درنگی در کلام و حیات طیبه شهید«علی غلامی»

نوید شاهد البرز؛ شهید «علی غلامی» که نام پدرش حسین در سیزدهم خرداد ماه 1347، در کرج از خانواده مومن چشم به جهان هستی گشود. وی دوران کودکی خویش را در آغوش گرم کانون خانواده سپری نمود تا اینکه پا به سن 7 سالگی پا گذاشت و جهت آموختن دانش قدم به مدرسه گذاشت و تحصیلات ابتدایی راهنمایی و دبیرستان را در همان محل سکونت خود سپری کرد تا اینکه موفق به مدرک دیپلم در رشته تجربی شد.

سپس وارد بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و با گذراندن آموزش‌های گوناگون از طرف بسیج سپاه با شروع جنگ تحمیلی به جبهه‌های جنگ شتافت تا اینکه سرانجام در بیست و هشتم خرداد ماه 1367، در منطقه ماووت در عملیات غرب با اصابت ترکش به ناحیه سر به درجه رفیع شهادت نائل شد. تربت پاکش در امامزاده محمد کرج نمادی از ایثار و استقامت در راه وطن است.

وصیت نامه شهید«علی غلامی» را در ادامه می خوانید:

به نام پروردگاری که همیشه آرزوی دیدار او و شناخت و نزدیکی به او آرزوی همیشگی من بوده و یاد او همیشه تسکین دهنده قلب و ارامش بخش دل من بوده است و به‌یاد پروردگاری که امید به او در زندگی همیشه راه گشای مشکلات در زندگی و راهبر در طوفان پر‌تلاطم زندگی است و با سلام به امام امت و امت حزب اله و قهرمان پرور ایران و تمامی بسیجیان.

این وصیت را از برای این می‌نویسم که شاید باری از مشکلات و معصیت‌های این دنیا را از دوش کم کنم و به یک مسئولیت الهی و انسانی خود عمل نمایم تا انجا که من از این دنیا شناخت پیدا کردم انسان موجودی بسیار ضعیف و بسیار ناتوان است. البته در مقابل ان افرینش بزرگ و با عظمت خداوند با کمی اندیشه انسان می‎تواند دریابد که در این دنیا نقش او چیست؟ ایا می توان دیگر خود راه خود را معین کند یا اینکه می‌تواند زیست کند و یا علت افرینش انسان چیست و یا چگونه می تواند با بهترین روش خود و دنیای اطراف خود را بشناسد و غیره.

انسانی که بتواند جواب صحیح سوالات نفسی و عملی خود را دریابد می‎تواند موجودی باشد در این دنیا که خداوند جانشین خود را در زمین به او سپرده است و بدون تردید کسی که جانشین الله در زمین باشد، توانایی و عظمت او در دنیا از هر موجود دیگری بیشتر است و می‌تواند در تمام مشکلات و سختی‌ها صبر اختیار کند و در برابر هر حادثه موضعی منطقی و در برابر سوالی جوابی صحیح و در خور تحسین بدهد و خلاصه تمام امور خود را با الهام از پروردگار خویش سر و سامان بدهد و البته پیدا کردن جواب صحیح سوالات در زندگی بستگی به چگونگی وضع روحی یک انسان دارد.

هر انسانی که بتواند در این دنیا از وسوسه‌های شیطانی دوری کند و جسم خود را به گناه و نجاست آلوده نکند و در محیط پاک و مطهر رشد یابد زیرا که از بدو تولد در این جسم بوده و باید جسم را پاک و مطهر و سالم نگه دارد و به گناه آلوده نکند و در هر لحظه از زندگی خود از خدا غافل نشود می تواند بهترین راه برای معرفت و شناخت خدا را دیابد و هر چه این پاکی مطلق همراه با علم و تدبیر و عقل همراه باشد.

