شهید ارتشی که پایبند انقلاب بود
به گزارش نوید شاهد البرز، شهید ارتشی «عطاءا.. کرد» در سال ۱۳۳۸ در تهران به‌دنیا آمد. به دلیل علاقه‌ای که به نظام داشت دوره ابتدایی متوسطه را در دبیرستان نظام ثبت‌نام کرد و پس از مدتی اظهار ناراحتی کرد و اظهار داشت که من نمی‌توانم در دبیرستان نظام درس بخوانم؛ چون جو دبیرستان خوب نیست و امکان دارد منحرف شوم. بعد از آن استعفاء داد و در دبیرستان وزارت آموزش و پرورش ثبت‌نام کرد و پس از اخذ دیپلم انقلاب به ثمر رسید.
او پس از حمله به باغ شاه آن‌روز یک قبض اسلحه ژ ۳ و مقداری فشنگ در کمیته مسجد امام زمان (ع) واقع در خیابان آزادی شبانه‌روز مشغول انجام وظیفه شد و بعد از مدتی در کمیته مسجد حضرت علی (ع) واقع در خیابان آذربایجان مشغول انجام وظیفه شد. مدتی بعد به او دستور داده شد که در شب در بیمارستان بابک واقع خیابان کارون انجام وظیفه نماید. کمیته‌ها که راه افتادند اعلام شد که مردم اسلحه خود را تحویل دهند.
او اسلحه خود را با تمامی فشنگ تحویل و برای انجام خدمت سربازی آماده شد. به‌محض معرفی خود او را جهت تعلیم به شاهرود فرستادند و پس از طی دوره آموزشی طبق خواسته خود شهید را به لشگر ۸۱ باختران اعزام و از باختران به پادگان ابوذر در سر پل ذهاب به بهداری آنجا فرستادند و چون گواهینامه رانندگی داشت راننده آمبولانس شد.
«عطااله کرد» در پنجم اردیبهشت 1359، در حالیکه شبانه دو مجروح را از «گرد نو» حمل می‌کرد مورد حمله قرار گرفته و مجروح شد. این حمله در روزنامه کیهان آن‌روز اعلام شد و او را به بیمارستان ۵۰۵ باختران فرستادند و چون خونریزی زیاد داشته در بین راه شهید و پیکرش را به سردخانه پزشک قانونی فرستادند و پس از تحویل پیکر به خاک سپرده شد.
خانواده در خصوص ویژگی‌های اخلاقی او بیان می‌کنند: «شهید خصوصیات مخصوص به خود داشت زیاد به انقلاب پابند بود و ترس نداشت و بی‌اندازه به رهبر انقلاب عشق می‌ورزید و ایمان به پا گرفتن انقلاب داشت البته خصوصیات زیادی داشت که در این صفحه نمی‌گنجد و در آخرین نامه‌اش این شعر را نوشته که در روی سنگ قبر او حک شد.
ما در همه شب منتظر و چشم به راهیم / شاید زسفر خنده‌کنان سوی تو آیم
افسوس که این قصه سرانجام ندارد/ تا حلقه‌بازی برایت بگشایم»
انتهای پیام/
