«مردخردادماهی» که شهید «رمضان المبارک» شد
نوید شاهد البرز؛ شهيد «داوود اميري» در بیست و هشتم خرداد ماه 1341، در شهرستان قم در يك خانواده مذهبي پا به گیتی نهاد. پس از گذراندن دوران كودكي وارد دبستان شد و تحصيلات راهنمايي را نيز با موفقيت در قم به پايان رسانيد و وارد دبيرستاني در قم شد و توانست تا مقطع دوم دبيرستان تحصيل نمايد. پس از سالها به دليل علاقه زيادي كه به ميهن اسلامي داشت در اول خرداد ماه 1362، عضو فعال سپاه پاسداران شد.
وی بنا به سنت نبوی در بیست و نهم خرداد ماه 1364، ازدواج كرد. او پس
از مدتي به جبهه اعزام شد و ماهها به حفظ و حراست از خاک میهن و دفاع در مقابل
دشمن بعثی پرداخت تا اینکه بعد از مجاهدت های فراوان همچون شیر ژیان در تاريخ نهم
خرداد ماه 66 ، به فيض شهادت نائل آمد. قابل توجه اين است كه شهيد بزرگوار در
خرداد به دنيا آمد. در خرداد ازدواج كرد. در خرداد به عضويت سپاه درآمد و در خرداد
مجروح شد سپس در تاريخ نهم خرداد ماه 66، به شهادت رسيد. تربت پاک شهید در گلزار شهدای «قم» نمادی از ایثار و شهامت در راه دفاع از میهن و ایمان است.
منقول از خانواده شهید است که ايشان فرزند «خرداد» بود. همانطور كه پانزدهم خرداد سال 42، يادآور جملاتي از امام(ره) مي‌باشد كه فرمود: طرفداران من در قنداق هستند، به راستي داوود يكي از طرفداران صديق و از پيروان راستين امام خميني(ره) بود. صفا و صميميت در ذات او بود و «مردانگي» از چهره‌اش مي‌باريد. به شدت در مورد بيت‌المال حساس بود. تا اينكه سرانجام در خرداد ماه با خواهر يكي از همرزمانش ازدواج كرد به همسرش بسیار وابسته بود اما به این وابستگی فائق آمد و به پرواز درآمد. جاي اين كبوتر خونين بال نه در اين پهندشت كویري بود كه در بهشت خدايي است.
در تاريخ نهم خرداد ماه 65، ساعت دو نيمه شب در ماه مبارك رمضان در جبهه يعني درست يك ساعت قبل از شهادت در حال سرودن اشعار عارفانه ای بود. سرانجام در منطقه «شلمچه» بر اثر تركش خمپاره به فيض شهادت رسيد. تربت پاک شهید در گلزار شهدای قم نمادی از ایثار و پایداری در راه وطن است.
به نقل از والدین شهید است که بار دوم كه به سختي مجروح شده بود و در بيمارستان اصفهان بستري بود به ديدارش رفتم و با آن حالت حراحت از روحيه خوبي برخوردار بود. خبرنگاري آمده بود براي مصاحبه ولي داوود پتو را روي سرش كشيد و خودش را به خواب زد برای اینکه مصاحبه نكند او حتي مصاحبه كردن را كاري ريايي مي‌دانست. همين عمل را در آخرين مصاحبه‌اش قبل از شهادت كه فيلم آن در سپاه موجود است، خود را چنين معرفي كرده است: حقير «داود اميري» مي‌باشم و در مقابل اين سئوال كه چه پيامي داري گفت: من كيستم كه پيامي داشته باشم.
منبع:
پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