انسان راه خود را سریع‌تر و سریع‌تر می پیماید تا به جایی می رسد که هر لحظه برای دیدار خداوند دل او می‌تپد و به خدا و حکمت و عظمت او عشق می‌ورزد ولی انسانی که از ابتدا در محیط پر از گناه بزرگ شده باشد و این محیط بر جسم و روح او اثر کند و او را نیز الوده نماید. از همان اول زندگی خود را از نظر درک مفاهیم الهی و اخلاقی ناتوان می‌شمرد البته هستند کسانی که حتی از محیط گناه نیز سالم بیرون امده‌اند ولی بسیار اندک هستند و هر چه بزرگتر می‌شوند، ناتوانی او بیشتر خواهدشد و اگر در طول زندگی گناه بیشتری انجام دهد حتی اگر این گناه بسیار کوچک باشد، انسان را از قافله مسافران دیدار معشوق و شناخت و معرفت او عقب می‌اندازد و این عقب‌ماندگی یک ضرر بسیار بزرگی برای انسان است در طول زندگی یک انسان با حوادث و خطرات زیادی روبه‌رو می شود و مصیبت‌هایی را می‌بیند و مشکلات زیادی را متحمل می‌کند البته یک انسان با تدبیر و عالم همیشه این مسائل را راهی برای تکامل انسان و شناخت او می‌داند.

یک انسان باید بداند در این دنیا هیچ چیز بلا نیست بلکه نعمتی در لباس نقمت است حتی دشوارترین حوادث زندگی بهترین نعمت‌های خداوند به حساب می آیند چرا که یک اصل در این تا به‌حال به نظر من باید بر همه روشن شده باشد که هر چقدر خداوند نعمت و خوبی‌ها را در یک انسانی یا امتی زیاد کرده است، انسان‌ها به جای اینکه شکرگزار این نعمت‌ها باشند به کفران نعمت می‌پردازند و به جای اینکه به خدا نزدیک شوند از خداوند دور می شوند و نمونه این وضع در طول تاریخ و حتی این زمان بسیار است پس ما باید بدانیم که خداوند ما را از خود خوانده بلکه به جای اینکه ما به‌سوی او برویم. او ما را به سوی خودش هدایت می کند و این خودش نعمت بزرگی است پس وای به زمانی که خداوند ما را از خود براند و ما را یارن شیطان بخواند ایا توان عذاب او را داریم.

ما نمی‌توانیم در این دنیا لحظه‌ای حتی یک لحظه درد و رنج را تحمل نماییم ایا توان عذاب ابدی را داریم ایا این بهتر نیست هر چند سخت باشد، مشکلات این دنیا را تحمل کرده تا در ان دنیا روسفید در مقابل بندگان خدا باشیم در زمان ما نیز بسیاری از انسان‌ها با اینکه خداوند انها را به سوی خود می خواند از او دوری می جویند البته شاید واقعیت را ندانند ولی خوشا به حال کسانی که در این زمان برای اسلام ندای خدای خود را لبیک گفتند و در راه حق قدم برداشتند و بسیار مبارک باد بر کسانی که در این راه از جان و مال خود دریغ نکردند. در این زمان وظیفه هر انسانی است که اگر توانایی درک حقیقت و نیاز به راستی و عدالت می داند، از حق دفاع کنند. حال اگر ان فرد مسلمان باشد این وظیفه واجب شرعی و الهی بر او می‌شود.

کسانی که در این زمان تن به سختی‌ها نمی‌دهند و با این همه شهید و مجروح که مظهر ایمان قوی به خداوند هستند و راه حق را از باطل مشخص نمی‌نمایند باز هم هدایت نمی‎شوند. شاید بزرگترین گناهان را در تاریخ انجام می‌دهند انها برای وظیفه شرعی خود یه بهانه بنی اسرائیلی می اورند. راه حق را بشناسید و از تفرقه بسیار بسیار دوری کنید و تا انجا که می‌توانید حتی با کوتاه آمدن از تفرقه افتادن در بین خودتان جلوگیری نمایید.

منافقین و دوروها را تا می‌توانید از خود دور نمایید و همیشه به یاد شهیدان و پاکی خون انها و اهداف انها و چگونگی مبارزه انها مبارزه کنید و در این راه هیچ چیز را فدا نکنید.

در اینجا از کسانی که بدی و یا زیانی از من دیده‌اند، حلالیت می‌طلبم. امیدوارم که با بخشش خود خداوند نیز ثوابی عظیم به شما بدهد و همچنین از کسانی که حقی به گردن من دارند نیز حلالیت می طلبم. ان شاءاله خداوند همه بندگان خود را شامل بخشش و رحمت بگرداند.

منبع: پرونده فرهنگي شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنري