شهادتم را جشن بگیرید

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید«محمدعلی رسولی‌كلايه»، فرزند علی عمران، در نهم ارديبهشت‌ ماه سال 1339 در حصارك كرج به دنيا آمد. دوران كودكي را در زادگاهش سپری كرد. او تحصيلاتش را تا مقطع دوم دبيرستان در مدرسه دهخدا در رشته علوم اقتصادی ادامه داد. محمدعلی ازدواج كرد كه حاصل آن فرزند پسري به نام احمد است. دو سه ماه بعد از ازدواج عازم خانه خدا شد. با تشكيل سپاه به بهداری سپاه رفت و در آنجا مشغول به كار شد و پس از آن عضو سپاه شد. محمدعلی مهربان و دلسوز بود و براي هر كسی كه مشكلی پيش می‌آمد تا آنجایی كه می‌توانست سعی می‌كرد مشكل او را رفع كند و زمانی كه خطايی از كسی سر می‌زد، هيچ وقت در جمع به او چيزي نمی‌گفت و تنها با او صحبت می‌كرد. به پدر و مادرش احترام زيادي می‌گذاشت. با شروع جنگ تحميلی محمد عازم جبهه‌های نبرد حق عليه باطل شد. او از سال 1359 به طور مداوم در جبهه بود.

سيده‌مريم حسينی، همسرش، نقل كرده است: «يك روز از جبهه برگشته بود كه به من گفت: می‌خواهم بروم به منزل يكی از دوستانم. با هم رفتيم. در جنوب شهر ساكن بودند. محمدعلی گفت: دوستم به من پول داده كه وسيله‌ای برايش بخرم، خريديم و به آن‌ها تحويل داديم. يكی از فرزندان وی يك قرآن به محمدعلی هديه داد و بعدها متوجه شدم كه اين وسايل را خودش می‌خريده است».

محمدعلی سرانجام در دوازدهم اسفندماه سال 1365 در حالی كه معاون لشكر زرهي سيدالشهدا(ع) بود در عمليات كربلاي 5 در منطقه شلمچه با اصابت تركش به درجه رفيع شهادت نائل شد.

شهيدحاج‌محمدعلی رسولی‌كلايه در فرازی از وصيت‌نامه‌اش نوشته است: «خدايا، شهادتم را در راه اسلام و قرآن - كه خاری در چشم دشمنان است- بپذير. مادرم، مبادا در شهادتم گريه كنی، چون افتخاری بزرگ نصيب پسرت شده پدرم، براي اين سعادتی كه نصيبم شده جشن بگير. اي عزيزانم، بهترين هدف الله است و كسی كه می‌تواند ما را زودتر به الله برساند، راه حق و خط صاف ولايت فقيه و امام خمينی است، تا جان داريد در اين راه جانفشاني كنيد».

پيكر مطهر شهيد حاج محمدعلی رسولی‌كلايه را در امامزاده محمد (ع) شهرستان كرج به خاك سپردند.

^{انتهای پیام/}