شهید مدافعِ سلامتی که قاری قرآن بود / از کربلای پنج تا جبهه مدافعان سلامت
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید دکترمجید مجیدیان‌راد، پانزدهم شهریور ماه 1348 در مشهد مقدس درجوار بارگاه ملکوتی امام هشتم علی بن موسی الرضا (ع) در خانواده مذهبی و انقلابی چشم به جهان گشود و با توجه به جو مذهبی خانواده علاقه و توجه بسیار پدرش دوران کودکی خود را با انس با قرآن گذراند و در همان ابتدا پیشرفت چشمگیری در تعلیم قرآن و تلاوت داشت و در سنین بالاتر فرد سرشناسی در سبک های مختلف تلاوت قرآن شد و جوایز بسیاری در دریافت کرد.
هنوز مقطع دبستان را به اتمام نرسانده بود که پدرش برای دفاع از حریم مقدس خاک ایران به جنگ حق علیه باطل رفت و مدتی بعد به درجه رفیع شهادت نائل شد، جزء 100 شهید اول مشهد مقدس بود.
آقای دکتر مجیدیان‌راد چندی بعد از شهادت پدر بنا به وظیفه در 16 سالگی به جبهه برای دفاع از ناموس و خاک ایران عازم جبهه های حق علیه باطل رفت و در عملیات کربلای 4 و 5 و عملیات‌های دیگری هم حضور داشت.
جانبازی و معامله باخدا
در یکی از عملیات‌ها شیمیایی و دچار عارضه ریوی شد و در طول زندگی خود با این بیماری مدارا می کرد و همیشه اظهار می‌داشت جبهه رفتن من معامله با خدا بوده است و حتی در پی اثبات جانبازی خود نرفت. دکتر همیشه در عنوان کردن خاطرات جبهه اظهار تاسف می‌کرد که به آرزویش نرسیده و به فیض شهادت نائل نشده است.
وی بعد از بازگشت از جبهه و نبود پدر جهت تأمین مخارج زندگی و تحصیل مجبور به کارکردن در کنار درس خواندن بود و همچنان آموزش تعالیم قرآنی را در محضر اساتید بزرگوار قرآن ادامه داد. هنوز تحصیل در مدرسه را تمام نکرده بود که برادرش با درصد بالای مجروحیت بازگشتند و با همان مجروحیت به درجه رفیع شهادت نائل شد.
در سال 1368 با کوشش و تلاش در دانشگاه علوم پزشکی یزد پذیرفته شد و با روحیه مذهبی که دارا بود در دانشگاه نیز فعالیت‌های انقلابی و قرآنی خود را ادامه داد.
بعد از اتمام تحصیلات با خانواده راهی کرج شد و در سازمان تامین اجتماعی استخدام شد و با توجه به هوش و استعداد مدیریتی که داشتند در در مراکز مختلفی از جمله مراکز فردیس، نظرآباد و ...به عنوان ریاست درمانگاه مشغول به کار شد. ایشان فردی بسیار مهربان و خوش برخورد، خنده رو و مورد احترام تمامی بیماران و دوستان خود بودند زیرا همیشه رضایت خداوند را در اولویت قرار می دادند.
دکتر مجیدیان‌راد بعد از سال‌ها خدمت خالصانه و صادقانه به بیماران در حین خدمت به بیماری کرونا مبتلا و در تاریخ سی‌ام تیرماه 1399 به آرزویش که همانا شهادت در راه خدا بود، نایل شد و به سوی پدر و برادر شهیدش شتافت و خانواده و دوستانش را در سوگ فراق خود نشاند و از مهر و محبت های صادقانه با لب‌های همیشه خندان و صورت زیبای قرآنی و گشاده روئی هنگام ویزیت بیماران برای همیشه خاموش شد.
انتهای پیام/
