«ماه عملیات بدر»
بهگزارش نوید شاهد البرز؛ شهيد «سيداكبر سجادي» که نام پدرش «سيدمصطفي» در سال 1341 در همدان در خانوادهاي زحمتكش و فداكار ديده به جهان گشود و پس از طي دوران كودكي خويش در آغوش گرم و پرمهر و محبت خانوادهاي با تقوا و متدين در هفت سالگي وارد دبستان شد و پس از پايان دوره ابتدايي و راهنمايي به كار كردن مشغول شد و گوشهاي از هزينه پربار زندگي را بر عهده گرفت. او در زمان اوجگيري انقلاب و در بحبوحه راهپيماييها و تظاهرات بر عليه رژيم منحوس پهلوي در صحنه حضور داشت و همواره جهت پيشبرد اهداف امام وانقلاب در سعي و تلاش بود و پس از پيروزي انقلاب با منافقان و گروهكهاي ملحد مبارزه ميکرد و با آنها سري آشتيناپذير داشت و در زمان جنگ تحميلي او نيز همانند ديگر جوانان غيور اين مرز و بوم حملههاي ناجوانمردانه صداميان را به مرزهاي بيدفاع و شهرهاي عزيزمان تاب نياورد و بر برتن كشيدن لباس شريف سربازي و ديدن آموزشهاي لازم عازم جبهههاي نبرد شد و در قصرشيرين در تاريخ بیست و دوم اسفند ماه 1361 پر از حماسهآفرينيها بسيار و دلاوريهاي فراوان مورد اصابت تركش خمپاره دشمن زبون قرار گرفت و به درجه رفيع شهادت نائل شد.
همرزم شهيد چنین روایت می کند: شهيد «سيداكبر سجادي» علاقه وافري به آقا اباعبدالله الحسين(ع) داشت و هميشه ميگفت: آيا زيارت آقا و قبر شش گوشهاش نصيب من ميشود؟ به او ميگفتيم: آري چرا كه نه. در شب آخر قبل از شهادتش چهره او بسيار نوراني شده بود به او گفتيم: «سيداكبر» این چه حالیست؟! در پاسخ گفت: ديگر لازم نيست كه به زيارت كربلا بروم زيرا ميخواهم امام حسين(ع) را از نزديك زيارت كنم.