«کبوتر پرید»
دوشنبه, ۰۸ مهر ۱۳۹۸ ساعت ۲۰:۲۲
خانواده شهید «احمد بابکان» می‌گویند: شهیداحمد بابکان در لحظه شهادت همرزمانش را به‌خاطر می‌آورد و مانند کبوتری پرواز کرد تا به اوج برسد.
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید احمد بابكان، دوم ارديبهشت 1338 در شهر طالقان از توابع شهرستان ساوجبلاغ به دنيا آمد. پدرش عبدالوهاب، كارگر بود و مادرش گرجي نام داشت.
وی تا پايان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و ديپلم گرفت. سال 1362 ازدواج كرد و صاحب دو پسر شد. وی به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت و پانزدهم دي 1366 در جزيره مجنون عراق دچار مصدوميت شيميايي شد. هفتم آبان 1368 ، در بيمارستان بوعلي تهران بر اثر عوارض ناشي از آن به شهادت رسيد. مزار او در امامزاده محمد شهرستان كرج قرار دارد.
وی تا پايان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و ديپلم گرفت. سال 1362 ازدواج كرد و صاحب دو پسر شد. وی به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت و پانزدهم دي 1366 در جزيره مجنون عراق دچار مصدوميت شيميايي شد. هفتم آبان 1368 ، در بيمارستان بوعلي تهران بر اثر عوارض ناشي از آن به شهادت رسيد. مزار او در امامزاده محمد شهرستان كرج قرار دارد.
قلم در نوشتن از حماسه‌های شهیدان عاجز است. آنهایی که تاریکی شب‌ها را با تکبیرهای فاتحانه‌تان در هم شکستید و روزهای سپیدی را برای وطن به ارمغان آوردید. ما مانده‌ایم و موسم یاد شما که روزهای ما را ترمیم می‌کند.
خانواده شهید «احمد بابکان» در خصوص لحظه شهادت او می‌گویند: «احمد» از یکی از همراهانش در بیمارستان سوال می‌کند؛ فردا چه روزی است؟
گویی شهادت را دریافته بودو زیر لب شهادتین را زمزمه می‌کرد. در جواب گفتند: فردا روز جمعه مصادف با رحلت رسول اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) است.سردار رشید با همان حالت عارفانه همرزمان شهیدش؛ «شهید کلهر و شهید میررضی» را صدا میزند. او می‌گوید: خاطرات به‌یاد ماندنی جبهه‌های نبرد دوباره در مقابل دیدگانش ظاهر می‌شوند و هرگز آن خاطرات را فراموش نخواهدکرد.
وی با حالتی ملکوتی از درد زهرآلود شیمیایی به خود می پیچید و خون زیادی از بدنش رفته بود، بدنش به شدت می‌لرزید مانند بال‌بال زدن کبوتری می‌ماند که با سینه سرخش پرواز می‌کرد تا به اوج برسد و به انتظار طلوعی دوباره، روح بی‌قرارش برای همیشه هفتم مهر ماه 1368 به ملکوت پیوست.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره
اسناد انتشارات، هنری
نظر شما
