خدایا، آرزوی آمدن پیش تو را دارم
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «سیدمحمد برزگری»، بیست و پنجم دی 1347، در شهرستان تهران دیده به جهان گشود. پدرش سیداصغر، كارگر بود و مادرش پری نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. آهنگری و جوشكاری می‌كرد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سی و یكم اردیبهشت 1367، با ســمت معاون فرمانده گردان در سـومار توسط
نیروهای عراقــی با اصابت تركش بــه صورت و قطع دســت، شهید شــد. پیكر او را در امامزاده محمد (ع) شهرستان كرج به خاك سپردند.
در ادامه متن وصیت نامه شهید «سیدمحمد برزگری» را بخوانید.
با سلام ودرود به پیشگاه منجی عالم بشریّت آقاامام زمان (عج) ونایب برحقّش امام خمینی و با درود به شهدای اسلام از صدر اسلام تاکنون وبا درود به رزمندگان و جانبازان میهن گلگون کفن اسلامی و به امید پیروزی اسلام بر کفر جهانی.
پشتیبان امام باشید
اکنون که این وصیّت نامه را می نویسم به فکر دوستان شهیدم و سخنان آنها می افتم و پیام آنها برای ملّت عزیزمان واینکه همه ی آنها از شما امّت شهید پرور خواسته اند امام را تنها نگذارید و راه شهیدان را ادامه دهید و پیامی که این حقیر برای امّت حزب الله دارم عرض می کنم: بر مسلمانان واجب است اسلام را پاینده بدارید و از شمامردم شهید پرور می‌خواهم که به دستورات امام عزیزمان گوش کنید و همیشه پشتیبان او باشید و به یاد پیام‌های شهیدانمان باشید و بدانید که چه عزیزانی را ما از دست دادیم و می دهیم جوانانی که آینده ساز این کشور هستند و بودند کسانی بودند که ما هیچوقت آنهارا نشناخته بودیم و مظلوم آمده و مظلومانه رفتند. آنها کسانی بودند که با رفتنشان به آرزوی خود رسیدند ولی غم و اندوه فراقشان را برای ما گذاشتند. یادشان گرامی و راهشان پُررهرو باد.
باید عرض کنم جبهه آمدنم برای رضای خدا، دفاع از حق، پاسداری از خاک میهن اسلامی و انتقام از خون شهیدان عزیزمان بود؛ شهیدانی که شجاعانه جان باختند و دست از دنیا و تمام لذّت‌های آن و زیبایی های آن شسته و راه خدا را انتخاب کرده بودند.
از خانواده محترم و عزیزم می‌خواهم از رفتن من بی تابی نکنند که خدا به شما اجر عظیم و افتخار بزرگ عنایت کرده و باید قدردان عنایت خدا باشید و سپاس گویید خدایی را که هیچ یک از بندگان رااز درگاه لطف و کرمش مأیوس نمی فرماید.خدایا! آرزوی آمدن پیش تو را دارم و دوست دارم در آن روز تمام دوستان شهیدم به پیشوازم بیایند آن روز روز تولّد دوباره است. خدایا! این چشم بهانه تو را می گیرد و اشک می ریزد و این ریه ها به شوق تو تنفس می کشند و قلبم از هجران تو آتش گرفته است و خون رگها به جستجوی تو در گردش است. خدایا! چگونه شکر تو را گویم که سراپای وجودم غرق در نعمت‌های توست، تویی که مرا با زینت ایمان آراسته و در خیمه‌ی لطفت منزل داده ای. خدایا! این چشمان خسته و به خاکستر نشسته‌ی من به دیدار توست که روشنی می یابد و غنچه‌ی آرزوی دلم تنها به آفتاب وصل توست که می خندد و قلبم تنها به عشق تو می تپد و خونم به اشتیاق تو دررگها می دود. باری ما به سرزمین شهادت، به برج عدالت، به دشت های سبز ایمان، به باغ های پُرگُل ایثار، به قلّه ی بلند انسانیّت، به سرخی شفق و به قلّه‌ی توحید می رویم. ما شربت از چشمه سار وحدت نوشیده ایم، مااز جبهه‌ی جهاد اکبر به جهاد اصغر می رویم.
