«مردِ میدانِ فتح المبین»
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «رجب عظیمی»، پنجم آبان ماه 1344، در خانواده‌ای مذهبی و مستضعف در شهر ری تهران دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در دامان مادری پاک و عفیف و پدری زحمتکش سپری کرد و در هفت سالگی برای کسب علم و دانش وارد مدرسه شد و به تحصیلات خود ادامه داد. او در حین تحصیل کار هم می‌کرد.
در اوایل انقلاب او هم همراه دیگران از هیچ کوششی دریغ نمی‌کرد و به مخالفت با رژیم پرداخت. با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران به رهبری آگاهانه حضرت امام خمینی (ره) به ندای امام مبنی بر تشکیل بسیج لبیک گفته و به عضویت بسیج درآمد و به طور شبانه روز و مستمر برای کشورش خدمت می‌کرد. در پی شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و حملات وحشیانه صدامیان به شهرهای کشور را نتوانست تحمل کند. از این رو به سوی میدان‌های جهاد و مردانگی شتافت و به مقابله با مزدوران بعثی پرداخت تا اینکه سرانجام در تاریخ دوم فروردین ماه 1361، در عملیات ظفرمند فتح المبین در منطقه عملیاتی شوش با اصابت ترکش به درجه رفیع شهادت نایل شد.
خانواد وی از فعالیت‌های مذهبی و ویژگی‌های اخلاقی او نیز بیان می‌کنند:«به نماز اول وقت بسیار ارج می نهاد. در نماز جماعت و جمعه شرکت فعال داشت و در مراسم های مذهبی و سینه زنی هم شرکت می‌جست. شهید آدم بسیار آدم کم حرف و مظلومی بود. همیشه به همگان احترام می‌گذاشت. هیچ وقت با صدای بلند با کسی صحبت نمی‌کرد تا مبادا موجب رنجش خاطر شود. بسیار باهوش و ذکاوت و فردی با ایمان و متدین بود.»
همچنین از فعاليت‌های مهم سياسی و اجتماعی او نیز بیان می‌کنند: «در زمان اوج‌گیری انقلاب اسلامی در اکثر تظاهرات‌ها و راهپیمایی‌ها شرکت می‌کرد و با ساختن کوکتل مولوتف و پرتاب آن به سوی مزدوران رژیم مخالفت خود را بیان می‌داشت.»
والدین شهید می‌گویند: «در آخرین اعزامش به جبهه مثل اینکه به او الهام شده بود که دیگر خانواده‌اش را نمی‌بیند؛ از همین رو رفت و از تمام آشنایان، یکی یکی خداحافظی کرد و بعد به سوی جبهه شتافت.»
انتهای پیام/
