پسری که رفت پدرش را برگرداند

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید عباس پيغامي‎نسب، یکم شهريور ۱۳۵۰ در شهرستان كرج به دنيا آمد. پدرش عزيز (فوت ۱۳۵۴) و مادرش آمنه نام داشت. دانش‌آموز سوم راهنمايي بود. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. بيست و ششم ارديبهشت ۱۳۶۷، در ماووت عراق بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در امامزاده محمد زادگاهش قراردارد.

«آمنه پیکری» مادر شهید «عباس پیغامی» در خصوص شخصیت و ویژگی‎های اخلاقی و معنوی فرزندش چنین می‎گوید: پسرم عباس سال1350 در كرج به دنیا آمد. او در دوران كودكي با سختي روبرو بود. سال 54 چهارساله بود که پدرش را از دست داد.

هفت سالگي جهت كسب علم و دانش قدم به مدرسه گذاشت و تا سوم راهنمائي تحصيل کرد كه پس از پيروزي انقلاب و شروع جنگ تحميلي خيلي مايل به شركت در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل بود و چندين بار خواست كه به جبهه برود ولي به دلیل كمي سنش قبول نكردند.

سرانجام سال 66 به جبهه‎هاي جنوب غرب اعزام شد. پس از چند ماه حضور در آن منطقه سرانجام بیست و نهم اردیبهشت 1367 با اصابت تركش به بدن در منطقه عملياتي مائوت عراق به درجه رفيع شهادت نایل آمد.

روزهای سخت کودکی

سال 54، شوهرم فوت کرد، بچه‎ها را بي پدر بزرگ كردم. 6 سال بعد از فوت شوهرم سر كار رفتم. در توان‌بخشي قدس اول كرج کار می‎کردم. تا اینکه عباس بزرگ شد. وقتی پدرش فوت شد سه سالش بود. بهانه پدرش را می‌گرفت. گفتم: پدرت پيش خدا رفته، تو هر وقت سربازی بروي پدرت را مي‎آوري. تا بزرگ شد فکر می‌کرد اگر برود سربازي مي تواند پدرش را بياورد. مي‌گفت: مامان من غذا زياد مي خورم تا اينكه زود بزرگ شوم و بروم پدرم را بياورم.

انقلاب که شد او هم بسیجی شد. جبهه كه رفت موقعی که به مرخصی می‎امد، در مسجد می‌آمد.

آن سال ماه رمضان با عید نوروز مصادف بود. نزديكي‌هاي روز اعزامش به جبهه بود. تمام وقت در مسجد بود. سحر از مسجد می‌آمد من را بیدار می‌کرد و سحری می‎خوردیم و دوباره به مسجد برمی‌گشت.

اعزام به جبهه با دستکاری شناسنامه

دو ماه بود که به جبهه رفته بود که بیست و ششم اردیبهشت 1367 به شهادت رسيد. 6 بار اعزام شد. اولین بار که اعزام شد سنش کم بود و با دستکاری شناسنامه خواهر بزرگش رفته بود. هر موقع که می‌خواست به جبهه برود خانه و زندگي را مثل دسته گل می‎كرد.

مي گفت: مامان تو سركار مي‎روي خسته مي شوي. به من مي‎گفت: مامان تو يك دقيقه برو خانه خانم رضائي من از آنجا كه مي آمدم مي ديدم همه جا را تميز كرده است. يك روز روی پله‎ها نشسته بود گفت: مامان من خواب فرمانده مان را ديدم. گفتم: چرا من را نمي بري؟! گفت: عباس صبر كن! ناراحت نباش، چند وقت ديگر تو را پیش خودم مي برم. فرمانده‎اش که شهيد شده، گفت: می‎خواهم به جبهه بروم. پنجم مرداد ماه 1366 جبهه رفت و بیست و ششم اردیبهشت 1367 به شهادت رسيد.

عباس با لباس سپاهی در رویای صادقه مادر

يك شب خواب ديدم با لباس سپاه آمد و دست به کمر بود. من پرسیدم: عباس آمدي؟ گفت: بله، مامان. از خواب که بيدار شدم ديدم هيچ خبري نيست. یک روز سه تا شهيد آوردند. من به دنبال آنها تا میدان شهدا رفتم. به خانه که برگشتم کوچه شلوغ بود. به خانه که برگشتم، كوچه شلوغ است به خانه که رفتم همه آمده بودند و آنجا فهميدم كه عباس شهيد شده‌است. پیکرش را در امامزاده محمد دفن كرديم. عباس رفت سربازی که پدرش را بیاورد اما خودش هم بازنگشت.

منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری