«پیکری بر دست آسمانیان»
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «سیدکریم اعتصامی» در سال 1343 در «رنان» اصفهان از خانواده مذهبی دیده به جهان گشود. پدرش دامدار بود و با درامد کمی که داشت زندگی را اداره می‌کرد. کریم هفت ساله بود که به همراه برادر بزرگ خود «شهید سیدمصطفی» برای تحصیل به کرج امد و دوره ابتدایی را در دبستان شهید مالکی و دوره راهنمایی را در مدرسه خرداد خشایار سابق گذرانده و سال دوم راهنمایی بود که انقلاب اسلامی اغاز شده، وی با وجود اینکه نوجوانی بیش نبود در همه صحنه‌های انقلاب راهپیمائیها و تظاهرات فعالیت مساجد فعالانه شرکت می‌کرد.
«برسر دو راهی»
تا اینکه بالاخره خون بر شمشیر پیروز شد و خون پاک شهیدان درخت اسلام را ابیاری کرد و انقلاب اسلامی به ثمر نشست. سال 59 همزمان باورود کریم به دوره دبیرستان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران اسلامی شروع شد و او بر سر دو راهی ماند و درس خواندن و یا رفتن به جبهه و جنگیدن با متجاوزان و عوامل استکبار قرار گرفت.
او در نهایت جبهه را ترجیح داده و نخستین بار به جبهه مریوان اعزام شد و بعد از ان در اکثر جبهه‌ها و سلسله عملیات چون فتح المبین، بستان، رمضان و غیره حضور مستمر داشت و چندین بار در عملیات‌های مختلف مجروح شد.
«شجاعت و بی‌باکی»
«سیدکریم» در شجاعت و بی‌باکی زبانزد بود و ترس برایش معنا نداشت و مرگ را با سر پنجه‌های ایمان و توکل خود به بازی گرفته بود. عشق به جهاد و شهادت با شیره جانش امیخته بود و ایثار و از خودگذشتگی را در حدکمال با خودداشت. او در جبهه یک رزمنده شیردل و شجاع بود که از هیچکس و هیچ چیز هراس نداشت. او در محیط خانواده نمونه یک فرزند و یک برادر سخت‌کوش و مهربان بود و دایره محبتش همه دوستان خدا را در برمی‌گرفت.
«نگاه مصمم»
نگاه‌های مصممش به هنگام عملیات همچون پارههای اتش خرمن سیاهی و ستم را می‌سوزاند و صلابت گام‌هایش کوه را به سخره میگرفت. همچون عقاب بلند پروازی در اوج آسمان‌ها همه چیز در مقابل چشمانش کوچک و حقیر می‌نمود و وقتی که سر و قامتش بر فراز قله های یخ‌زده غرب در عملیات محرم به خاک افتاد از اینکه در اوج به زیر اید و به شهر برگردد برروی دست‌های زمینیان تشییع شود، عار داشت و لذا بر فراز قله‌ای سر به فلک کشده تن به جا گذاشت و به جاودانگی پیوست.
آری،
او سرانجام پس از دوسال نبرد و جنگ با دشمنان خدا و خلقش دوازدهم آبان 1361 در عملیات محرم در منطقه
سومار به‌درجه رفیع شهادت نائل امد و پیکر مطهرش همانجا به یادگار ماند.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
