پنج شهید غدیری؛ «امامزادگان عشق»
بهگزارش نوید شاهد البرز؛ یکم مرداد ماه سال1367 یادآور پرگشودن پنج کبوتر سپیدبال از صلاله پاک سادات است. پنج جوان رزمنده ای که در مناطق مختلف خوزستان با مقاومت و پایداری خاک کشورشان را پس گرفتند.
خاطره ای که در ادامه از زبان دکتر اسماعیل زمانی جانباز و پژوهشگر دوران دفاع مقدس نقل می شود حکایت شهادت پنج شهید غدیری از تبار سادات است.
«یکم مرداد 1367 روز عید قربان بود. جنگ تحمیلی عراق بر ایران روزهای پایانی خود را سپری می کرد. ارتش بعث عراق از چند ماه قبل تاکتیکی نو را در پیش گرفته بود. این تاکتیک دفاع متحرک بود. عراق ها در طول هفت سال گذشته یعنی از 31 شهریور 1359 تلاش و همت نسل جوان فرهیخته و انقلابی پایبند به اصول و آرمان های انقلاب و شهدا را دیده بودند. جوانان ما در یک حرکت جهادی با حضور در مناطق خوزستان با مقاومت و ایستادگی دوباره ارتش بعث عراق را واداربه عقب نشینی کردند. اما روز یکم مرداد یک سال از صدور قطعنامه می گذشت قطع نامه ای که عراق پذیرفته بود و ایران هنوز قبول نداشت.
آن روز 28 تن از رزمندگان ما در کامیونی در جاده اهواز خرمشهر در حال حرکت بودند. ناگهان درگیری شدید می شود. تانک های ارتش بعث عراق با گلوله مستقیم کامیون را هدف می گیرد و به قسمت بار شلیک می کند. از میان 28 رزمنده پنج نفر به شهادت می رسند.
1.شهید سید علیرضا جوزی ۲.شهید سید صاحب محمدی ۳.شهید سیدحسین حسینی ۴.شهید سیدداوود طباطبایی ۵.سیدمهدی موسوی
پنج شهید از سادات که همگی غدیری بودند و در شب عید غدیر سال های تولدشان به دنیا آمده بودند.
در میان این ۵شهید؛ شهید سیدصاحب محمدی را می گویند در ۸سالگی به مقامی رسیده بود که همسایه های محل زندگی به او می گفتند: «سیدصاحب تو دعا کن تا مشکل ما حل شود. یکی از روزهای زندگی سید صاحب پدرش به سیدصاحب میگوید: «پسر تو امامزاده شدی ها؟ سید صاحب میخندد و این خنده او یعنی خدا او را میخرد. اینجاست که باید گفت:کاری کنیم خدا ما را بخرد.
آن روز سید صاحب بههمراه ۴رفیق سیدش در کیلومتر ۶۵جاده اهواز خرمشهر به عنوان «امام زادگان عشق» با نام «مقبره شهدای سادات خمسه» شناخته میشوند.»
انتهای پیام /