سیری در کلام شهیدجوزدانی‌نایینی؛
شهید «حسین جوزدانی‌نايين» از شهدای دوران دفاع مقدس است. او در وصیت نامه‌اش نوشته‌است: «به برادران و خواهران عزيزی كه حامی انقلابند توصيه مي نمايم پايدار و مقاوم بايستيد و از حق دفاع كنيد. اين راه سختي هاي بسيار دارد كه بايستی تحمّل شود و بايستی ايثار كنيد تا اين راه ادامه يابد.»

وصیت

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهیدحسین جوزدانی‌نایین دوازدهم بهمن 1346، در روستای جوزدان از توابع شهرستان نایین دیده به جهان گشود. پدرش غلامرضا، كارمند بود و مادرش معصومه نام داشت. دانش‌آموز چهارم متوسطه بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. دوازدهم اردیبهشت 1365، با سمت پیک گردان در فكه توسط نیروهای عراقی با اصابت تركش خمپاره به شكم، پاها و دست، شهید شد. پیكرش را در گلزار شهدای روستای آدران تابعه شهرستان رباط کریم به خاك سپردند. برادرش علی نیز به شهادت رسیده است.

آنچه در ادامه می‌خوانید متن وصیت‌نامه و پیام شاخص شهیدجوزدانی‌نایین است.

به نام پروردگار هستی بخش

خدایا! من دلسوخته‌ام، از دنیا وارسته‌ام، از همه چیز خود دست شسته ام، دلیلی ندارد كه تسلیم ظلم و كفر شوم و خدا را به طاغوت بفروشم!. من می سوزم تا راه حق را روشن كنم و همه‌ی قیود و بندها را بریده ام كه آزادانه در معركه‌ی حیات جولان دهم. خدایا! من را از بلای غرور و خودخواهی نجات ده تا حقایق را ببینم و جمال زبیای تو را مشاهده كنم. خدایا! پَستی دنیا و ناپایداری روزگار را همیشه در نظرم جلوه گر ساز تا فریب زرق و برق عالم خاكی من را از یاد تو دور نكند.  
   قسمتی از وصیت نامه‌ی شهید چمران كه من نیز دوست دارم به همین شكل ضمیمه ی وصیتنامه ی من باشد. بارالها! تو خود می دانی كه ما تنها به قصد پیروزی و به‌خاطر پیروزی و یا به‌خاطر دست آوردهای مادّی هرگز روی به‌سوی میدان نداریم، زیرا اینجا دیار جان دادن در راه معشوق است. ما به‌سوی خدا می رویم و فقط به‌خاطر خدا حركت می‌كنیم تا شاید به وصالش برسیم.
خدایا! تو خود می دانی ما به همان دلیلی كه امام حسین (ع) و یارانش جان بركف گرفته و شهادت را پذیرفتند و آن حفظ دین اسلام بود. ما نیز می رویم تا اسلام را رهبری و احكامش را در سراسر جهان اجرا شود، ما می رویم تا اماممان خمینی بت شكن زنده بماند و حكومت اسلامی را رهبری نماید و به دست صاحب اصلی‌اش امام مهدی (عج) تحویل دهد.
بارالها! دوست دارم كه من را نیز مورد لطف خودت قرار دهی و شهادت در راهت را نصیبم نمایی، زیرا كه جان ناقابل من در مقابل هدفم ارزشی ندارد، چرا كه اگر پیروز شویم به وظیفه ی خود عمل نموده‌ایم و اگر هم شهید شویم این مسؤلیت را كه به گردنمان بود، انجام داده ایم.

خدایا! پس از شهادت حاصل خونمان را هدایت مخالفان انقلاب و هدایت آنان به صراط مستقیم كه راه توست، قرار بده و مخالفان غیرقابل هدایت را خودت نابود بفرما. خدایا! بگذار مخالفان ما هر چه می‌خواهند بگویند، امّا چون به راهم و هدفم سخت معتقدم حاضرم تا آخر پایش بایستم و حتّی به‌خاطرش جان دهم و تو شاهد این امری و امیدوارم كه شما جوانان عزیز این كشور ادامه دهنده‌ی این راه باشید.  جبهه ها را خالی نگذارید. خدایا! اینجا چه جایی است؟! اینجا از دانشگاه اخلاق بالاتر است، از مسجد با عظمت‌تر است، زیرا اینان را كه من در اینجا مشاهده می‌كنم انسان های معمولی نیستند. هر یك از آنان دنیای اخلاق و عرفانند. ولی حیف كه هر یك از آنها یكی پس از دیگری به‌سوی معبود خود پَر می‌كشند و ما دوباره تنها می‌مانیم و مسؤلیت سنگین خونشان.

در اینجا انسان به برادران كوچك‌تر از خودش حسرت می‌خورد، چون آنها آنقدر با اخلاص نماز و دعا می‌خوانند كه انسان بی‌اختیار گریه‌اش می‌گیرد. خدایا! من چگونه خودم را با این عزیزان مقایسه كنم؟ اینان دریای معرفتند، اینان خالصانه سلاح در دست می گیرند و عاشقانه می‌رزمند و جان تسلیم می دارند. خدایا! دوست دارم مقداری از عشق و اخلاص و شجاعتشان را به من نیز عطا فرمایی. نمی‌دانم با چه زبانی این مطالب را بیان می‌كنم. وقتی با این برادران صحبت می شود می‌بینم بعضی‌ها برادرشهیدند، بعضی ها برادرشان مفقود است و اینها سلاح آنها را به دوش می كشند. فقط و فقط انسان باید اینها را ببیند و درس بگیرد و واقعاً همین خانواده های شهیدپرور با تربیت چنین عزیزانی نخواهند گذاشت امام تنها بماند و راه امام حسین (ع) بی‌رهرو بماند و اسلام بی‌پیرو. پس خدایا با وجود اینها چگونه انسان می‌تواند اینجا را ترك كند، حال اینكه تاریخ تكرار شده و هركس یاران حسین (ع) را یاری نكند در آخرت باید پاسخگو باشد و هر كس كه مدّتی است كه اگر در روز عاشورا بود جزو یزیدیان نبود. باید پای در عرصه‌ی جنگ گذارد و در عمل ثابت كند و در راه حسین (ع) جان دهد. پس سعی كنید جبهه‌ها را گرم نگه دارید تا اینها كه اینجا هستند، خسته نشوند.

پدرو مادرم! مبادا از شهادتم غمناك شوید، زیرا خوش ندارم دشمنان ما شما را ناراحت ببینند و از این موضوع خوشحال شوند. می‌دانم كه شما برای من رنج ها و سختی های فراوانی كشیدید تا من را بزرگ كرده اید. می دانم كه تمامی سعی و كوشش خود را به كار بستید تا فرزندتان به سعادت برسد. می دانم كه كوچك بودم و شما من را در دامن خود بزرگ كردید و می دانم كه شب ها برایم بیدار مانده اید و روزها چه زحمت‌هایی كشیده‌اید و بدین جهت علاقه‌ی شدیدی به من دارید. امّا فراموش نشود كه من و تمام فرزندان امانت خداوند نزد پدر و مادران هستیم و امانت را باید به صاحبش بازگردانید. پس خوشا به سعادتتان كه به بهترین وجه امانت را تحویل دادید. باشد كه اجرتان را در دنیای دیگری به دست آورید و حتماً محفوظ خواهد بود، زیرا شما من را بزرگ كرده و تربیت نموده اید و من كمال تشكّر را از شما دارم و ممنونم كه من را كمك نمودید تا راهم را انتخاب كنم و همیشه راهنمای من بوده اید. 
در پایان از شما حلالیت می‌طلبم و اگر نتوانستم جبران زحمات شما را بنمایم عذر می خواهم و امیدوارم من را ببخشید.البتّه شما برایم بسیار عزیز بودید و من هیچگاه با این كلمات ناقص نمی توانم ارزش شما را بیان نمایم. "خداحافظ"در مورد برادران بزرگترم باید بگویم كه كمال تشكّر را دارم، زیرا همیشه مانند استادانی راهنمای من بوده اند و همیشه حافظ انقلاب بوده اند و امیدوارم در آینده نیز به خدمات بی امان خود در این راه ادامه دهند و حامی خطّ امام باشند و من خودم را كوچكتر از آن می دانم كه بخواهم مطالبی برایشان بنویسم. در مورد خواهر و برادر كوچكترم امیدوارم به وسیله‌ی مادرم طوری تربیت شوند كه در آینده ادامه دهندگان راه شهداء و پاسدار اسلام و نور چشم خانواده‌ی ما باشند. من چشمم به دست مادرم می‌ باشد. در پایان از تمامی معلّمین و استادان گرامی ‌ام كه زحمات زیادی برای تعلیم و تربیت من می كشند می خواهم مرا ببخشند و اگر قدر زحماتشان را ندانستم از همگی حلالیت می‌طلبم و از زحماتشان قدردانی و تشكّر می نمایم. به همكلاسی‌‌هایم و دوستانم فقط یك سفارش دارم كه درس بخوانید و در عین حال جبهه ها را خالی نگذارید.

به برادران و خواهران عزیزی كه حامی انقلابند توصیه می نمایم پایدار و مقاوم بایستید و از حق دفاع كنید.  این راه سختی های بسیار دارد كه بایستی تحمّل شود و بایستی ایثار كنید تا این راه ادامه یابد. به مخالفین نیز می گویم شما نیز مانند آنهایی هستید كه در مقابل حضرت علی (ع) شمشیر كشیدند و ایستادند و او را تهدید به شهادت كردند. هم اكنون در مقابل خطّ علی صف كشیده اید و با فرزندان علی درافتاده اید، پس از مخالفت دست بردارید و دین حق را یاری دهید. همچون حُر كه توبه نمود و راه توبه برای همگان باز است و اگر این راه را انتخاب كردید به سعادت دنیوی و اخروی رسیده اید و اگر همچون گذشته در مقابلش ایستادید إنشاءالله توسّط امّت حزب الله در هم كوبیده خواهید شد و دنیایتان تباه خواهد گردید و در آخرت نیز عذاب دائمی الهی گریبان گیرتان خواهد بود.در پایان از تمامی دوستان و آشنایان و فامیل حلالیت می طلبم و امیدوارم كه اگر حقّی برگردن من داشته اند و اَدا نشده من را ببخشند و در همین لحظه بیان می نمایم اگر حقّّی از من گردن كسی مانده همه را بخشیدم و از همه راضی هستم.باشد كه خداوند نیز از سر تقصیرات این بنده ی حقیر درگذرد.در مورد مسائل شرعی فقط یك روز روزه بخاطر روز جهانی قدس از من قضا شده كه امیدوارم اَدا شود. این روزه را هم قبل از اعزام گرفتم اگر خدا قبول كند. از انقلاب حمایت كنید. امام را تنها نگذارید. جبهه ها را خالی نگذارید. رزمندگان را دعا كنید. در ضمن دوست ندارم كسانی كه مخالف این انقلابند نه در تشییع جنازه ام شركت كنند و نه در مراسم مسجد، زیرا هدف ما حفظ این انقلاب و اسلام بود و در همین راه نیز جان دادیم، پس همانا مخالفین و دشمنان همینانند. در ضمن این وصیتنامهی همیشگی من است. برای سلامتی امام صلوات بفرستید. والسّلام

 

 

پیام شاخص شهید بزرگوار بر اساس متن وصیت نامه و مطابقت با آیات و روایات

پیام شهید:در اینجا انسان به برادران كوچكتر از خودش حسرت می خورد، چون آنها آنقدر با اخلاص نماز و دعا می خوانند كه انسان بی اختیار گریه اش می گیرد، خدایا! من چگونه خودم را با این عزیزان مقایسه كنم، اینان دریای معرفتند، اینان خالصانه سلاح در دست می گیرند و عاشقانه می رزمند و جان تسلیم می دارند.

 

شاهد حدیثی:قالت فاطمه الزهرا سلام الله علیها :مَن اَصعَدَ اِلَی اللهِ خالِصَ عِبادَتِه اَهبَطَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ اِلَیهِ اَفضَلَ مَصلَحَتِه. (بحار الانوار ، ج 70، ص 249)

حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند: کسی که عبادت های خالصانه خود را بسوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را بسویش فرو خواهد فرستاد.

انتهای پیام/

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده