بانگِ اللهاکبری که رهایی رزمندگان را به ارمغان آورد
نوید شاهد البرز: شهید «عبدالله زارعکار» سال 1340، در یک خانواده مذهبی و متدین وکم درآمد در شهرستان «خور» از توابع ساوجبلاغ در خانواده‌ای مذهبی و متدین متولدشد. دوران ابتدائی را در زادگاهش گذرانید. او دوره راهنمائی را در مدرسه راهنمائی روستای فشند درس خواند و هر روز این مساحت را طی می‌کرد.
وی برای تامین معاش زندگی به پدرکمک می‌کرد به همین علت، درکارخانجات فخر ایران استخدام و مشغول به کارشد.
با شکل‌گیری نهاد طیبه بسیج، او نیز در این نهاد نام‌نویسی کرد و دراکثر اوقات در این پایگاه مشغول انجام امور آن بود. درسال 1360، به خدمت مقدس سربازی رفت و درنیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران به جنگ و مقابله با صدامیان پرداخت و سپس بهطورداوطلبانه عازم منطقه جنگی خط مقدم شد.
سرانجام بعد از دلاوریهای فراوان اول شهریور 1363، به شهادت رسید و نام نیکی برای خود و خانواده و حکمت و اعتقادش که همان مذهب تشیع سرخ حسینی بود بهجای گذاشت. تربت پاکش در بهشت زهرای تهران میعادگاه عارفان و عاشقانه دلسوخته است.
پیام شهید: «همیشه درصحنه‌های انقلاب حاضر باشید و نگذارید به این انقلاب که باخون شهدا به ثمر رسیده است، از ناحیه دشمن و دشمنان دوستنما ضربه وارد شود و برای انسجام و اتحاد در نمازجمعه و جماعت شرکت کنید.
هم‌رزم شهید می‌گوید: دریک عملیات بزرگ که نیروهای ایران در وضعیت خوبی نبودند و همواره ناامید بودند و قصد عقب‌نشینی داشتند؛ شهید زارعکار با صدای «الله اکبر» و «یاحسین» گلوله آرپیجی را که دوست داشت به طرف دشمن نشانه رفت و این عمل شجاعانه باعث شد که نیروی دشمن عقب‌نشینی نماید که هیچ انتظار نداشتیم.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
