا را، کـه سـالیان طولانـی سـنگر مبـارزۀ مرحـوم حضـرت حجت‌الاسلام والمسـلمین حاج یونـس عرفانـی - رحمةاللّـه علیــه - بــود و همــۀ مــا مدیــون زحمــات فــراوان آن بزرگــوار می‌باشــیم، زنده‌تــر و فعال‌تــر و متحرکتـر دررابطه بـا انقـلاب و اسـلام حفـظ کنیـد کـه خـود آن بزرگـوار فرمـود: «روح مـن نفرین‌گـوی کسـانی اسـت کـه در قبـال انقـلاب اسـلامی بیتفـاوت باشـند.» از فرزنـد ایشـان کـه فعـلاً در مسـجد مشـغول بـه امامـت میباشـند، جنـاب حجت‌الاسـلام سـیدالدین عرفانـی، قدردانـی کنیـد و از ایشـان بخواهیـد کـه راه پـدر بزرگـوار خودشـان را بـا سـعی و کوشـش تمـام ،بـا جدیـت کامـل و برخوردهـای صحیح‌تـر و منطقی تـر بـا مسـائل، ادامـه دهـد و ایـن سـنگر الهـی را به نحــو احســن اداره کنــد.
بـرادران جـوان حزب اللّهـی، مسـجد را سـنگر بداننـد و بـا شـرکت خـود در نمـاز جماعـت، مراسـم سـخنرانی بسـیج مسـتضعفین منطقـه تحـت پوشـش مسـجد را از هرگونـه آلودگـی روحـی - اخلاقـی - امنیتـی - سیاسـی حفاظـت کننـد و بـا شناسـایی عناصـر دلبسـته بـه دنیـای مضـر و ناخالـص و فرصت‌طلـب و سـودجو و ریـاکار ظاهرسـاز، آنهـا را از جمـع خدایـی خـود دور کننـد تـا جمـع الهـی و خدایـی داشـته باشـند.
بـرادران حزب اللّهـی، خواهـش دیگـری دارم کـه ایـن اسـت: رهنمودهـای (جانشـین) حضرت امـام، فـردی کـه تمـام لحظـات زندگـی خـود را فـدای اسـلام و انقـلاب نمـوده، ایـن شـخصیت بزرگــوار متعهــد آ گاه شــجاع بیــدار کــه همــواره در کنــار حضــرت امــامu بهعنــوان یــاوری بـزرگ و هوشـیار، ایـن حرکـت مقـدس را بـا رهنمودهـای خـود حفـظ کـرده، گـوش کنیـد و بـه رهنمودهـای ایشـان و حضـرت امـام بـا دیـدۀ دقّـت نظـر کنیـد و آنچـه ایشـان می‌گوینـد، بـا گـوش دل و جـان شـنیده و بـا تمـام قـوّت عمـل کنیـد کـه ایـن راه سـعادت و پیـروزی در ایـن دنیـا و اسـباب نجـات در آخـرت خواهـد بـود.
در خاتمـه، همـۀ شـما را بـه تقـوای الهـی توصیـه می‌کنـم کـه بهتریـن راه و توشـه بـرای سـفر آخــرت، تقــوا می باشــد.
بـار خداونـدا! تـو واقـف بـر حـال ایـن بنـدۀ خـود هسـتی و مـن می‌دانـم کـه همـۀ عمـر خـود را بـه غفلـت گذرانده‌ام. ای قـادر متعـال، ای خـدای رحمـان! تـو را بـه پهلـوی شکسـتۀ حبیب ـهات زهـرا(س) قسـم می‌دهـم کـه مـرا بـا رحمـت خـود برخـوردار کـن، نـه بـا عدالـت! الهـی آمیـن.
کـه دراین صـورت، امیـد بـه نجـات و رسـتگاری دارم.
درضمــن، مقــدار شــش کیلــو برنــج در 28 مــاه روز قتــل امــام حســن - علیهالســلام - نــذر دارم، اَدا کنیـد .30 روز روضـه نـذر دارم، ادا کنیـد. دوسـتان، آشـنایان خانـواده، هروقـت خواسـتند بـرای مـن خیـرات بدهنـد یـا مـرا بـه یـاد آورنـد، مجلـس روضه خوانـی بـرای اهـل بیـت عصمـت و طهـارت (ع) تشـکیل دهنـد و ثـواب آن را نثـار روح ایـن حقیـر کننـد .
بـار دیگـر همـه را بـه تقـوا و صبـر وصیـت می‌کنـم و از شـما می خواهـم؛ از همـۀ فامیـل و دوســتان بــرای مــن حلالیــت بطلبیــد. التمــاس دعــا دارم.»
انتهای پیام/
