یادداشت شهید در سوگواری «مادر»+ دستخط
نوید شاهد البرز؛ شهید «سیدمجید رضوی مرخالی» که نام پدرش سید حبیب است که در سال 1349، در تنکابن چشم به جهان گشود. وی دوران سربازی خود را در منطقه عملیاتی غرب گذراند و بعد از رشادت های فراوان در منطقه عملیاتی غرب در دهم 1367، به درجه رفیع شهادت رسید و تربت پاکش در گلزار شهدای گرمدره نمادی از ایثار و شهادت در راه وطن است.
یادداشتی همراه با دستخط از شهید«سید مجید رضوی مرخالی» را در ادامه می خوانید:
امروز مصادف است با يازدهمين ماه آخر سال 66، كه در اين روز سال گذشته 65 مادرم را از دست دادم و به سوگ‌آن گرامي نشستم هنوز هم غم آن مظلوم دارم که مرا آزار مي دهد و مرا در عزايش نشانده است. آن مرحوم چون فاطمه (س) پهلويش شكسته و چون او خير از اين دنيا نديده چشمانش را بست در حالي كه ما هيچ كدام در كنارش نبوديم و هيچ كدام از او خداحافظي نكرديم.
مادر جان! من هميشه به يادت هستم شايد هيچ كس باور نكند و بگويند اين پسر پاك مادرش را از ياد برده ولي هيچ اين طور نيست. مادر جان! از اين كه نتوانستم در اولين سالگرد شما و در اولين سوگ بعد از يك سال به خاطر تو نشينم واقعاْ خجلم چون سالگردت مصادف شد با عمليات . عملياتي كه شايد من و تو را به هم برساند و شايد هم در كنار قبرت فاتحه بخوانم. اميد است كه ما با رزمندگان هر چه زودتر به صحن سراي آقا اباعبداله الحسين برسيم و در آنجا خاطرات تو را زنده كنم. سيد مجيد رضوي مستقر در ماووت عراق .
يك بيت شعر كه راهي عمليات داخل اتوبوس كه در ساعت 5 بعدازظهر مورخ هشتم اسفند ماه 1366 نوشته به شرح زير مي باشد .
بگذار تا بگويم چون ابر در بهاران
كز سنگ ناله خيزد روز وداع ياران
والسلام
مورخ یازدهم اسفند ماه 1366
منبع:
پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
