مشغول آشپزی بودم که جواد آمد. می خواست چیزی بگوید اما سکوت کرد گفتم: جواد جان، چیزی شده؟ و او مثل اینکه منظر شنیدن چنین حرفی از من بود سرش را پایین انداخت: مادر! دیشب خواب دوست قدیمی ام را دیدم...
نعمتالله تقیپور سگزآبادی، یکم خرداد ۱۳۴۱، در روستای سگزآباد از توابع شهر بوئینزهرا به دنیا آمد. پدرش شیرزاد، کشاورز بود و مادرش عذرا نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و نهم خرداد ۱۳۶۷، در قلاویزان توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
وصیت نامه شهید «محسن گل سفیدی» را در سالروز شهادتش منتشر شد به همراه دستخط شهید
عمار ایزدیار میگوید:درواقع سلمان، تکیهگاهی برای لحظههای حساس و سرنوشتساز بودهاست. او دلاور بیادعایی بوده که با دلاوری و شجاعتهای فراوانی که داشته و رهاکردن زخارف دنیایی، بیهیچ چشمداشتی، به مردم و کشورش خدمت میکرده و در این راه تا پای جان ایستاده است.
برادران و خواهران و پدران و مادران عزيز و مهربان، مواظب باشيد كه قلب امام از ما و از كارهاى ما نرنجد و هر قدمى كه بر مىداريد فقط براى رضاى خدا باشد چرا كه رضاى خدا امام را خوشحال و از ما راضى مىكند
بعد از شهادتم هر چه در توان داريد براى اين انقلاب و مردم آن به كار ببريد ديگر اينكه اين راه را آگاهانه انتخاب كردم پس شيون و زارى نكنيد تا دشمنان اسلام خوشحال نشوند.
بندگی و تقوا را پیشه خود کنید که تقوا سپر محکمی در برابر شیطان و جلوگیری از گناهان است و هیچ وقت نباید از یاد خدا غافل باشیم و بدانید پیام شهیدان این است که در صف الله آگاهانه متحد شوید و قیام کنید و در راه او جهاد کنید.