«بابالله سامانیپور» از کار در امور خیریه تا شهادت
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «بابالله سامانیپور» در هشتم خرداد ماه سال ۱۳۳۷، در روستای هیو از توابع شهرستان ساوجبلاغ دیده به جهان گشود. دوران خوش کودکی را تحت تربیت والدین مومن و حقطلب خود قرار گرفت و درس زندگی آموخت.
بابالله وارد دبستان شد و مقطع ابتدایی و راهنمایی را در مدارس روستای زادگاهش سپری کرد. در سال ۵۶ در زمان مبارزات مردمی علیه رژیم منحوس پهلوی به خدمت سربازی رفت، اما از آنجا که خدمت به دستگاه طاغوت برایش گوارا نبود به فرمان امام خمینی(ره) به همراه سربازان دیگر آن دوره از پادگان خارج شدند و از خدمت به رژیم ستمشاهی سر باز زدند.
او در مدت چند ماه خدمت خود در آن سال درجه گروهبان یکم دست یافت و با سربازان زیر دست و دوستان، بسیار مهربان و با گذشت بود و به علت مبارزات پنهانی خود بر ضد رژیم چند مرتبه در این مدت در پادگان زندانی شد. پس از فرار از پادگان به خدمت ایت الله طالقانی مشرف شده و کسب تکلیف کرد و سپس به محضر شهید مفتح حضور یافت و هردو این بزرگواران او را به مراجعت به زادگاه توصیه کردند و شهید پس از مراجعت به زادگاهش در مبارزات مردمی حضور داشت و در نظمدهی تظاهرات و هماهنگی و تشکیل گروههای مبارز در منطقه نقش اساسی داشت. در این سالها به شغل مقدس آموزگاری رو آورد و در مدارس به تدریس پرداخت.
هیئت قرآنی تشکیل داده و نوجوانان را از این طریق ارشاد میکرد پس از پیروزی انقلاب از موسسان پایگاه بسیج و اولین بسیجیان روستا بود و فنون نظامی را در روستا به بسیاری از جوانان روستایی آموخت. همواره در امور خیریه روستا فعال بود، اما با وجود نیاز روستا به او در هنگام شعلهورشدن آتش جنگ تحمیلی به شوق دفاع از دستاوردهای انقلاب به مناطق جنگی شتافت و در صف بسیجیان مخلص و مبارز با متجاوزین همت گماشت و پس از مدت کوتاه اما پربرکت، کمتر از یکماه حضور در مناطق جنگی در صبح دم روز ۲۶ اسفند ماه ۵۹ در جبهه گیلانغرب به فیض عظیم شهادت نایل شد و به آرزوی دیرین خود دست یافت. پیکر گلگونش در ایام نوروز ۶۰ بر چشمان اشکبار و دلهای محزون یاران و دوستان تا گلزار شهدای شهرک هیو مشایعت شد.
انتهای پیام/