پرواز از همه وابستگی های دنیا
امّت حزب الله و پدرو مادرم! می خواهم از سفری برایتان بگویم که دیده ها و خاطرات آن اصلا از مقوله لفظ وکلام نیست که بتوان گفت یا نوشت بلکه هریک حالتی است شگرف و عمیق و ملکوتی که با چشم مادّی نتوان آن را دید بلکه باید در آن سیر و سلوک بود و با دیده ی بصیرت آن را دید و احساس کرد. سخن از عشق است عاشقی پرواز به‌سوی ملکوت، پرواز از این دارفانی به آن دارباقی، پرواز از این تن خاکی، پرواز از این بند قفس دست و پا گیر زندگی، پرواز از همه ی وابستگی های دنیا، پرواز به‌سوی تنها معشوق و تنها معبود یگانه مقصد و مقصود که اگر نبود اجل معین الهی روح انسان حتّی چشم بر هم زدنی آرام نمی گرفت و به سوی معشوق پرواز می‌کرد. خدا را سپاس می‌گذارم که مرا مورد لطف و مرحمت خود قرار داد تااینکه توانستم در این راه قدمی برداشته باشم. خدایا! تو خوب می دانی که فقط برای رضای تو و دین تو به جبهه‌ی حق علیه باطل آمده ام و از تو می خواهم که مرا به فیض عظیم شهادت برسانی که بزرگترین افتخار است به مصداق آیه ی شریفه ی * ان الله اشتری من المومنین... * پس بگذارید سوراخ سوراخمان کنند قطعه قطعه شویم.
پدرو مادرگرامی و بزرگوارم! امیدوارم که همیشه در پناه امام زمان (عج) باشید. شاید این آخرین باری باشد که قلم به دست می گیرم برای شما که همیشه برای من یک الگو و نمونه ای بوده اید. در این لحظه های فراموش نشدنی و آخر که شاید چند صباحی از عمرم باقی نمانده باشد و پیش خدا می رویم و پیش دوستانت و به هدف و آرزویی که دارم خواهم رسید. امیدوارم خدای بزرگ مرا بپذیرد و مورد لطف و عنایت خود قرار دهد. مادر و پدرعزیزم که همیشه شما را دوست دارم، در فقدان من زیاد ناراحتی نکنید و مرا حلال کنید و اگر گاهی شما را ناراحت می کردم مراببخشید و بدانید از روی نادانی بوده و اگر من رفتم و شهید شدم به خودتان غم راه ندهید که من هدیه ای از طرف خدا بودم و خدا مرا به شما داده و از شما هم گرفته است. پس بروید و افتخار کنید که خریدار پسرتان خداوند است و خوشحال باشید که درراه این انقلاب نثارش کردید. یادشهیدان گرامی باد که آنها زنده‌ی جاوید تاریخ هستند.
همیشه به یادخدا باشید
برای برادران عزیزم آرزوی موفّقیّت می کنم و امیدوارم که فرد مفید و باارزشی برای مملکت اسلامی مان باشند. از بستگانم درخواست می کنم که بیشتر قلب هایشان را به هم نزدیک کنند هرچند قلب آنها بسیار نسبت به هم نزدیک است. بیشتر به خانه ی هم بروید و رفت و آمد کنید. مادرجان! امیدوارم خدا به شما صبر بدهد و دلتان را قرص می دارد و همیشه به یاد خدا باشید که با یاد خدا دلها آرام می گیرد. سرنماز برای رزمندگان و من دعا کنید. همینطور شما پدرجان مادرم را دلداری بدهید و نگذاریدزیاد ناراحتی کند و مانند گُل از او نگهداری کنید. از برادرهایم می خواهم که به حرف مادر و پدرمان گوش دهند که بهشت زیر پای آنها است. نمازتان را اول وقت بخوانید و امام را دعا کنید.از آشنایان و دوستان می خواهم اگر بدی از من دیده اند حلال کنند. در آخر اگر شد مرا در بهشت زهرا دفن کنید تا دوستانم نیز بتوانند سرخاکم بیایند و یاد مرا در دلهایشان زنده کنند. منطق منطق صدر اسلام است که اگر بکشیم و یا کشته شویم به بهشت می رویم، این منطق شکست ندارد. ( امام خمینی ). خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار. التماس دعا. سیّد محمّد بزرگی
بگو بر مادر پیرم شهید هرگز نمی میرد / ره عشق و شهادت را زمولایش علی گیرد
تو ای مادر مکن زاری که من بسی شادم / نمردم زنده می باشم بود رنج تو در یادم
ما جان به خدا دادیم تا زنده شما باشید / بر مزار من و ما یکدم به دعا باشید
چون شمع وجود ما قربان شما گردد / روشنگر شمع ما شاید که شما باشید
از لطف خدا یک دم نومید نباید شد / مردانه در این میدان باشور ونوا باشید
یک روز آیید برخاک مزار ما / قرآن خدا خوانید مشغول دعا باشید
پیام شاخص شهید بزرگوار بر اساس متن وصیت نامه و مطابقت با آیات و روایات
پیام شهید: از بستگانم در خواست می کنم که بیشتر قلب هایشان را به هم نزدیک کنند هرچند قلب آنها بسیار نسبت به هم نزدیک است بیشتر به خانه ی هم بروید ورفت وآمد کنید.
شاهد حدیثی: قال امام علی علیه السّلام:صِلُوا اَرْحامَكُم وَ لَو بِالتَّسلیمِ. ( اصول كافی، ج 2، ص 155)
امام علی علیه السّلام فرمودند:با بستگان خود صله رحم كنید، گرچه با سلام كردن (به آنان) باشد.
انتهای پیام/
