شهید «عباسعلی محمودی» در دوران دفاع مقدس مصادف با روزِ عاشورا در کنار رود کرخه به شهادت رسید. برای آشنایی بیشتر با این شهید ادامه مطلب را بخوانید.
روایتی همسرانه

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «عباسعلی محمودي»، شهريور 1335 در شهرستان ميانه به دنيا آمد. پدرش (جعفر) و مادرش (تمام‌سلمان، فوت:1350) نام داشت. تا دوم راهنمايي درس خواند. شغلش آزاد بود. سال 1357 ازدواج كرد و صاحب یک پسر شد. به عنوان سربازِ ارتش در جبهه حضور يافت. سوم آذر 1359 در كرخه با اصابت تركش به شهادت رسيد. پیکر وي را در بهشت زهراي شهرستان تهران به خاك سپردند.

روایتی همسرانه از شهید «عباسعلی محمودی» را در ادامه می‌خوانیم.

«حال و هوای سربازی که غیرت داشت»

«من فريده رضايي، همسر شهيد «عباسعلی محمودي» هستم. او در ساعت ده صبح روز عاشورا سال 1359 در «رود كرخه» با اصابت تركش به شهادت رسيد. ما يك سال و نيم با هم زندگي كرديم و توي اين يك سال و نيم من چيزي جز خوبي از او نديدم.

همسرم در يكي از روستاهاي ميانه به اسم «خاتون‌آباد» به دنيا آمده بود و تقريباْ دوازده، سيزده ساله بود كه مادرش فوت مي‌كند بعد از فوت مادرش يكي از پسر عمو‌هاي پدرش كه به او عمو مي‌گفت: او را به تهران نزد خودش می‌آورد و چون اولادي نداشته‌است؛ او را پيش خود نگه می‌دارد و بزرگ ميكنند. او در سن نوجوانی كار مكانيكي را یاد می‌گیرد و در 24 سالگي با من ازدواج مي كند.

اواخر سال 57 بود كه ازدواج كرديم سال 58 با هم زندگي كرديم و در سال 59 به جبهه رفت و به شهادت رسید و تقريباْ سال 71 بود كه پدرش هم فوت مي‌كند

روز اعزامش را به خوبی به‌خاطر دارم. موقع اعزام چون منقضی سال 56 بود بعد از ده روز به مرخصی آمد. حال و هوایش عوض شده‌بود. دیگر آدم سابق نبود، آرام و قرار نداشت، می‌گفت: « نمی‌دانی آنجا چه خبر است! چه کسانی در آنجا به شهادت می‌رسند.» خلاصه فکر و ذکرش جبهه بود تا اینکه باز به جبهه اعزام شد و سه روز بعد خبر شهادتش را آوردند. آن زمان پسرمان یک سال و نیمه بود


منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده